เมื่อแรกพบสบหน้าใจมันสั่น ในตัวฉันมันร่ำร้องถวิลหา อยากส่งยิ้ม อยากสบตา อยากพูดจา แต่เธอหนากลับเมินฉันไม่ใยดี ทั้งที่รู้ว่าเธอไม่เคยสน แต่ใจคนดวงนี้มันหัวรั้น คอยส่งยิ้ม คอยแอบมองอยู่ทุกวัน ได้แต่ฝันให้เธอนั้นยิ้มกลับมา
6 พฤษภาคม 2547 18:07 น. - comment id 261789
เมื่อแรกพบสบรักประจักษ์มั่น แต่นานวันกลับเปลี่ยนไปไม่ห่วงหา ทิ้งคนรักให้จบกับเวลา และน้ำตาก็ไหลมาเป็นอาจิน *-*กลอนน่ารักดีค่ะ*-*
10 พฤษภาคม 2547 16:45 น. - comment id 265132
แรกพบเธอเพ้อไปให้ลึกซึ้ง คิดคำนึงถึงเพียงเธออยากเจอหน้า ขอเพียงใกล้เพียงได้พบได้สบตา ชุบหัวใจคนอ่อนล้าให้ฟื้นแรง กลอนน่ารักดีนะคะ ลองเพิ่มสัมผัสระหว่างบทดูนะ จะดีขึ้นกว่านี้อีกค่ะ