กลีบดอกไม้กระซิบเบา - เบาว่า ลา แค่นั้นละอองน้ำตาก็รินร่วง หมดวาระผูกพันแล้วหรือไร...เสียงหัวใจยังถามทวง คนบางคนที่ห่วงหาจึงต้องไกล การจากกัน... เมื่อน้ำตาหยดหนึ่งนั้นรินไหล บางทีเธอคงไม่มีวันเข้าใจ... เพราะน้ำหนักของความหม่นไหม้ ...ต่างกัน..
2 พฤษภาคม 2547 13:28 น. - comment id 258585
เพราะน้ำหนักของความหม่นไหม้ ...ต่างกัน.. ชอบจังค่ะ ใบไม้ใบหนึ่งปลิวคว้าง อ้างว้างเหน็บหนาวปานไหน เธอไม่ใช่ฉันเธอไม่มีวันเข้าใจ เพราะความอ่อนไหวของอารมณ์ต่างกัน........
2 พฤษภาคม 2547 15:34 น. - comment id 258621
เพราะหมดเลยนะคะ ทั้งของเงาเมฆ และของกระดานโต้คลื่น เดี๋ยวลองเขียนบ้างนะจะได้ดูเป็นวัยรุ่นเสียหน่อย I miss you รู้ไหม ใครคิดถึง ก็ใครซึ่งเธอสองเฝ้ามองหา กลับมาพบนบผ้าเช็ดนำตา เห็นยิ้มร่า เธอสอง ร้อง เย เย้ อรุโณทัย อาภาภัส
2 พฤษภาคม 2547 15:35 น. - comment id 258623
เพราะหมดเลยนะคะ ทั้งของเงาเมฆ และของกระดานโต้คลื่น เดี๋ยวลองเขียนบ้างนะจะได้ดูเป็นวัยรุ่นเสียหน่อย I miss you รู้ไหม ใครคิดถึง ก็ใครซึ่งเธอสองเฝ้ามองหา กลับมาพบนบผ้าเช็ดนำตา เห็นยิ้มร่า เธอสอง ร้อง เย เย้ อรุโณทัย อาภาภัส
2 พฤษภาคม 2547 17:08 น. - comment id 258662
ขอบคุณค่ะ ที่มาเป็นกำลังใจให้ ขอบคุณกระดานโต้คลื่น และอาภาภัส ด้วยค่ะ
2 พฤษภาคม 2547 18:34 น. - comment id 258715
เมื่อเธอลาจากไปไกลตัวฉัน สิ่งเล่านั้นเก่าก่อนยังย้อนหา จึงมีเพียงความเหงาเศร้าวิญญา และน้ำตาเป็นเครื่องเตือนความจำ *-*เป็นกำลังใจให้นะค่ะ*-*
3 พฤษภาคม 2547 10:49 น. - comment id 259166
งานน้ำตาเขียนได้งาม