จากวันนั้น วันสองเรา นั่งเฝ้าฝัน ร่วมแบ่งปัน ความสุขสันต์ ฉันและเธอ เพ้อละเมอ อยากพบเจอ เธอทุกวัน แม้แค่ฝัน ฉันรักเธอ ทุกคืนวัน มาวันนี้ มีรักเรา ดั่งเฝ้าฝัน ทุกๆวัน ฉันมีเธอ เธอมีฉัน เรามีฝัน คลุกเคล้าสุข ทุกข์ร่วมกัน ทุกๆฝัน ฉันและเธอ ร่วมพบเจอ เรารู้กัน วันข้างหน้า ยังท้าฝัน ท้าคืนวัน พลัดพรากฝัน ฉันจากเธอ มิอาจรู้ ทางเบื้องหน้า นั้นเลิศเลอ หรืออาจเจอ อุปสรรค ดักขวางปอง จับมือฉัน ฝันต่อไป อย่าไหวหวั่น ไม่ประหวั่น พรั่นใจ ให้หม่นหมอง กอดประคอง เดินต่อไป อย่างอาจอง น้ำตานอง รักยังครอง ชั่วนิรันดร์ ......................... **ปราศนาการ April 24, 2004
8 พฤษภาคม 2547 13:26 น. - comment id 263142
ยืนยาวดีมากค่ะ แหะๆ มาทักทายนะค๊า ขอให้คงมั่นตลอดไปค่า........ ** ^___________^ ** กลอนเพราะค่ะ...
8 พฤษภาคม 2547 20:04 น. - comment id 263618
จับมือฉันฝันต่อไปอย่าไหวหวั่น เราจะมีกันและกันอย่าหวั่นไหว แม้ทุกข์หนาจะฟันฝ่าและก้าวไป เพียงให้ถึงเส้นชัยไปด้วยกัน *-*กลอนแต่งได้ดีค่ะ และความหมายดีมากๆๆๆๆเลยค่ะ*-*