จุดเริ่มต้นบนรักแทบหักลง ไม่สุดหลงเหลือไว้ไฟปรารถนา ไม่งดงามทรามเชยชิดอุรา สองดวงตาดวงใจใช่เรื่องง่าย ในหัวใจไฟร้อนซ่อนแปลบแปลบ หวังอิงแอบแนบชิดนิมิตหมาย ได้คู่เคยเลยร่างห่างเดียวดาย ได้พอดกายเชยชมพอสมค่า นับเวลาเฝ้าทนทุ่มเทให้ ยอดดวงใจให้รอเฝ้าคอยหา กว่าจะรักยากเย็นเข็ญอุรา คอยเวลาเนิ่นนานสัญญาณรัก ห้ามฉาบฉวยชิงสุกทำทุกอย่าง เพื่อหนทางทำได้ไม่อายนัก ตลอดมาเวลาที่รู้จัก เฝ้าฟูมฝักรักไว้อยู่ในใจ กว่าจะพบลบเลือนให้เลื่อนลอย ให้รอคอยคอยรอพอศอไหน ต้องให้ทำทุกทางอย่างตั้งใจ แล้วเมื่อไรจะยอมน้อมรับที จำไว้เลยเคยรอจะรอต่อ ไม่ย่อท้อรอคอยถดถอยหนี จะมอบรักควักให้ในชีวี ถ้าไม่มีเยื่อใยให้บอกมา จะไม่ขอรบกวนให้ยวนยี จะไม่มีใครขวางทางนั้นหนา คิดอย่างไรไหนนั่นลั่นออกมา แค่วาจาจากปากไม่ยากเย็น หลอกกันไปหลอกกันมาอาจพาร้าง ยิ่งจืดจางลางหายหาไม่เห็น ทำทุกสิ่งยิ่งทำทำยิ่งเป็น ต้องเคืองเข็ญเช่นมา กว่าจะรัก 26 เมษายน 2547 ผลิใบสูวัยกล้า
26 เมษายน 2547 06:38 น. - comment id 254246
สิ่งที่เราเคล้าคลอรอฟูมฝัก ต้องทำให้ใครเจ็บจำได้ไหม กว่าจะรักทักทอเป็นกอใจ ต้องมีใครสักคนสุดทนรอ
26 เมษายน 2547 06:43 น. - comment id 254249
ถึงทุกคน... ขอบคุณนะครับ ทุกทุกคนที่เข้ามาชื่นชมผลงาน
26 เมษายน 2547 07:59 น. - comment id 254269
กว่าจะก่อกำเนิดเกิดความรัก ต้องฟูมฟักทนุถนอม น้อมรักษา แต่คำน้อง ออกปาก พรากจากลา ช่างง่ายกว่า พลิกฝ่ามือ หรือน่ามล
26 เมษายน 2547 09:03 น. - comment id 254279
จงเก็บรักสลักไว้ในใจมั่น เลิกคิดฝันใฝ่คว้าหาที่ไหน หากเธอมาหากันพลันดีใจ ถ้าเธอไปเป็นอื่นอย่าฝืนเธอ รักที่บริสุทธิ์และแท้จริง คือรักที่มีแต่การให้ เมื่อใดก็ตามที่เราต้องการรับรักจากใคร เมื่อนั้นรักของเราขุ่นมัวและไม่แท้จริง เราจึงไม่อาจหวังให้ใครมารักเราอย่างจริงใจ
26 เมษายน 2547 10:22 น. - comment id 254335
กลอนเพราะมากมาย ปลาวาฬมาทักทายยามสายๆนะคะ
26 เมษายน 2547 10:34 น. - comment id 254343
เพราะค่ะ มากทักทายนะคะ
26 เมษายน 2547 11:52 น. - comment id 254367
ขอบคุณกำลังใจทุกดวงที่ส่องสว่าง
26 เมษายน 2547 14:51 น. - comment id 254501
แวะมาทักทาย มาขอบคุณคะที่ไปเยี่ยมกันบ่อยๆนะคะ
26 เมษายน 2547 14:54 น. - comment id 254507
ผมเจอวันแรกถูกใจรักเลยครับ ..
26 เมษายน 2547 16:45 น. - comment id 254637
จุดเริ่มต้นค้นหาคำว่า..รัก.. คือใจสองปองภักดิ์ถวิลหา ดินแดนหนึ่งซึ่งไกลสุดสายตา มีแต่สุขเหลือคณาไร้ผู้คน บนความฝันมีหวังรั้งเป้าหมาย เพื่อเคียงใจในสุขทุกหน พร้อมยืนคู่อยู่ข้างอย่างอดทน เสียสละเพื่อคนของหัวใจ หากต้องตื่นขึ้นมาคราฝันร้าย หลั่งรินสายน้ำตาคราหมองไหม้ ..รัก..ก็เปลี่ยนเวียนคำเป็น..ช้ำใจ.. อย่าหวั่นไหว...เพราะมียารักษาเอย มาเยี่ยม...
26 เมษายน 2547 20:00 น. - comment id 254776
รักเกิดก่อรอวันจะเบ่งบาน เฝ้ารดน้ำ พรวนดิน ถวิลไว้ หวังวันหนึ่ง รักเติบโต ขึ้นเต็มใจ แล้วไฉน เหี่ยวเหงา เฉาซบดิน... ***---**** ไม่แน่นอน..ความไม่แน่นอน...
27 เมษายน 2547 12:01 น. - comment id 255166
ขอบคุณ เด็กทับหนึ่ง วิจิตร พี่ดอกแก้ว - namsai
27 เมษายน 2547 16:04 น. - comment id 255427
จุดเริ่มต้นบนรักแทบรักลง เมื่อตัวเธอที่มั่นคงความห่วงหา กลับเปลี่ยนผันจากฉันเลยเผยวาจา ว่าเคยค่าตัวเขาเฝ้าห่วงใย จุดเริ่มต้นบนรักที่มักสร้าง จึงถูกโรยโดยความห่างและร้างไหว จึงเกิดก่อความเจ็บลึกนึกที่ไร ก็ให้แสนจะเจ็บใจในชีวี *-*กลอนแต่งได้ดีมากเลยค่ะ*-*