ฉันอาจจะดูเป็นคนหลายใจ ที่แอบไปหลงรักใครต่อใครง่ายๆ ที่ทำไปรู้ไว้เพราะเดียวดาย ไม่ใช่หมายจะเป็นที่รักของใครๆ ฉันอาจเป็นคนสนุกสนาน แต่ใจร้าวรานเกินแก้ไข ที่หัวเราะใช่ฉันสบายใจ แต่เพราะไม่มีใครจริงใจกับฉันเลย ต้องการแค่ใครสักคน ที่มาสนใจอย่างไม่เมินเฉย รักกันอย่างจริงใจไม่ละเลย เมื่อไหร่ท้องฟ้าจะเฉลยว่าเขาคือใคร รอสักวันจะได้พบเขา แต่ไม่มีแม้เงาเขาอยู่ที่ใหน หรือฟ้าแกล้งลืมส่งเขามาจากดินแดนอันแสนไกล หรือว่าเขาอยู่ใกล้ๆแต่ฉันไม่เคยมอง
17 เมษายน 2547 23:38 น. - comment id 248841
..........วันนี้เข้ามาซะดึกเลย..... ไม่ได้เข้ามาซะนานเลยค่ะ...คิดถึงทุกคนน่ะ ..........
18 เมษายน 2547 08:29 น. - comment id 248970
คนเราเกิดต้องยอมรับโชคชะตาตัวเองบ้างเถอะ บางครั้งตอ้งยอมจำนนให้กับฟ้าดิน เพราะถ้าไม่ใช่คู่กันแล้ว ย่อมแคล้วจากกัน..555 ยอมจำนนฟ้าดิน...... เธอกับฉัน......นั้นไซร์......ไกลกันนัก มิอาจรัก..........เคียงคู่........อยู่วิวาห์ จึงต้องยอม......จำนน.........ต่อดินฟ้า ที่ให้เรา.............เกิดมา.......อาภัพคู่. เธอเหมือนดาว..........สำหรับ.............ประดับฟ้า เราเหมือนหญ้า.........ที่ถูก.................หินทับถม เพราะสองเรา............ต่างวรรณะ.......ค่านิยม จึงต้องข่ม................รักนี้................หนีจากเธอ.
18 เมษายน 2547 13:29 น. - comment id 249143
** เค้าอาจจะอยู่ใกล้ๆแล้วแต่เราไม่เห็นก็ได้ค่ะ ** ..เป็นกำลังใจให้นะคะ ...แว๊บบเข้ามาทักทาย
20 เมษายน 2547 18:01 น. - comment id 250807
ซักวันหนึ่ง เธอจะเจอ คนที่รัก ที่มิอาจจะหัก ห้ามใจไหว ไม่มีใคร รักวันนี้ ไม่เป็นไร ปล่อยหัวใจ ไว้อยู่ กับตัวเอง กลับมาซะตัวเราเอง เสียดีกว่าแม้ไม่มีใคร ยังเหลือเรา