ไร้โอกาสโผล่หน้า พบตา เอื้อนเอ่ยอักขรา สื่อไว้ ยินยลชื่อฉายา นามปาก กาฤา ดุจดั่งได้ดอดใกล้ พร่ำเพ้อถึงเธอ ใจกระหวัดรัดซึ้ง นงคราญ เปรียบเช่นองคุลิมาล ชอบนิ้ว พระลอลิ่วลนลาน ล่าไก่ แกว่งกมลหมุนติ้ว ชิดกระชั้นติดตาม ดุจขุนช้างรบเร้า วันทอง ครุฑคาบกากีครอง คู่ห้อง วิมาลาร่วมไกรทอง สมสู่ จูงจิตใจจดจ้อง จ่อแจ้งจับจอง ติดเครื่องตามล่าเจ้า แม้ตี จากแฮ พระรถแต่งเมรี ไล่ตื้อ พระอภัยฯเปลี่ยนเป็นผี- เสื้อสมุทร ไม่หย่อนหยุดสักมื้อ ซอกค้นทุกมุม ใหญ่ยิ่งกว่าเจ้าเงาะ รักรจนา รามรักนางสีดา อ่อนด้อย อิเหนารักบุษบา ไม่เท่า หลงรักน้องแน่งน้อย ตราบสิ้นนิรันดร์ ตะวันหลงลับฟ้า ไม่คืน ศศิธรไม่ตื่น ค่ำแล้ว ทะเลหลับลืมคลื่น เปลี่ยวเปล่า แต่รักพี่เพริศแพร้ว ไม่ร้างลืมเลือน
4 พฤษภาคม 2547 13:28 น. - comment id 260157
เพราะมากค่ะ ยกมาหมดหอสมุดแห่งชาติแล้วยัง เดี๋ยวจะอ่านอีกหลายๆรอบแล้วกันค่ะ55555 ตะวันฉาย พรายแสง แรงแรงอุ่น เมฆบังขุ่น กั้นไว้ ใจเจ้าฉงน คนอะไร เก่งแปลก แหวกชอบกล งั้นช่วยค้น หอสมุด แล้วบรรยาย 555555 เก่งจริงๆค่ะ ช่วงนี้แทบไม่มีเวลาเลย อรุโณทัย อาภาภัส
4 พฤษภาคม 2547 13:44 น. - comment id 260167
วิจิตรแวะเยี่ยมพี่ครับ
4 พฤษภาคม 2547 14:49 น. - comment id 260230
จะตามล่าหารักแดนใด ก็ให้สมใจนะพี่ท่าน เอาเป็นว่าจัดงานวันใดแล้วกัน ช่วยบอกตัวฉันจะได้ไปร่วมงาน *-*โคลงไพเราะมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ แต่งเก่งจริง ๆ แต่เอตามรัก แล้วทำไมต้องตามล่าหละค่ะ อิอิ หรือว่าจะล่าความรักกันหละเนี่ยคุณชัยชนะ อิอิ*-*
4 พฤษภาคม 2547 16:54 น. - comment id 260394
โอ้โหยย สิดพี่คิดได้ไงเนี่ย 555 ยกมาหมดหอสมุดอย่างที่คุณอาภาภัสว่าละมั้งเนี่ย อิอิ เด๋วผมช่วยค้นว่าขาดเรือ่งไรบ้าง 555 ..... ชอบมากๆๆๆ ... อิอิ
4 พฤษภาคม 2547 18:23 น. - comment id 260467
เหมือนรวมเรื่องตัวละครในวรรณคดีเลย ชอบนะคะ รู้สึกว่าตลกดีเหมือนกันนะ บอกแบบนี้จะว่าอะไรเราหรือเปล่าน้า.......... แต่งานดีจริงๆนะ
4 พฤษภาคม 2547 20:13 น. - comment id 260543
คุณเป็นอีกคนที่เขียนงานได้ดีจริงครับ.... ความสามรถหลากหลาย อารมณ์แตกต่าง... ชื่นชม หวังเห็นงานเช่นนี้อีกนานนาน
4 พฤษภาคม 2547 20:18 น. - comment id 260545
เธออยู่ไหนบอกให้ เราครอง จงสุขใจสมปอง ห่อนไห้ ด้วยรักแห่งเราสอง ยังอยู่ เคียงนา เพียรฝากกลอนส่งไว้ ไป่ร้างแรมไกล......ฯ น้องชัย...แต่งโคลงได้เพราะอีกแล้วค่ะ..ชื่นชมมากค่ะ..จากใจนะ (ไม่ได้แกล้งยอ)... สงสัย..จะหลงคารม..ใครบางคน..อีกนานเหมือนกันอ่ะ..จริงเปล่าจ๊ะ...อิอิ...
4 พฤษภาคม 2547 21:29 น. - comment id 260591
พี่ชัย..เขียนโคลง..ได้.. ไพเราะและน่าติดตาม มากเลยคะ.. อ่านเพลิน..ไม่มีสดุด..ด้วยดิคะ.. เรน..อยากให้..แต่งแบบนี้.อีกจัง... แบบเรน...ชอบ..นะคะ.. แว๊ป..!
4 พฤษภาคม 2547 21:56 น. - comment id 260627
รักทรหดจริง ๆ แล้ว คุณแน่งน้อย อยู่ที่ไหนล่ะ อิอิ จาก : ฤกษ์(ไม่ได้ล๊อกอิน) รหัส - วัน เวลา : 264737 - 04 พ.ค. 47 - 15:59 ความคิดเห็น : คุณแน่งน้อย เนี่ยครายยยยอ่ะ ??? Clarity NOW! .... 55555 จาก : 4264 รหัส - วัน เวลา : 264793 - 04 พ.ค. 47 - 16:41 ความคิดเห็น : โห.. สุดยอดค่ะพี่ .. อิอิ แวะมาทักทายค่ะ จาก : รหัสสมาชิก : 6622 - กระดาษกาว รหัส - วัน เวลา : 264825 - 04 พ.ค. 47 - 17:03 ความคิดเห็น : โคลงมากอรรถรสล้ำ รสความ เขียนไขบรรยาตาม เรื่องให้ ธรรมชาติเย็นยาม สรรสุข มีรักมีล่าไว้ ตื่นเต้นครบครัน อิอิ...มาชมนิ จาก : น้ำ รหัส - วัน เวลา : 264964 - 04 พ.ค. 47 - 20:19
4 พฤษภาคม 2547 22:39 น. - comment id 260664
อาภาภัส.....ว่าไม่มีเวลาก็ดีใจครับที่โผล่มาให้เห็นหน้าเป็นคนแรก เรื่องโคลง ถ้าชอบอ่านเถอะครับกี่รอบก็ได้ ถ้าไม่เบื่อเสียก่อน ติดต่อตัวเอกไว้ หลายหลาก ยกขบวนมามาก เล่าชี้ ถ้าเคืองขุ่นยุ่งยาก วานบอก เมื่ออ่านอย่าหลบลี้ พูดแล้วต้องทำ วิจิตร......ก็ขอบใจที่แวะหากันบ่อย ๆ ชอบงานเขียนของน้อง ที่มาในแนวตลก เพราะพี่ชอบแต่งแนวนี้ น้องเขียนได้น่ารักมากครับ น้องหญิงไร้เงา... เรื่องรักคงได้แต่ตามก้นไปตลอด ไม่ทราบจะทันหรือเปล่าก็ไม่รู้ เรื่องล่า ก็ไปล่าตัวเอกในวรรณคดีมา กว่าจะนำมารวมให้ลงตัวกันได้ เหงื่อตกไปเหมือนกันครับ คงได้ดูอ่านแล้ว เปลือยใจ คงทราบยืดวันไป เนิ่นช้า หาใครที่ชิดใกล้ คงยาก คงไม่คอยให้ล้า แก่แล้วไม่ได้การ
4 พฤษภาคม 2547 23:03 น. - comment id 260696
เมจิกเซี่ยน......ก็อ่านแต่สมัยหนุ่มน้อย(เดี่ยวนี้หนุ่มใหญ่) ก็จำเรื่องราวได้พอคร่าว ๆ เลยนำมาร้อยเป็นเรื่องเล่าเข้าด้วยกัน ผสมไปหลาย ๆ สูตร ก็เยอะครับบางตัวหาที่ลงไม่ได้ ก็โดนโคลงเขาบังคับเอกฃโทเข้าให้ ขอบคุณเป็นอย่างยิ่ง ที่ชอบ ดูเหมือนงานกลอนน้องก็ตลกเข้าท่าเหมือนกันครับ ชาติกานท์.......ดีใจในความคิดเห็นทุกความคิดเห็นที่มีมุมมองมาให้ ก็ส่วนมากผมจะถนัดเขียนเรื่องตลกเป็นส่วนใหญ่ ไม่ว่าจะเขียนแบบไหนก็อดนำมาแทรกไว้ด้วยไม่ได้ ขอบคุณครับที่มารับประทานวรรณคดีรวมมิตรในครั้งนี้ แทนคุณแทนไทย....หายหน้าไปนานเหมือนกันนะครับ ผมเขียนมาน้อยจึงอาจจะมองดูดี เพราะนาน ๆ ได้อ่านครั้ง ก็เขียนไว้หลายอารมณ์รูปแบบ(ทั้งรักและตลกรวมกัน) ก็แล้วแต่ใครจะมารับเอาอารมณ์รูปแบบไหน ก็เลือกได้เองตามใจชอบนะครับ
4 พฤษภาคม 2547 23:13 น. - comment id 260713
เห็นทีช่วงนี้ พี่ชัยของเราคงจะกำลังตามล่าหาความรัก หรือไม่ก็กำลังติดบ่วงความรักเข้าแล้วจริงๆ เอาเถอะค่ะ ยังไง วาก็เอาใจช่วยนะคะ ที่ตอบวาไว้ในอีกหน้า วาตามไปอ่านแล้วนะคะ ขอยกยอดมาตอบหน้านี้เลยละกันนะคะ.... ******************************* น้องวา ตื่นเช้าวันนี้พี่รู้สึกสดชื่นกระชุ่มกระชวย เป็นหนุ่มขึ้นเยอะ ก็ได้มาเจอะเจอเห็นหน้าค่าตาน้องวาคนสวยที่แวะเวียนมาพร้อมความสดใสร่าเริง (หัวหินเป็นถิ่นมีหอยพี่อยู่นั่งคอยจนหอยติดหิน) ไม่เคยไป เคยแต่เขาให้พูดรับส่งสารกันหลาย ๆ คน พอถึงคนสุดท้ายเพี้ยนไปมากมาย เขาให้เล่นเกมสมัยเป็นนักเรียนโน่น ก็สนุกไปอีกแบบหนึ่ง อันนี้ไม่ต้องกินปูนร้อนท้องน้องวาคนดี พี่ชัยไม่ได้ว่าให้น้องวาสุดสวยคนนี้อย่างแน่นอน จะเป็นใครเจ้าตัวเขามาอ่านคงรับทราบ และรู้ตัว ก็อาศัยน้องวานี่แหละคนสนิทกันซักหน่อย เป็นที่ปล่อยระบายอารมณ์ผ่าน เพื่อให้คน ๆ นั้น ได้มาอ่าน ว่าได้ทำผิดระเบียบกฏกติกาและมารยาทหรือเปล่า ก็เมื่อรู้ตัว จะได้เปลี่ยนพฤติการณ์ใหม่ พี่ชัยกลัวเธอจะอายเลยไม่กล้าบอกที่บ้านเธอ ทราบแล้วเปลี่ยนนะครับ มีของฝากอะไรทำไมต้องให้พี่ชัยรับที่น้องตะวันด้วยล่ะ ก็น้องตะวันเธอถนัดวิชาล่องหนหายตัว จับไม่ได้ไล่ไม่ทันอยู่แล้ว ก็อยากได้เหมือนกันลมทะเล เพราะที่บ้านร้อนมาก แต่งานนี้คงได้เพียงลมลมเช่นเคย พี่พึ่งพูดถึงน้องวา น้องวาก็มาพอดี เขาว่าคนแบบนี้อายุยืนตายยาก ขอให้น้องวามีความสุขทุกวันนะครับ ด้วยรักจากใจ *************** อ่านที่พี่ชัยเขียนไว้ แล้วแอบงง วันนี้มาถึงก็มาเยินยอวาเป็นการใหญ่...... คำที่เรียกว่าน้องวาคนสวยนี่ ต้องขอยกยอดไว้ เวลาเห็นหน้าก่อนแล้วกันนะคะ(รอเจอตอนพี่ชัยเลี้ยงข้าวตะวันก็ละกันค่ะ วาจะแอบตามไป อิอิ).......... ส่วนเรื่องที่ฝากไปบอกน่ะ วาไม่รู้จริงๆค่ะว่าจะฝากวาไปบอกใคร แต่ถ้า ให้บอกตะวันละก็ คอมเค้ามีปัญหาอยู่ค่ะ ประเดี๋ยวก็คงมา แล้วจะตามตัวให้นะคะ ส่วนถ้าจะฝากไปบอกใครคนนั้นที่เป็นความลับในใจ.....วาคงตามไปบอกให้ไม่ได้ เว้นแต่ว่าจะมากระซิบบอกเป็นการส่วนตัวไว้ก่อนนะคะ ส่วนที่ว่าวา ตายยากนั้น ขอรับไว้พิจารณา แต่รับรองว่าไม่แก่ง่ายตายช้านะคะ ไม่เชื่อให้ไปคอนเฟิร์มกับตะวันได้ค่ะ ...
4 พฤษภาคม 2547 23:35 น. - comment id 260758
พี่ตุ้ม.....ก็คงลองโคลงเคลงไปตามเรื่องตามราวครับ คราวหน้าไม่แน่อาจเป็นโคลงหรือก็กาพย์ยานี ก็คงไม่ได้แต่งง่าย นาน ๆ ถึงแต่ง อย่างเร็วก็เป็นอาทิตย์ ผมชอบไปตอบมากกว่าแต่งครับ สานสัมพันธ์พี่น้อง ปรองดอง ช่วยประคับประครอง ส่งยิ้ม ปรารถนาเสร็จสมปอง ทุกอย่าง ช่วยวิเคราะห์ช่วยจิ้ม แนะชี้แนวทาง น้องเรน.........ก็กว่าจะแต่งได้ก็เป็นวันนะจ๊ะ ก็อ่านดูหลายเที่ยว ได้แก้ไปด้วยทุกเทียว ถ้าน้องเรนชอบจะลองลงงานทำนองนี้อีก แต่จะเป็นเวอร์ชั่นหวาน ก็กลัวสาว ๆ มาอ่านเจอจะไม่กล้าโพลสเหมือนกันถ้าหวานมาก อาจจะเขิน ขอบใจมากนะจ๊ะที่งานของพี่อ่านแล้วคล้องจองกันดี คราวหน้าถ้าสะดุดบอกพี่มาได้ตามตรงนะจ๊ะ พี่รัยรองไม่โกรธให้อย่าแน่นอน คุณฤกษ์และน้องรดา ก็ถามคำถามเดียวกัน ก็ขอรวบมาตอบด้วยกันนะครับ อย่างว่ารักเสียอย่าง ก็ต้องพยายามทุกวิถีทาง ไม่ได้ด้วยเล่ห์ คงเอาด้วยกลอนนี่แหละครับสื่อเพราะมนตร์คาถาดีก็ไม่ได้เรียนซะด้วย เรื่องแน่งน้อย ขอให้ความกระจ่างว่า เป็นการเล่นอักษร นอหนู และอีกอย่างแน่งน้อยแปลว่าบอบบาง ก็ตามอุดมคติ ก็อยากได้หุ่นแบบนี้ ตามจริง อายุเลยมามากแล้ว แบบไหนก็คงไม่เลือกหรอกครับ ถ้ามี สงสัยว่าเธออาจจะเป็นคนในบ้านกลอนไทยนี้แหละครับ
4 พฤษภาคม 2547 23:57 น. - comment id 260778
น้องกระดาษกาว.......ก็ดีใจครับที่เห็นว่าสุดยอด ก็พยายามคัดเอาแต่.. พระเอกนางเอกเป็นส่วนใหญ่ บางคนก็ไม่กล้านำมาลง เช่นขุนแผน ก็มีคนเย้าแหย่มาจึงไม่ได้นำมาลงด้วย กลัวจะเข่าทางเขาว่าพอดี ขอบคุณอีกครั้งครับที่แวะมาเยี่ยม น้ำ.......มาชมตีได้สองประเด็นคือมาดูและชมเชย ขอเอาทั้งสองเลยนะครับ บรรจงแต่งร้อยรส วรรณคดี คัดที่ตัวเอกมี ใส่ไว้ อารมณ์ใส่สุนทรีย์ เสริมตลก ความสุขมีมอบให้ อย่าร้อนเย็นใจ วันนี้คงหมดแรงข้าวต้มแล้ว คงพักแค่นี้ก่อน สำหรับที่เหลือ(น้องวา) และท่านที่มาทีหลัง ขอผลัดวันประกันพรุ่งนี้ตอนค่ำจะมาตอบให้ครับ พรุ่งนี้ถ้าตื่นเช้ามา คงแวะไปเยี่ยมคนคุ้นเคยและผู้อุปถัมภ์ซักหน่อย ตอบกันสด ๆ อาจบางทีตาลายพิมพ์ผิดพลาดก็ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วย ราตรีสวัสดิ์ครับ
5 พฤษภาคม 2547 15:58 น. - comment id 261174
กลับมาแล้วค่ะพี่ชัย คิดถึงเพื่อน ๆ มากมายอะ มาถึงก็เข้าเน็ททันที มาอ่านกลอน โอ้โฮ มันเยอะมากเลยค่ะ กลอนใหม่ ๆ มาตรึม อ่านไม่ไหว พี่ชัยก็ยังเจ๋งเหมือนเดิมนะคะ
5 พฤษภาคม 2547 21:49 น. - comment id 261432
น้องวา.......ก่อนอื่นต้องทำความเข้าใจใหม่ซะก่อน งานนี้น้องตะวันเธออาสารับเป็นเจ้าภาพเอง พี่ไม่ขัดใจสุภาพสตรีอยู่แล้วละ ก็อีกนาน เอาไว้ใกล้ ๆ ซะก่อนถึงคุยกันใหม่ กลัวอย่างเดียวน้องตะวัน จะลาไทยโพเอ็มไปซะก่อน เห็นลาพักร้อนพักเย็นหลายรอบแล้ว ใจไม่ค่อยดีเหมือนกัน กลัวจะลากันจริง ๆ ยังไงก็ไปคอนเฟิร์มทางนั้นดีกว่านะครับ เรื่องคอมป่วย รู้สึกว่าจะเป็นคำแก้ตัวที่ฮิตในไทยโพเอ็มนะครับ เรื่องใครคนนั้นอย่าพึ่งรู้เลยก็กำหนดการเปิดเผยตัวจริงยังอีกนาน พูดไปก็คงจะไม่มีประโยชน์ ติดตามดูพฤติการณ์ของพี่ชัยไปเรื่อย ๆ ก็แล้วกันนะครับ น้องมัด.......ว่าจะไปห้าวันก็ไม่ผิดพลาดเลยนะครับ ตรงเวลาจริง ๆ ถ้าใครหายไปก็คิดถึงกันหมดทุกคนนั่นแหละครับ พี่เองช่วงนี้ก็ ไม่ค่อยมีเวลาได้อ่านครบทุกกลอนสักเท่าไหร่ เพราะช่วงนี้กลอนเยอะอย่างว่า แต่ถ้าขาประจำ ก็ต้องไม่พลาดอย่างแน่นอน ยกเว้นบางทีอาจตาลายดูไม่ทั่วถึง ขอบคุณสำหรับคำชม พี่นึกว่าจะเจ๊งแล้วงานนี้ กลับมาใหม่ขอให้สดใสเหมือนเดิมนะครับ
7 พฤษภาคม 2547 10:32 น. - comment id 262296
อยากจะเป็นนางเอกบ้างจัง.. อยากถูกตามรัก..ดูสักครา แต่..ถูกตามล่า..เห็นท่าคงไม่ไหว ทุกวันนี้เป็นฝ่ายตาม..อยู่ร่ำไป ตามคิดถึงตามห่วงใย..ใฝ่หาเธอ .............. โคลงแต่งได้..ต้องบอก..ว่าฝีมือมาก ๆ เลยค่ะ เข้าใจแต่งดีนะคะ..ชอบจัง.. อ่านแล้ว บอกถึงคุณวุฒิและวัยวุฒิของผู้แต่งได้ดีทีเดียว...อิอิ
7 พฤษภาคม 2547 22:06 น. - comment id 262800
ผู้หญิงสีม่วง อยากถูกตามรักงั้นก็ต้องเอาวรรณคดีเรื่องนี้ก็แล้วกัน แต่งให้เป็นนางเอกก็ได้ครับ พระสุธนซอกค้น มโนราห์ ติดปีกหางลับตา หลบลี้ ซ่อนเกาะนกอินทรีย์ ตามรัก อันตรายไล่จี้ ไม่ท้อตามนาง ดุจตะวันนั้นคู่ ทิวา แสงบุหลันค่ำมา แจ่มจ้า ไม่หยุดย่อนอาภา สาดส่อง ตามรักทั่วแหล่งหล้า มิหยุดยั้งสักยาม สำคัญว่าจะเลือกเอาใครล่ะจะมาเล่นบทพระสุธนให้งานนี้ เรื่องวัยวุฒิขอยืดอกรัก อ่า สงสัยจะยืดไม่ขึ้นซะแล้ว เพราะวัยวุฒิค่อนข้างมากแล้ววสงสัยว่าวรรณคดีกับโบราณคดีเขียนใกล้เคียงกันครับ ความรักเมื่อตามไม่ทันซักทีผมว่าหยุดพักสักครู่ จะได้พิจารณาดูตัวของเราเอง ดูทางหนีทีไล่หรือหนทางถอยบ้างก็คงเป็นการดี ขอบคุณครับที่แวะมาเยี่ยมและคำชมเชยที่ฝากมาครับ
7 พฤษภาคม 2547 23:37 น. - comment id 262870
ดาหลามาชื่นชมผลงานของเพื่อนนะคะ..... ขอให้เพื่อนสมหวังในรักที่รอคอยนะคะ....
8 พฤษภาคม 2547 12:17 น. - comment id 263126
ดาหลา ขอบใจที่เพื่อนให้ แรงใจ เหมือนดั่งจุดดวงไฟ อุ่นเนื้อ พลังอยู่ภายใน ครุกรุ่น มาอุดหนุนกูลเกื้อ คาดไว้แค่ฝัน ก็ดีใจมากที่ยังมีเพื่อนแวะมาเยี่ยม นึกว่าจะหมดคนมาแล้ว นอนดึกเหมือนกันนะครับ ขอบคุณที่แรงใจไหลมาหาอย่างสม่ำเสมอ ก็ขอให้ดาหลามีความสุขสมหวังเช่นเดียวกันครับ
8 พฤษภาคม 2547 15:31 น. - comment id 263286
แต่งได้ยอดเยี่ยมเลยค่ะ **-** ....
8 พฤษภาคม 2547 16:16 น. - comment id 263333
พระ..รอ รอเจ้า .. แรมปี พระ .. รัก ไม่มาชักกะที รอหาย พระ .. รอ รอ .. บ่ไหว จึงตาม ล่ารัก ขอพระ .. รัก เห็นใจ ได้ชื่นเชยชม ***วิจิตรเข้ามาอ่านครับ วันนั้นรีบแต่ก้อ่านๆไปบ้างแล้ว พี่ชัยก็ช่างพุดนะครับ องคุลิมาลชอบ นิ้ว .. เกินบรรยายจริงๆ
8 พฤษภาคม 2547 16:39 น. - comment id 263361
...ความรักเอยเพริศแพร้ว.........เพรียกงาม ตราบชีพหวังทวงถาม..............ไขว่คว้า หาอิ่มห่อนเอมยาม..................หวังชิด เชยแม่ อยากเคียงเยี่ยงฟากฟ้า............ชื่นใกล้เพ็ญแข ฯ อยากจะเขียนโคลงให้ที่ลงท้ายเป็นคำว่า..ตะวัน แต่คงซึ้งไม่เท่าคุณเขียนเอง .. คิดอย่างนั้นจริงๆนะคะ
8 พฤษภาคม 2547 17:49 น. - comment id 263439
โอ้โหอาชัย...เยี่ยมค่ะ ตะแหง่วมารายงานตัวช้าไปนะคะ ตอนน้แต่งกลอนไม่ได้ซักบทเลย..สมองมีแต่ความว่างปล่าว...คิดถึงอาชัยค่ะ ไว้เจอกันใหม่นะคะ อีกเดือนนึง อิอิ
8 พฤษภาคม 2547 21:03 น. - comment id 263676
ก่อนอื่นก็ดีใจมากครับ ด้วยออกกลอนมาหลายวันแล้ว ยังมีมิตรรักนักกลอน ไม่ลืมเลือนกัน ไหลหลั่งแวะมาให้กำลังใจ ต้องขอบอกตามตรง ชัยชนะประเภทไม่ค่อยอยากออกกลอน ชอบไปตอบมากกว่าครับ น้ำใส.....ขอบคุณครับสำหรับน้ำใสใจจริง ที่หลั่งไหลนำมิตรไมตรีมามอบให้ ถึงแม้นจะไม่พูดมาก แต่ก็หลากล้นใจด้วยความสุขครับ วิจิตร.......ถามดีนะครับ ที่ว่ารักเหมือนองคุลิมาลชอบนิ้ว เปรียบให้เวอร์เอาไว้ เปรียบเทียบเหมือนองคุลิมาลถ้าเห็นนิ้วต้องลิ่วเข้าไปเพื่อตัด แต่ถ้าฉันเห็นเธอจะตามกระชั้นชิดเข้าไปเพื่อกอดรัดสัมผัสเธอ นั่งนอนรอเจ้าไม่- เห็นมา จึงชักกลอนตามหา ล่าน้อง เมื่ออ่านอักขรา แจ้งแจ่ม หวังว่าน้องร่ำร้อง บอกเบื้องความนัย อัลมิตรา(เจอะเจ้าแม่โคลงตัวจริงเข้าแล้ว) ค่ำคืนนี้ฟากฟ้า มืดมัว จันทร์หลบเร้นซ่อนตัว เมฆกั้น จึงนอนเดี่ยวเปลี่ยวตัว มืดค่ำ หวังตะวันเด่นดั้น รุ่งเช้าสวยงาม ก็คงต้องหาตะวันมาลงในบทกลอน อย่างที่คุณคิด ขอบคุณครับที่แวะงานงามมาฝากไว้ เรื่องสั้นพรุ่งนี้ตอนบ่าย ๆ คงจะมีเวลาว่างไปอ่านให้นะครับ ตะแหง่ว.................อาดีใจหมดนึกว่าหลานเปิดเทอมแล้ว ไม่เป็นไรอีกแค่เดือนเดียว ไม่นานเกินรอ เขียนใส่สมุดไว้เยอะ ๆ สิจ๊ะ พอเปิดเทอมใหม่จะได้มีกลอนมาออกทุกวัน คิดถึงหลานผึ้งเช่นกันจ้า สำหรับวันเสาร์มิตรรักนักกลอนขาประจำ ขอสารภาพตามตรง ชอบดูฟุตบอล ก็ต้องบอกกันไว้ ถ้าไม่เห็นชัยชนะก็ต้องอยู่หน้าจอทีวี ทำควบกันไม่ได้ครับ ถ้าได้ดูบอลใจจดใจจ่อ อ่านกลอนก็ไม่รู้เรื่องครับ คงต้องดูบอลเสร็จถึงจะแวะมา หรือพรุ่งนี้เช้าจะพยายามตื่นแต่ดึกรีบมาตอบให้ ด้วยรักจากใจ
8 พฤษภาคม 2547 22:35 น. - comment id 263761
...ความรักเอยเพริศแพร้ว.........เพรียกงาม ตราบชีพหวังทวงถาม..............ไขว่คว้า หาอิ่มห่อนเอมยาม..................หวังชิด เชยแม่ อยากเคียงเยี่ยงฟากฟ้า............ชื่นใกล้เพ็ญแข ฯ โคลงบทนี้เขียนผิดในบาทที่ 4 ค่ะ ..แก้เป็น อยากคู่เคียงเยี่ยงฟ้า ... และขอชดเชยด้วยบทโคลงใหม่ทันใด เดือนเพ็ญงามเด่นด้วย......แสงสูรย์ ทอดถ่ายสายเจิดจรูญ.........กอบเกื้อ จิตกระจ่างวางอาดูร............จันทร์แจ่ม ขวัญมั่นหมายโอบเอื้อ.........ผ่องแผ้วเจริญศรี
8 พฤษภาคม 2547 22:36 น. - comment id 263765
ค่ำคืนนี้ฟากฟ้า มืดมัว จันทร์หลบเร้นซ่อนตัว เมฆกั้น จึงนอนเดี่ยวเปลี่ยวตัว มืดค่ำ หวังตะวันเด่นดั้น รุ่งเช้าสวยงาม ...มืด เป็นคำที่คุณใช้ซ้ำในบาทที่ 1 และ 3 ควรเลี่ยงนะคะ ขออภัยค่ะที่ล่วงเกินก้าวก่ายบทโคลงของคุณ
9 พฤษภาคม 2547 05:05 น. - comment id 263950
ก็ขอบคุณมากครับสำหรับคำแนะนำ จะพยายามอ่านทวนดู ก็บอกตามตรง ผมส่วนมากตอนตอบจะแต่งสด ๆ เป็นส่วนใหญ่ เลยไม่ได้เช็คข้อความ ผมไม่รู้เหมือนกันครับว่าเขาห้ามซ้ำ แต่ส่วนมากไม่ค่อยซ้ำ ยกเว้นคำว่ารัก สงสัยจะเน้นมากไปหน่อยเลยซ้ำกัน ศศิธรค่ำคล้อย ลับตะวัน จมอยู่ในความฝัน พร่ำเพ้อ เฝ้าก่อร่างสร้างวิมาน ในอากาศ แต่งเรื่องคิดแก้เก้อ ยากแท้เป็นจริง กลางคืนนอนย่อมเป็นโลกแห่งความฝัน กลางวันเป็นเรื่องที่เราต้องทำจริง
9 พฤษภาคม 2547 17:07 น. - comment id 264302
กลบท ..ซ้ำได้ และคำบางคำซ้ำได้ ถ้า ต้องการเน้นความหมาย หรือ คำเดียวแต่ต่างความหมาย .. ถ้าคุณอยากเขียนโคลงให้ถูกต้อง ตรงนี้อัลมิตราขอออกตัวก่อนว่า อัลมิตราไม่ใช่มือฉมังนัก แต่อยากแนะนำให้คุณไปศึกษาที่อาศรมชาวโคลง ถนนนักเขียน บทกวี .. พันทิป ค่ะ..
10 พฤษภาคม 2547 01:17 น. - comment id 264842
11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111 11111111111111111 1111111111 11111111111111111 111111111111111 111111 111111111111111 11111111111111 11 11111111111111 1111111111111 1111111111111 1111111111111 1111111111111 11111111111111 11111111111111 111111111111111 111111111111111 11111111111111111 11111111111111111 111111111111111111 111111111111111111 11111111111111111111 11111111111111111111 11111111111111111111111 11111111111111111111111 11111111111111111111111111 11111111111111111111111111 11111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111 1111111111111111111111111111111111 111111111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111 วันนี้ไม่รู้จะส่งอะไรมาดี เลยส่งหัวใจมาให้ทั้งดวงเลยค่ะ เก็บหัวใจดวงน้อยๆ ของเบญไว้นานๆนะค่ะ นอนแล้วค่ะ................
10 พฤษภาคม 2547 05:54 น. - comment id 264883
อัลมิตรา......ขอบคุณครับสำหรับคำแนะนำ ช่วงนี้กำลังฝึกเขียนโคลง ถ้าว่าง คงมีเวลาแวะไปดูตามที่ว่าไว้ เอาเข้าจริง ๆ ไม่รู้จะว่างหรือเปล่า ถ้าวันไหนเจอคนที่คุ้นเคยกันมาลงเยอะก็กระอักไปเหมือนกัน แต่ใจรักด้านบทกลอนซะอย่าง ดีกว่าบางวันที่ไม่ค่อยมีมาลง เงียบเหงาไปเเหมือนกันครับ น้อเบญ......ช่วงนี้คงมีเวลาว่างเยอะ เห็นมาออกกลอนบ่อย เรื่องหัวใจพี่ว่าใจไม่น้อยหรอกครับ ใจใหญ่ซะด้วย น่ารักสวยงามมากด้วยล่ะ เล่นจู่โจมกันแบบไม่ได้ตั้งตัวกันแบบนี้ ก็ตกใจนิด แต่ยิ้มด้วยความปลื้มใจมากกว่า จะดูแลประคบประหงมไว้ให้เป็นอย่างดี คงแค่รับฝากไว้ให้น้องได้ อย่าลืมมารับคืน ไปส่งมอบต่อให้คนที่รู้จักคุณค่าของความรัก นะจ๊ะคนดี
10 พฤษภาคม 2547 18:53 น. - comment id 265259
วันนี้...ความเงียบเดินทางมาหา ใจที่เคยด้านชา...จึงหวิวไหว ทั้งที่ก่อนหน้านี้ มีแต่แข็งใจ แต่พอความเหงาเข้ามาใกล้ ก็อ่อนไหวทุกที ++---+++--++ คงเพราะไม่มีเธอเหมือนเก่า ความทรงจำบางเบา จึงทำให้เมกปวดร้าวอย่างนี้ ท้องฟ้าสดใส...ภาพเธอในใจ...ก็ไม่มี ยิ่งฟ้าหม่นเศร้า เหงาอย่างนี้-- หัวใจที่อ่อนล้าเต็มที่ จะเหลืออะไร ฯ แวะมาทักทายครับ กลอนเพราะมากเลยนะครับ อิอิ อ่านแล้วเพราะมากครับ เขียนออกมาเยอะ ๆ นะครับ
10 พฤษภาคม 2547 22:31 น. - comment id 265436
เมกกะ หัวใจเจ้าอ่อนล้า ทำไม ไล่สิ่งเหงาหนีไกล ป่นปี้ เติมความสุขสดใส ดวงจิต ชีวิตสั้นอย่างนี้ ชื่นไว้ระรื่นใจ ขอบคุณสำหรับคำชม ผมประเภทสิงห์ปืนฝืด นานจึงจะชักยิงซักที จะพยายามออกกลอนใหม่มาเร็ว ๆ นี้ครับ
13 พฤษภาคม 2547 09:25 น. - comment id 266846
*_*? แวะมาทักทายครับ
13 พฤษภาคม 2547 21:31 น. - comment id 267247
เจอะกวีบ้านไร่ บ้านเรา มาทักหายเงียบเหงา เพื่อนพ้อง แม้มาจากหลายเหล่า ต่างภาค แต่เปรียบเป็นพี่น้อง ร่วมร้อยงานกวี ผมก็เป็นคนอีสานเช่นเดียวกันกับคุณ ยินดีมากครับที่เข้ามาทักทายกัน
14 พฤษภาคม 2547 18:01 น. - comment id 267739
ถึง เบนนี่ ขอยืมหน่อยนะ 11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111 11111111111111111 1111111111 11111111111111111 111111111111111 111111 111111111111111 11111111111111 11 11111111111111 1111111111111 1111111111111 1111111111111 1111111111111 11111111111111 11111111111111 111111111111111 111111111111111 11111111111111111 11111111111111111 111111111111111111 111111111111111111 11111111111111111111 11111111111111111111 11111111111111111111111 11111111111111111111111 11111111111111111111111111 11111111111111111111111111 11111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111 1111111111111111111111111111111111 111111111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111 ถึงชัยชนะ ตามเจอหรือยังจ้า 11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111 11111111111111111 1111111111 11111111111111111 111111111111111 111111 111111111111111 11111111111111 11 11111111111111 1111111111111 1111111111111 1111111111111 1111111111111 11111111111111 11111111111111 111111111111111 111111111111111 11111111111111111 11111111111111111 111111111111111111 111111111111111111 11111111111111111111 11111111111111111111 11111111111111111111111 11111111111111111111111 11111111111111111111111111 11111111111111111111111111 11111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111 1111111111111111111111111111111111 111111111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111
14 พฤษภาคม 2547 20:06 น. - comment id 267835
ยืมมาทั้งทีเอาใจดำมาให้เราซะด้วย(ล้อเล่นน่ะ) คงต้องหยุดพักฟื้น ซักครู่ พักผ่อนหย่อนใจดู พักร้อน คงไม่สบพักตร์พธู เป็นแน่ ตามพักใหญ่ไล่ต้อน หมดแล้วเรี่ยวแรง ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมกันครับ เขาว่าความรักถ้าเราตามมักจะวิ่งหนี ถ้าเราวิ่งหนีมักจะไล่ตาม ก็ขอลองหยุดดูที่ท่าก่อนครับ ก็อยากให้โลกนี้มีความรักกันฉันพี่น้องเพื่อนพ้อง จะเป็นความรักที่ยืนมั่นคงยาวนานครับ
15 พฤษภาคม 2547 20:51 น. - comment id 268436
มาอีกแล้วไม่มีอะไรหรอกค่ะ เบญเห็นพี่ชัยหายไปไหน ไม่เห็นส่งกลอนมาอีก ขี้เกียจหรือค่ะ อากาศเปลี่ยน ไม่สบายเลยค่ะ
16 พฤษภาคม 2547 07:52 น. - comment id 268638
เขียนกลอนเรื่องเกียจคร้าน ไม่มี ที่ห่างหายกลอนหนี ซ่อนเร้น กำลังซุ่มผลงานมี ชุดใหม่ ด้วยขัดเกลาเลือกเฟ้น พรุ่งนี้ได้ลง ว่าแต่วันจันทร์เห็นมาลง แวะไปเยี่ยมบ้างนะ ไม่ใช่พอพี่ลงกลอนใหม่มาหา แกล้งเดินผ่านหนีหน้าเมินทำเป็นไม่รู้จักกันละ อย่างว่าแดดร้อนมากช่วงนี้ และฝนตกฉับพลัน อากาศเลยเปลี่ยน ก็พยามดูแลสุขภาพตนเองให้ดีก็แล้วกัน พี่ชัยมอบความห่วงใจมาให้จ้า อ้อ! พี่ประเภทบ้าบอล ช่วงวันเสาร์กลางคืนอาจไม่ค่อยเห็นหน้ากัน และอีกไม่นานก็มีบอลยูโรซะด้วย ถ้ไม่เห็นกัน ให้รู้ว่าพี่นั่งหน้าจอตู้ดูทีวีจ๊ะ
16 พฤษภาคม 2547 15:13 น. - comment id 268777
เอาไปเล๊ยนิ้วโป้ง หมายถึงเยี่ยมนะคะ แหะๆ แบบว่าช็อกแต่งไม่เก่งเลย อืม หรือไม่เป็นเลยหว่า มาทักทายนะคะ ** ^____________^ **
16 พฤษภาคม 2547 21:27 น. - comment id 268957
ช็อกโกแลตชื่อนี้ น่าอร่อย แวะร่วมกันมาจอย ยกนิ้ว ชัยชนะแทบตัวลอย เริงร่า จับยึดไว้กลัวพริ้ว เฮทต้องตำเพดาน ก็แจมอังกฤษบ้าง ยินดีที่แวะเอาช็อกโกแลตมาแจกด้วย อะไรก็ตามที่รสช็อกโกแล็ต ชอบทานมากจ้า
18 พฤษภาคม 2547 04:53 น. - comment id 269886
11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111 11111111111111111 1111111111 11111111111111111 111111111111111 111111 111111111111111 11111111111111 11 11111111111111 1111111111111 1111111111111 1111111111111 1111111111111 11111111111111 11111111111111 111111111111111 111111111111111 11111111111111111 11111111111111111 111111111111111111 111111111111111111 11111111111111111111 11111111111111111111 11111111111111111111111 11111111111111111111111 11111111111111111111111111 11111111111111111111111111 11111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111 1111111111111111111111111111111111 111111111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111 เปลี่ยนเป็นใจเขียวละกัน เพราะขาดอากาศหายใจ หน้าเขียว ใจเขียว 5555
18 พฤษภาคม 2547 22:20 น. - comment id 270314
idaho สีเขียวงามงดล้ำ ธรรมชาติ เสริมส่งบรรยากาศ แจ่มแจ้ง เขียวมนุษย์สามารถ พลังเก่ง ขออย่าหน้าเขียวแกล้ง ย่านเจ้าจริงเชียว (ย่าน ภาษาอีสาน แปลว่า กลัว) ดีใจที่แวะมาทักทายกันอีก หลังจากหายไปพักใหญ่ มารอบนี้คงจะมีเวลาอยู่ด้วนกันนาน ๆ ครับ
19 พฤษภาคม 2547 15:05 น. - comment id 270726
อุตสาห์กลับมาตอบ งั้น 11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111 11111111111111111 1111111111 11111111111111111 111111111111111 111111 111111111111111 11111111111111 11 11111111111111 1111111111111 1111111111111 1111111111111 1111111111111 11111111111111 11111111111111 111111111111111 111111111111111 11111111111111111 11111111111111111 111111111111111111 111111111111111111 11111111111111111111 11111111111111111111 11111111111111111111111 11111111111111111111111 11111111111111111111111111 11111111111111111111111111 11111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111 1111111111111111111111111111111111 111111111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111 11111111111111111 1111111111 11111111111111111 111111111111111 111111 111111111111111 11111111111111 11 11111111111111 1111111111111 1111111111111 1111111111111 1111111111111 11111111111111 11111111111111 111111111111111 111111111111111 11111111111111111 11111111111111111 111111111111111111 111111111111111111 11111111111111111111 11111111111111111111 11111111111111111111111 11111111111111111111111 11111111111111111111111111 11111111111111111111111111 11111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111 1111111111111111111111111111111111 111111111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111 11111111111111111 1111111111 11111111111111111 111111111111111 111111 111111111111111 11111111111111 11 11111111111111 1111111111111 1111111111111 1111111111111 1111111111111 11111111111111 11111111111111 111111111111111 111111111111111 11111111111111111 11111111111111111 111111111111111111 111111111111111111 11111111111111111111 11111111111111111111 11111111111111111111111 11111111111111111111111 11111111111111111111111111 11111111111111111111111111 11111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111 1111111111111111111111111111111111 111111111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111 11111111111111111 1111111111 11111111111111111 111111111111111 111111 111111111111111 11111111111111 11 11111111111111 1111111111111 1111111111111 1111111111111 1111111111111 11111111111111 11111111111111 111111111111111 111111111111111 11111111111111111 11111111111111111 111111111111111111 111111111111111111 11111111111111111111 11111111111111111111 11111111111111111111111 11111111111111111111111 11111111111111111111111111 11111111111111111111111111 11111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111 1111111111111111111111111111111111 111111111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111 11111111111111111 1111111111 11111111111111111 111111111111111 111111 111111111111111 11111111111111 11 11111111111111 1111111111111 1111111111111 1111111111111 1111111111111 11111111111111 11111111111111 111111111111111 111111111111111 11111111111111111 11111111111111111 111111111111111111 111111111111111111 11111111111111111111 11111111111111111111 11111111111111111111111 11111111111111111111111 11111111111111111111111111 11111111111111111111111111 11111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111 1111111111111111111111111111111111 111111111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111 11111111111111111 1111111111 11111111111111111 111111111111111 111111 111111111111111 11111111111111 11 11111111111111 1111111111111 1111111111111 1111111111111 1111111111111 11111111111111 11111111111111 111111111111111 111111111111111 11111111111111111 11111111111111111 111111111111111111 111111111111111111 11111111111111111111 11111111111111111111 11111111111111111111111 11111111111111111111111 11111111111111111111111111 11111111111111111111111111 11111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111 1111111111111111111111111111111111 111111111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111 11111111111111111 1111111111 11111111111111111 111111111111111 111111 111111111111111 11111111111111 11 11111111111111 1111111111111 1111111111111 1111111111111 1111111111111 11111111111111 11111111111111 111111111111111 111111111111111 11111111111111111 11111111111111111 111111111111111111 111111111111111111 11111111111111111111 11111111111111111111 11111111111111111111111 11111111111111111111111 11111111111111111111111111 11111111111111111111111111 11111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111 1111111111111111111111111111111111 111111111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111 11111111111111111 1111111111 11111111111111111 111111111111111 111111 111111111111111 11111111111111 11 11111111111111 1111111111111 1111111111111 1111111111111 1111111111111 11111111111111 11111111111111 111111111111111 111111111111111 11111111111111111 11111111111111111 111111111111111111 111111111111111111 11111111111111111111 11111111111111111111 11111111111111111111111 11111111111111111111111 11111111111111111111111111 11111111111111111111111111 11111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111 1111111111111111111111111111111111 111111111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111 11111111111111111 1111111111 11111111111111111 111111111111111 111111 111111111111111 11111111111111 11 11111111111111 1111111111111 1111111111111 1111111111111 1111111111111 11111111111111 11111111111111 111111111111111 111111111111111 11111111111111111 11111111111111111 111111111111111111 111111111111111111 11111111111111111111 11111111111111111111 11111111111111111111111 11111111111111111111111 11111111111111111111111111 11111111111111111111111111 11111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111 1111111111111111111111111111111111 111111111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111 11111111111111111 1111111111 11111111111111111 111111111111111 111111 111111111111111 11111111111111 11 11111111111111 1111111111111 1111111111111 1111111111111 1111111111111 11111111111111 11111111111111 111111111111111 111111111111111 11111111111111111 11111111111111111 111111111111111111 111111111111111111 11111111111111111111 11111111111111111111 11111111111111111111111 11111111111111111111111 11111111111111111111111111 11111111111111111111111111 11111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111 1111111111111111111111111111111111 111111111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111 11111111111111111 1111111111 11111111111111111 111111111111111 111111 111111111111111 11111111111111 11 11111111111111 1111111111111 1111111111111 1111111111111 1111111111111 11111111111111 11111111111111 111111111111111 111111111111111 11111111111111111 11111111111111111 111111111111111111 111111111111111111 11111111111111111111 11111111111111111111 11111111111111111111111 11111111111111111111111 11111111111111111111111111 11111111111111111111111111 11111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111 1111111111111111111111111111111111 111111111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111 11111111111111111 1111111111 11111111111111111 111111111111111 111111 111111111111111 11111111111111 11 11111111111111 1111111111111 1111111111111 1111111111111 1111111111111 11111111111111 11111111111111 111111111111111 111111111111111 11111111111111111 11111111111111111 111111111111111111 111111111111111111 11111111111111111111 11111111111111111111 11111111111111111111111 11111111111111111111111 11111111111111111111111111 11111111111111111111111111 11111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111 1111111111111111111111111111111111 111111111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111 11111111111111111 1111111111 11111111111111111 111111111111111 111111 111111111111111 11111111111111 11 11111111111111 1111111111111 1111111111111 1111111111111 1111111111111 11111111111111 11111111111111 111111111111111 111111111111111 11111111111111111 11111111111111111 111111111111111111 111111111111111111 11111111111111111111 11111111111111111111 11111111111111111111111 11111111111111111111111 11111111111111111111111111 11111111111111111111111111 11111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111 1111111111111111111111111111111111 111111111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111
20 พฤษภาคม 2547 07:33 น. - comment id 271091
มาหัวเราะปลาบปลื้ม เสียงดัง ดวงหทัยหลายหลั่ง ขนาดนี้ ยินดีขอบคุณครั้ง แวะเยี่ยม ช่างสุขใจชวนชี้ ฉีกยิ้มแย้มมอง แหม! ทำเอาผมเซอร์ไพร์ไปเหมือนกัน ขนมามากมายขนาดนี้ ถูกใจมาก ๆ ครับ
31 พฤษภาคม 2547 11:32 น. - comment id 277437
ตามรัก ตามล่า ตามมาหา บทกลอนอ่าน ตามมาดี? หรือระราน? อิอิ รดาแค่มาอ่าน..เท่านั้นเอง ..^_^..
1 มิถุนายน 2547 05:15 น. - comment id 277937
รดา แวะมาแค่อ่านนั้น ชอบกล ด้วยพิลึกแปลกคน ซ่อนเร้น หรือด้วยถูกฟ้าฝน ทำเปลี่ยน หรืออยากเข้าคอมเม้น สุดท้ายคนดี พี่นึกว่าคงจะไม่มีใครมาตอบให้อีกแล้ว จึงไม่เห็นตั้งแต่เมื่อวานตอนค่ำ ลุกมาเช้าจึงสังเกตเห็น แค่แวะมาอ่าน พี่ชัยก็ดีใจแล้วครับ
4 มิถุนายน 2547 15:30 น. - comment id 279928
ส่งเมล์ไปให้พิจารณาแล้วนะคะ ..^_^..