สายลมหวนครวญหาพาใจเศร้า ทุกย่างก้าวร้าวรานนานไปไหม เป็นเพราะรักหักห้ามถามถึงใจ เพียงเพื่อใครที่อยากจะพบเจอ ลมฝนซัดพัดมา..พาใจหม่น แสนสับสนทุกข์ทน..ใจบ่นเพ้อ โหยและหาอาวรณ์..ย้อนถึงเธอ มั่นเสมอเอ่อท้น..ล้นออกมา ด้วยจิตคิดริเริ่มเติมซ้ำใจ รู้บ้างไหมหทัยปรารถนา เฝ้าทบทวนเหตุการณ์ที่ผ่านมา กับเวลาทุกคราอยู่ร่ำไป รักตามติดคิดไป..ใจสะท้อน ทุกบทตอนรอนร้าว..หนาวสั่นไหว ความทรงจำ..ย้ำเตือนเหมือนย่ำใจ ติดข้างในให้ตรม..จมความหลัง ........................................ แหะ ๆ .. 2 วันมานี้..แต่งกลอนร่วมกับหนุ่ม ๆ ถึง 2 คนด้วยกัน.. รู้สึก..หายเหงาไปเยอะ..นาน ๆ จะกระชุ่มกระชวย..555 เอ่อ..2 หนุ่มที่ว่า บุคลิกก็ต่างกันราวดินฟ้า.. ถ้าใครรู้จักทั้งคุณเมจิคเชี่ยน และ คุณแม่จิตร.. ก็คงรู้ดีว่าต่างกันอย่างไร.. ถ้าไม่รู้..ดูได้จากบทกลอนนะคะ สำหรับคนที่ไม่ได้แวะเข้าไปอ่านกลอน..เสือสิ้นลาย.. ที่ผู้หญิงสีม่วงแต่งไว้กับคุณเมจิคเชี่ยน..แวะเข้าไปได้นะคะ.. http://www.thaipoem.com/web/poemdata/poemdata_52991.php กลอนออกจะฮา ๆ ..เป็นที่ชอบอกชอบใจของผู้แต่งทั้งสองเป็นอย่างยิ่ง.. เอิ๊ก ๆ ..
8 พฤษภาคม 2547 23:15 น. - comment id 263795
ขอบคุณ เบญ มาก ๆ นะ ที่มาชวนแต่งกลอน
8 พฤษภาคม 2547 23:18 น. - comment id 263797
เฮ้ย เราชวนเขาแต่งกลอนนี่ หว่า อิอิ ลืมไป แต่ไม่ลืมตัวนะ เบญ อิอิ
8 พฤษภาคม 2547 23:26 น. - comment id 263805
อ่านะ..เพิ่งจะรู้ตัวกันว่าผิดพลาด.. จริง ๆ แล้วยศเป็นฝ่ายชวนเบญนี่เนอะ.. ต่างคนต่างลืม..ได้ไงหว่า..งงเลย อิอิ ............................. แต่ใครชวนก็เถอะ..ผลงานออกมาดีเป็นใช้ได้.. ( ไม่เคยพลาดชมกันเองเลย สักงาน 555 )
8 พฤษภาคม 2547 23:32 น. - comment id 263808
รักตามติดคิดไปใจสะท้อน ให้ร้าวรอนหนักหนาในครานี้ เมื่อความรักที่มีให้ใจภักดี กลับไม่มีคนสนใจใฝ่เหลียวแล *-*กลอนแต่งได้ดีทั้งคู่เลยค่ะ ส่วนใครชวนใครไม่เป็นไรค่ะ สรุปแล้วเป็นผลงานแล้วแล้วกันคะ อิอิ*-*
9 พฤษภาคม 2547 00:04 น. - comment id 263841
เพราะค่ะเพราะจะใครชวนก็เพราะค่ะ มาทักทายพี่ๆค่ะ
9 พฤษภาคม 2547 00:21 น. - comment id 263855
***กลอนแต่งได้ดีทั้งคู่เลยค่ะ แวะมาทักทายค่ะ
9 พฤษภาคม 2547 06:17 น. - comment id 263963
เมื่อวานก็เห็นเริงรื่นดี มาวันนี้ไยเปลี่ยนไป แม่จิตร ตามปรกติก็ไม่ค่อยเห็นเศร้าเท่าไหร่ แต่มาจับคู่กัน ไหงเศร้าไปได้ ผมก็ไม่ค่อยถนัดนักครับถ้ากลอนเศร้า แต่งไม่ค่อยออก ผมว่าอ่านแล้วซึมไปเลยมากกว่าจะกระชุ่มกระชวย แต่งได้ถึงอารมณ์ดีมากครับ
9 พฤษภาคม 2547 06:57 น. - comment id 263973
ความทรงจำย้ำตรมจมความหลัง รอยรักยังฝั่งใจใช่เลือนหาย วนเวียนคิดวกวนจนชีวาย ใจสลายในรักเก่า..เฝ้าแต่ตรม ............................................... มาอ่านกลอนคู่..เศร้า ๆ ค่ะ
9 พฤษภาคม 2547 07:01 น. - comment id 263974
นั้นดิคะ.. เรนก็ว่า...เศร๊า ..เศร้า.. แต่..ไพเราะ..มากเลยนะคะ... พี่แม่จิตร.. กับพี่เบญ..แต่งได้ดีมากเลยคะ.. สื่อ..ความรู้สึก..ได้ดีจัง...
9 พฤษภาคม 2547 09:47 น. - comment id 264058
..ผู้หญิงไร้เงา..พี่ตูน..กลอนที่ทิ้งไว้ เพราะและเศร้าเช่นกันเลยนะคะ.. ..atm..จ้า..ขอบใจนะจ๊ะสาวน้อย อิอิ ..คุณอัณณพ..ยินดีต้อนรับการทักทายเสมอนะคะ ^_^ ..คุณชัยชนะ..ไม่ได้คุยคอนเซ็ปกันก่อนแต่งเลยค่ะ.. แม่จิตรเริ่มมา..ผู้หญิงสีม่วงก็ต่อไป..ไหงเศร้าแบบนี้ก็ไม่รู้..แหะ ๆ ถ้าปกติแม่จิตรไม่เศร้า..แปลว่าอีกคนมีอิทธิพลมากพอทำให้เศร้าไปด้วยได้.. อืมมมมม...ไม่รู้ตัวเลย..ฮะฮะ ..magic..ขอบคุณนะคะที่มาอ่าน พร้อมเขียนบทกลอนไว้ให้ เพราะค่ะ.. ..นู๋เรน..อ่านได้แต่ห้ามเศร้าตามนะจ๊ะ..เรนจัง.. พี่อยากให้น้องสาวผู้น่ารักมีชีวิตที่สดใสจ้า.. ..........................
9 พฤษภาคม 2547 11:20 น. - comment id 264105
เพราะทั้งคู่เลยค่ะ ปลาวาฬมาทักทายนะคะ
9 พฤษภาคม 2547 12:28 น. - comment id 264150
คุ้ยความหลังปัดฝุ่นอบอุ่นนัก ไอความรักแผ่กว้างไม่จางหาย จวบวันนั้นจนวันนี้หวานมิคลาย โยงใยสายสัมพันธ์แสนมั่นคง
10 พฤษภาคม 2547 17:16 น. - comment id 265152
^J^ .................. เก่งทั้งคู่เลยครับ.....