ก็แค่ผู้หญิงธรรมดาที่กล้ารักเธอ

ฝนแก้ว

ก็แค่คนธรรมดา ..
หัวใจก็ไม่ได้ยาด้วยเหล็กไหล
ถึงจะได้อ่อนนอก แข็งใน
ปวดร้าว เสียใจ ร้องไห้ทั้งคืน
ต้องมี ที่อ่อนแอ เศร้าโศก
มีบ้าง ที่ต้องแบกโลก ทั้งโลก ขมขื่น
แต่ใจดวงเล็กๆ นี่แหละ ที่ต้องทนฝืน
ให้ผ่านความร้าวราน ในวันคืน ที่โหดร้าย..
   
     ก็ผู้หญิงธรรมดา ธรรมดา
มีบ้าง ที่อ่อนแอ อ่อนไหว
แต่ความรัก ให้เธอ จากหัวใจ
รักแค่ไหน หมดใจ ให้ไปเต็มๆ

     ก็ผู้หญิงห้าวๆ คนนึง
ไม่ค่อยหวานซึ้ง อ่อนไหว
มีเพียงรัก ที่มอบให้
บวกกับความจริงใจที่มี - -
เงียบๆ ในคืนเหงา
อ้างว้าง จับเจ่า คนเดียวอย่างนี้
กอดเข่าเฝ้าเดียวดายทุกนาที
ฟ้ามืดสิ้นดี ไม่มีแสงดาว
เธอ..ที่รัก อยู่ไหน..
ห่างไปไกล หรือเพราะไม่มีใจให้ฉัน
ยังรักกันอยู่รึเปล่า..บอกกล่าวกัน
ให้ฉันได้เชื่อมั่น ก่อนใจฉันจะหมดลม พอมั้ย? หากมีเท่านั้น
จะคบกัน พลันตอบเร็วรี่
อย่าช้า หากมั่นใจ ในรักที่มี
คนอย่างฉัน ก็จะให้เธออย่างเต็มที่ .. เต็มใจ

       เป็นได้แค่คนที่เธอบอกว่า - รัก -
สุดท้ายยังโดนทึกทักว่าโดนบังคับให้เอ่ยคำนั้น
เธอบอกความจริงมาแค่สั้นๆ
ว่ามีความสุขชั่วคราวร่วมกัน ก็มากพอ
สำหรับฉันก็แค่ได้รัก
จะไม่ผิดหวังปักใจ โวยวาย หรือร้องขอ
อยากไปก็ไป เหลือไว้เพียงเศษความสุขเท่านั้นพอ
อย่างน้อยก็เอาไว้ต่อชีวิต..ลำพัง
/font>
         เงียบๆ ในคืนเหงา
อ้างว้าง จับเจ่า คนเดียวอย่างนี้
กอดเข่าเฝ้าเดียวดายทุกนาที
ฟ้ามืดสิ้นดี ไม่มีแสงดาว
เธอ..ที่รัก อยู่ไหน..
ห่างไปไกล หรือเพราะไม่มีใจให้ฉัน
ยังรักกันอยู่รึเปล่า..บอกกล่าวกัน
ให้ฉันได้เชื่อมั่น ก่อนใจฉันจะหมดลม