เหม่อมองผ่าน แล้วผ่าน แล้วผ่านผัน ประเดี๋ยววัน ประเดี๋ยวคืน คืนไหนหนอ หนุ่มบ้านนา ตั้งหน้า ตั้งตารอ อีกวอนขอ จันทร์ขอ อย่ารอนาน นับจากวัน วันสมร มาจรจาก ด้วยหวังมาก มากหวัง ตั้งหลักฐาน อนงค์ว่า อนงค์จา ไปหางาน เมื่อมีเงิน จะกลับบ้าน สร้างบ้านเรา หนุ่มบางกอก เค้าเห็น เห็นเข้าท่า ไม่รอช้า รีบมา มารับเจ้า น้องหญิงเห็น เงินหนัก พยักเอา แล้วฝากพี่ ฝากเฝ้า เฝ้าบ้านนา สามปีแล้ว แล้วจากวัน วันหญิงจาก ฤๅรักพราก พรากรักแล้ว แก้วสิเน่หา ฤๅนุชเจ้า เจ้าจักกลับ กลับวาจา ทอดทิ้งรัก รักร้างรา ราค่าไป โอ้บุหลัน คั่นฟ้า ราตรีหวน หาได้ชวน อนงค์มา หาข้าไม่ ปล่อยให้นั่ง เศร้าแสบ แสบทรวงใน ฤๅปล่อยให้ หนุ่มบ้านนา น้ำตาคลอ
29 เมษายน 2547 18:21 น. - comment id 256938
เหะ เหะ สนุกดีเหมือนกัน น้ำตาหนุ่มบ้านนา
29 เมษายน 2547 18:33 น. - comment id 256946
^^ ดีใจมากครับ ที่มีคนชอบกลอนแนวบ้านนอกบ้านนอกอย่างนี้ นึกว่าผมจะล้าสมัยไปซะอีกนะเนี่ย
30 เมษายน 2547 13:39 น. - comment id 257385
* แม้เป็นเพียงหนุ่มบ้านนาหน้าตาหมอง แต่ใจครองความดีที่ใฝ่หา ขอให้พบประสบฝันมั่นชีวา ด้วยวิญญาแห่งรักแท้ที่แน่นอน....ฯ มาเป็นกำลังใจช่วย...ก็แล้วกัน..นะคะ นามปากกา..คคนัมพร..เพราะมากค่ะ..แปลว่าอะไรคะ?... แวะมาทักทายค่ะ..
30 เมษายน 2547 14:38 น. - comment id 257433
หมายถึง ท้องฟ้าน่ะครับ ขอบคุณที่เยี่ยมชนครับ