...อันนิยามแห่งความรักนั้นหลากหลาย มิอาจคลายคลี่กระจ่างกลางใจฉัน รู้เพียงว่า ทุกความหมาย มารวมกัน เปลี่ยนความฝัน เป็นความจริง อิงหัวใจ แลขมิ้น โผบินมา บนฟ้ากว้าง ร่วมเคียงทาง มาเป็นคู่ ดูสดใส โฉบหยอกล้อ เคล้าเคลียคลอ แนบคลาไคล อุ่นอยู่ใน ความอาทร เว้าวอนมา แลทางซ้าย หอมกลิ่นอาย ดอกไม้หวาน กลีบแย้มบาน รับหมู่ผึ้ง ต่างตอมหา หลากสีสัน กับตะวัน รอนรอนตา เหม่อมองฟ้า ผีเสื้อน้อย ก็คล้อยไกล สายลมเอื่อย เฉื่อยเฉียดผิว เบาบางหาย กระทบกาย พัดวน อยู่หนไหน รินระเรื่อย เอื่อยใบพลิ้ว แล้วปลิวไป ถึงอย่างไร รักมิอาจ ผ่านเช่นลม ห่างกันไกล แต่รักเรา จะคงอยู่ แม้มิใช่ ขมิ้นคู่ อย่างสุขสม ไม่อาจพัด พาความเย็น เช่นสายลม มิอาจหอม ชวนดม เช่นกลีบงาม แต่ด้วยคำ สัญญารัก จะคงมั่น จะ คงเดิม ไม่หวั่น ฝ่าขวากหนาม อดีตเก่า เราจดจำ ย้ำติดตาม ยังเป็นความ ห่วงใย ที่ไม่ลืม
22 เมษายน 2547 01:34 น. - comment id 251879
ใช้ภาษานุ่มนวลจัง เพราะมากค่ะ
22 เมษายน 2547 08:22 น. - comment id 251957
......แม้คืนวัน ผันเลื่อน มิเลือนร้าง ....มิเคว้งคว้าง ฤาหม่น ฤา เลิศสวย ...แต่มันสุข ขลุกขลัก ระทนทวย ..ระอาอวย กระหยิ่ม พริ้มริมรัก
22 เมษายน 2547 10:25 น. - comment id 252012
งดงาม เพราะค่ะ
22 เมษายน 2547 11:19 น. - comment id 252059
เพราะคะ