ทรายเม็ดน้อยด้อยค่ากลางแสงแดด ที่คอยแผดเผาผลาญยากทนไหว มันเฝ้าคอยสายฝนจากฟ้าไกล มาบรรเทาหัวใจที่ด้านชา แล้ววันหนึ่งวันนั้นก็มาถึง ฝนที่ทรายน้อยคิดคะนึงหา หยาดมาจากฟากฟ้าที่ไกลตา ราวกับว่าทรายจะคว้าไว้ได้ทัน แต่แล้วทรายน้อยก็เริ่มรู้ความจริง ทุกๆสิ่งนั้นเป็นเพียงแค่ฝัน หยาดนำฝนซึมผ่านมันไปพลัน ทิ้งให้มันอยู่กับคราบน้ำตา ได้พบฝนทำให้ทรายน้อยมีสุข และเพิ่มทุกข์ให้มันอีกหนักหนา พรากจากกันทำให้มันมีน้ำตา สู้อย่าพบพาแต่แรกก็คงดี
5 พฤศจิกายน 2544 09:20 น. - comment id 17771
เฮ้อๆ ไม่พบพานแต่แรกคงจะดี ...ชั่วชีวิีคงไร้สุขหากไม่พบเธอ
5 พฤศจิกายน 2544 10:37 น. - comment id 17777
เขียนได้ดีมากค่ะ เพราะจัง
5 พฤศจิกายน 2544 13:32 น. - comment id 17796
มันแปลกมากๆๆคับ
5 พฤศจิกายน 2544 13:35 น. - comment id 17797
oh it is interesting and romantic very much
5 พฤศจิกายน 2544 18:42 น. - comment id 17829
นั่นสิ สู้ไม่พบพานแต่แรกคงจะดี อย่างน้อยก็ไม่เจ็บปวดใจ กลอนเพราะมากค่ะ
5 พฤศจิกายน 2544 19:38 น. - comment id 17840
เข้าใจเปรียบเทียบกลอนเพราะมากค่ะ// แล้วกลอนเศร้าซึ้งออกอย่างนี้ใครจะหัวเราะได้ลงคะ.(:_:)..Picture แต่งมาอีกเยอะๆสิคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ
5 พฤศจิกายน 2544 19:47 น. - comment id 17846
หวาย.เอาแล้วสิ เค้าชื่อ Picure ดันไปเปลี่ยนชื่อให้เค้าเป็น Picture เฉยเลยแฮะ..เอ..ว่าแต่ Picure นี่ อ่านว่าไรเหรอ..เพราะไม่คุ้นกับคำนี้เลย
5 พฤศจิกายน 2544 19:50 น. - comment id 17848
บทกลอนไพเราะมากจ้ะ ได้ความหมาย ได้อารมณ์ ดีมากจ้ะ
6 พฤศจิกายน 2544 03:21 น. - comment id 17901
กลอนไพเราะและมีความหมายดีมากครับ อย่างนี้คงไม่มีใครหัวเราะหรอก
6 พฤศจิกายน 2544 07:26 น. - comment id 17931
ความหมายเศร้าค่ะ....ไม่หัวเราะหรอกแต่งมาจกความรู้สึกอย่างนี้
7 พฤศจิกายน 2544 06:40 น. - comment id 18065
เม็ดทรายฝากผมมาขอบคุณทุกคนที่อุตส่าห์ยอมเสียเวลามารับฟังความในใจของมัน .......ขอบคุณมาก
29 กันยายน 2546 23:16 น. - comment id 145026
เหอๆ ชีวิดจิง ท่านมไหนน้ำเน่าอย่างนี้นี่ โกหก ม่ายดีน้า ^^