ถึงเราจะไม่ใช่เนื้อคู่กัน แต่จะให้ฉันเลิกคิดถึงเธอนั้นคงเป็นไปไม่ได้ ก็ในเมื่อผ่านเข้ามาแล้วทำให้ฉันรักซะมากมาย จึงไม่ยอมง่ายๆที่จะให้เธอหายไปจากใจเลย ยังคงรัก รักอยู่เท่าที่เคยรัก มั่นใจแน่นักว่าไม่รักใครคนใหม่ ตัดใจก็ตัดไม่ได้ยากเกินไป ยอมเจ็บลึก ลึกข้างใน ดีกว่ายอมให้ ในหัวใจ ไม่มีเธอ
30 เมษายน 2547 05:58 น. - comment id 257206
ถึงคุณ จริงใจมากเลย ตั้งใจให้ใคร คนนั้นซึ้งแน่เลย รักยิ่งใหญ่นะ อรุโณทัย อาภาภัส
30 เมษายน 2547 10:57 น. - comment id 257297
ถึงไม่ใช่เนื้อคู่..แต่ก็รักได้ ผมก็เชื่ออย่างงั้นเหมือนกันคับ ..ตอบรับสู่ taipoem คับพี่..^_^
30 เมษายน 2547 10:59 น. - comment id 257299
กรรม..พิมพ์ผิด thai-po-em..น่ะคับ ..เอ๋อโชว์เชียววุ้ยไอ้แพ็ค..
30 เมษายน 2547 11:55 น. - comment id 257340
ถึงเราจะไม่ใช้เนื้อคู่กัน เพียงพบหน้า..ผูกพัน..และเดินจาก แต่รู้ไหมในคลื่นคนฝูงชนที่หลายหลาก คุณคือมิตรภาพที่ฉันอยากจดจำ ไมตรีที่เธอหยิบยื่นมา ทำให้ช่วงหนึ่งของเวลาแสนสุขล้ำ พระพรหมอาจลืมลิขิตให้เรามาคู่กัน แต่เธอคิอหนึ่งความทรงจำที่จะงดงามเสมอไป ++เป็นบทกลอนที่มั่นคงมากนะคะ++
30 เมษายน 2547 14:21 น. - comment id 257412
อืม... ยอมเจ็บเพื่อเก็บรักเธอเอาไว้ ยอมร้าวใจเพื่อความหลังฝังความหวาน ยอมเจ็บลึกเพื่อนึกถึงเรื่องวันวาน ยอมทรมานก็เพราะรักยากหักใจ *** รักมากก็เจ็บมากนะคะ
30 เมษายน 2547 22:19 น. - comment id 257718
มาทักทายค่า เพราะค่ะ ** ^_____________^ **
1 พฤษภาคม 2547 02:08 น. - comment id 257837
เขียนได้ดีค่ะ