ตาคู่นั้นหมั่นเห็นไม่เว้นว่าง อยู่ไม่ห่างเหไกลไปจากฉัน เฝ้าคอยจ้องมองมาหาทุกวัน ดำโตนั้นน่ามองจ้องกลับไป มักชม้ายชายหามาทายทัก สวยน่ารักราวตาทรายย่างกายไหว ใครได้พบสบทันพลันชื่นใจ งามสดใสมีเสน่ห์เก๋ทีเดียว ดั่งสวรรค์สรรค์ส่งลงมาสู่ ตาทั้งคู่คราเห็นเป็นแลเหลียว ให้ความหวังกำลังใจยิ่งใหญ่เชียว มิอาจเลี้ยวหลงใครได้อีกเลย คอยช่วยมองส่องคิดสะกิดฉัน ไม่มีวันเว้นว่างนิ่งวางเฉย ฉันดำเนินเพลินไปได้คุ้นเคย จนอยากเอ่ยเอื้อนปากฝากขอบคุณ 29 เมษายน 2547