ถึงวันนี้มีใคร... แต่ในหัวใจก็ยังร้างไร้-ว่างเปล่า ผูกพันกับใครด้วยหัวใจที่เงียบเหงา อยู่กับวันคืนเก่า-เก่าที่ผ่านเลยไป จนวันที่พบเธอ... โลกเงียบเหงาที่เคยเจอกลับสว่างสดใส ทั้งๆ ที่เธอก็ไม่ได้แตกต่างไปกว่าใคร แต่บางสิ่งในใจ บอกว่าอยากเก็บเธอไว้ผูกพัน ฉันก็คงทำได้เท่านี้... วางเธอไว้แค่ในความรู้สึกที่ดี-ดีเท่านั้น ไม่อาจทำให้ระหว่างเราสวยงามได้อย่างที่ใจคิดฝัน ก็เพียงเพราะความรู้สึกผิดที่ฉันยังมีใคร เพราะไม่อาจทำร้ายเขา... ไม่กล้าทำให้หัวใจดวงเก่าต้องหวั่นไหว จึงต้องปิดช่องว่างที่แอบสร้างเธอไว้ในใจ เก็บเอาไว้ให้อยู่กับฉัน สร้างฝันเพียงคนเดียว
4 พฤศจิกายน 2544 08:00 น. - comment id 17495
อืม...เคยเป็นแต่ตอนนี้เลิกหวังกับความรักไปซะแล้ว เรียนดีกว่าาาาา
4 พฤศจิกายน 2544 10:41 น. - comment id 17517
อืม...กลอนเศร้าจังปนความสับสนในใจหน่อยๆ..เพราะดีจ๊ะ...mono
4 พฤศจิกายน 2544 10:57 น. - comment id 17521
เป็นความรู้สึกที่ทรมานเหมือนกันนะ(ต้องทำอะไรที่ฝืนกับใจตัวเอง)
4 พฤศจิกายน 2544 10:58 น. - comment id 17523
แต่เป็นกลอนที่แทงใจคะน้าเป็นอย่างมาก ขอบอก เพราะเคยเป็นอย่างในกลอนและต้อง เก็บเค้าคนนั้นไว้ให้ลึกที่สุด ไว้คอยคิดถึงเพียง อย่างเดียว
4 พฤศจิกายน 2544 13:18 น. - comment id 17544
ก็เคยรู้สึกแบบนี้เหมือนกันจ้ะ ตอนนี้ก็ยังคงเก็บไว้ลึกลึก ในหัวใจอยู่
4 พฤศจิกายน 2544 18:38 น. - comment id 17578
5555555.....จริงเหรอจ๊ะ....mono ม่ายมีอารายในกอไผ่
5 พฤศจิกายน 2544 05:19 น. - comment id 17711
ขอบคุณทุก ๆ คนนะจ๊ะ ที่ทั้งชื่นชมและแสดงความคิดเห็นกับกลอนบทนี้ของ mono จริง ๆ ก็เคยเป็นอย่างที่แต่งในกลอนนี้เหมือนกัน แต่ก็ผ่านมานานแล้ว แต่ตอนที่แต่งนี่ก็คือนึกสนุกอยากแต่งก็เลยออกมาเป็นแบบนี้....แต่ถ้าเป็นเมื่อก่อนก็คงจะมีอะไรในกอไผ่เหมือนกันจ๊ะ..
1 มิถุนายน 2545 12:01 น. - comment id 53191
จะอ่านพยายามอ่านให้หมาดทุกกลอนเลยค่ะ