ฉันไม่ได้รักเธอน้อยลง แต่รู้ว่าเราคงไปด้วยกันไม่ได้ มีช่องว่างระหว่างเรามากมาย และแผ่ขยายมากขึ้นทุกวัน ................................ คนสองคนย่อมมีความแตกต่าง ในหลายอย่างทั้งความจริงและความฝัน ฉันยอมรับและก็เข้าใจมัน แต่เธอต้องการให้เราเหมือนกันทุกสิ่งไป เธอไม่ยอมที่ฉันจะมีโลกส่วนตัว เธอหวาดกลัวว่าฉันจะหนีหาย คิดหรือว่าเราจะผูกติดกันไปจนตาย มันไม่ง่ายเพราะใจฉันย่อมดิ้นรน ฉันรู้ว่าเธอทำไปเพราะรักฉัน ลืมว่ามันน่าอึดอัดขัดข้องและหมองหม่น แล้วความสัมพันธ์ที่ฝ่ายหนึ่งต้องอดทน ก็มาถึงวันอับจนแล้ววันนี้ ขออย่าได้คิดว่าเป็นการทำร้ายหัวใจกัน และไม่ใช่ฉันต้องการจะหลีกหนี เพียงฉันต้องเลือกเสรี...ที่ฉันพึงมี ให้กับชีวิตเป็นใหญ่ ................................... ฉันไม่ได้รักเธอน้อยลง และรู้ว่าเราคงไปด้วยกันไม่ได้ มีช่องว่างระหว่างเรามากมาย และแผ่ขยายจนเราไม่อาจข้ามมาหากัน
6 พฤษภาคม 2547 20:51 น. - comment id 261949
ฉันไม่ได้หมดรักหมดศรัทธา เพียงแต่ว่าบางเวลาที่มีอยู่ ฉันต้องการมีโลกในทุกอณู และเป็นอยู่อย่างคนเสรี *-*กลอนแต่งได้ดีมากๆๆๆๆๆเลยค่ะ ชอบจัง*-*
6 พฤษภาคม 2547 22:12 น. - comment id 262032
จริงนะคะเรื่องแบบนี้...ถึงแม้คนสองคนจะมีกันและกันแต่ในความจริงทั้งคู่มีโลกคนละใบในบางครั้งส่วนหนึ่งจะจอยกันแต่อีกส่วนหนึ่งก็ยังคงซึ่งความเป็นส่วนตัวอยู่เสมอ
8 พฤษภาคม 2547 14:12 น. - comment id 263175
กลอนเพราะมากๆเลยค่ะ ชอบจังเลย มาทักทายนะค๊า ใครๆก้ออยากมีเวลาเป็นของตัวเอง บางทีโดนก้าวก่ายมากเกินไป เป็นเรื่องปกติ...ที่ต้องการความอิสระแก่ชีวิตบ้าง..... ** ^______________^ **