เสียงบ่นของหัวใจ เฮ้อ! นี่เราเป็นอะไรไปแล้วหนอ ใจเจ้าฝ่อเจ้าหวาดหรือขลาดเขลา หรือตื่นเต้นตื่นไปหนอใจเรา จึงแสนเศร้าสุดโศกสลดอุรา มองละเมอเหม่อลอยไปหาเขา ใจเบาเบาลอยหวิวและปลิวหา มองออกไปมองอะไรคล้ายคนบ้า ใจจะบ้าพาหลงคงละเมอ ใจเอ๋ยใจหนอ มันเฝ้ารอคอยใครดั่งใจเผลอ บอกได้ไหมว่าใครใจอยากเจอ จะได้ไปหาเธอหมดทั้งตัว เมื่อไหร่นะที่เธอจะตอบรับ ที่เที่ยวจับตาตามถามหาทั่ว หวังเล็กเล็กหวาดลึกลึกตระหนึกกลัว หัวใจทัวร์ไปที่ไหนไม่บอกกัน ทำไมนะทำไมเธอยังเฉย แถมไม่เคยตอบให้หัวใจฉัน มีเหตุผลบ้างไหมใจดึงดัน ใจหวั่นหวั่นจึงหวาดหวาดเป็นทาสเธอ ใจดื้อรั้นมองใครไม่เป็นหรือ ใจแสนดื้อจะดึงดั้นรั้นเสมอ ใจดวงเดียวดวงเดิมไม่เติมเกร่อ ใจรักเธอใจรักปักหมดใจ เฮ้อ!ไม่รู้ทำไมใจถึงหนัก หรือเพราะรักหรือเพราะหลงน่าสงสัย หาคำตอบว่ารักคืออะไร ให้มีใครคืนคำที่ซ้ำเติม
windsaint 22 เม.ย. 2547 23:42 น. - ID 51911 
931
4
0
23 เมษายน 2547 00:11 น. - comment id 252452
กลอนเพราะมากเลยครับ ผมก็เคยบ่นกับตัวเองเหมือนกันนะครับ เพราะเธอคนนั้นไม่สนใจอ่ะครับ เศร้าจังเยย......
23 เมษายน 2547 03:37 น. - comment id 252500
มาอ่านนะค
23 เมษายน 2547 10:13 น. - comment id 252621
อาการหลงรัก อิอิ
29 เมษายน 2547 04:40 น. - comment id 256608
เพราะมากคับ
30 เมษายน 2547 23:12 น. - comment id 257752
เคลิ้ม ค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
