ฉันชอบอ่านกลอนรัก..ชอบฟังเพลงเศร้า และแอบเก็บเรื่องรักเก่าๆ ไว้ในความคิดถึงสีหม่น เปล่านะ...หนทางที่ฉันจะรักใคร...ไม่ได้อับจน เพียงแต่นั่น ไม่ใช่ทางที่ฉันสนจะเดินไป อาจเพราะฉันแปลก..ที่ชอบความไม่สมบูรณ์แบบ ไม่ชอบยึดติดกับโลกแคบๆ..ที่มันต้องหวานไหว และก็ไม่ได้ถนัดแต่รดน้ำให้ความรู้สึกเสียใจ หรือชอบแต่ปลูกความรู้สึกน่าร้องไห้ให้เบ่งบาน ฉันรัก....และยังเต็มใจรัก...เมื่ออีกฝ่ายหมดรัก นั่นคือสิ่งที่มีค่านัก......เท่าที่หัวใจจะเล่าขาน อย่าถามเลยว่าเธอยังมีค่าไหม...ที่เราเลิกกันไปตั้งนาน เพราะเวลาที่ผ่านไม่ได้ทำให้ฉันรักเธอน้อยลงไป จากคนของใจ...แม้เหลือได้แค่เพื่อน เชื่อเถอะนะ...ว่าความผูกพัน ยังเหมือน...ที่เคยให้ แม้วันนี้เธอรักเขา..แต่..ฉันยังไม่อาจรักใคร ก็ไม่ใช่เหตุผลที่ฉันจะรักเธอน้อยลงไป...อย่างแน่นอน *********บทนี้แต่งไว้....ในวันที่หัวใจยังตกงาน.....****** เออหนอความรัก.....ยิ่งวิ่งตามกลับวิ่งหนี....ยิ่งวิ่งหนี...มันกลับยิ่งหาเราเจอ
11 เมษายน 2547 02:12 น. - comment id 245154
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ ดีใจและขอบคุณ ที่เธอยังนึกถึง.... ยังแบ่งห้องใจห้องหนึ่ง เอาไว้คิดรำพึงถึงคนคนนี้ เส้นทางที่ฉันเดินไป ไม่ได้สวยงามหรือเลวร้ายอะไรเต็มที และไม่ใช่ว่าเส้นทางที่เราเคยมี มันไม่ดีหรือยากเกินไป ด้วยเราสองคนมีวิถีที่แยกห่าง.. แต่ความต่าง ไม่ได้เป็นข้ออ้าง ที่จะจบเรื่องของเราไว้ อาจเพราะฉันแปลก...มุ่งมั่นกับฝันแรกที่เกิดในใจ จนยอมละทิ้งความดีงามของบางหัวใจ และจากไปอย่างเงียบงัน รัก..ก็คงใช่ ที่หัวใจฉันยังคงรัก... แต่หน้าที่ของฉันไม่ได้เหมือนเดิมนัก ที่จะรักได้อย่างฝัน โลกฉันกว้างเกินกว่า จะนำหัวใจใครเข้ามา เพื่ออ้างว้างรำพัน บอกได้แค่ดีใจที่เคยมีคนงดงามอย่างเธอนั้น มาผูกพัน เมื่อครั้งนึง... ................................. แต่งให้...วา... เอาไว้แก้คิดถึง...หนึ่ง...ช่วงสงกรานต์นะครับ ^_____^ +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
11 เมษายน 2547 02:31 น. - comment id 245156
อ่านแล้วอดซึ้งไม่ได้ ............. อืม...เที่ยวเผื่อด้วยนะหนึ่งนะ ........... เราต่างมีวิถี ที่ต่างต้องไป ฝัน...อาจกลายเป็นเรื่องเหลวไหล..ในวันที่เราโตพอจะไม่อ่อนไหว..อย่างวันนี้ เวลาทำให้เราเข้าใจกันได้ดี ว่าอันไหนคือ...ความจริง..ไหนคือวิถี ที่ต้องเดินไป เธอไม่ได้แปลก และฉันเองก็ไม่ได้แปลก ที่รักกันน้อยไปกว่าวันแรกๆ...ที่รักกันใหม่ๆ ความอ่อนไหวของเราทั้งคู่ อาจทำให้เราดู..ยากจะเข้าใจ จนบางทีเราก็เข้าถึงไม่ได้ ในกันและกัน เธอเองก็มีฝันที่ต้องเดินตาม ฉันเองก็มีความฝันงดงาม...ที่ยังรอคอยฉัน จะเดินทางไปให้เจอ...แม้รักที่ล้ำค่าที่สุด ที่เคยพบเจอ..จะเดินห่างไปทุกวัน แต่ทุกครั้งที่ฉันกลับหลังหัน...จะยิ้มให้ภาพรักเก่าๆของเรา ภาพนั้น...ทุก ทุกที ลาก่อนนะ...ผู้ชายที่ฉันเคยรัก ตอบไม่ได้ว่าวันนี้จะยังรัก...หรือตัดสินใจหน่ายหนี แต่พื้นที่หัวใจ...ส่วนที่มีไว้เก็บความทรงจำแสนดี สัญญาเธอจะได้ในพื้นที่ล้ำค่า ส่วนนี้ อย่างแน่นอน
11 เมษายน 2547 02:35 น. - comment id 245158
แต่พื้นที่หัวใจ...ส่วนที่ฉันมีไว้เก็บความทรงจำแสนดี สัญญานะ...เธอจะได้อยู่ในพื้นที่ล้ำค่า ส่วนนี้ อย่างแน่นอน พิมพ์ตกไปตั้งหลายคำ...แก้ใหม่นะ
11 เมษายน 2547 06:45 น. - comment id 245189
วันนี้มาหลากหลายอารมณ์กันเลยนะครับ ตัวเราเอง ย่อมรู้ อยู่ในจิต ว่าครุ่นคิด ถึงใคร ได้แค่ไหน ไม่อาจห้าม กักขังตัว เรื่องหัวใจ จะรักใคร หรือไม่รัก ยากอธิบาย
11 เมษายน 2547 10:11 น. - comment id 245221
อาจเพราะฉันแปลก..ที่ชอบความไม่สมบูรณ์แบบ ไม่ชอบยึดติดกับโลกแคบๆ..ที่มันต้องหวานไหว ท่อนนี้ .. อ่านแล้วขนลุกค่ะ เพราะว่าในเสี้ยวหนึ่งของชีวิต ได้ทำผิด .. เพราะคิดแบบนี้ ขออนุญาตคุณวา .. เก็บไว้ในหน้าส่วนตัวนะคะ
11 เมษายน 2547 11:26 น. - comment id 245241
หัวใจเตะฝุ่น .. .. คงไมม่ต่างจาก หัวใจตกงานนะครับ .. บทกลอนอ่อนไหวครับ
11 เมษายน 2547 11:52 น. - comment id 245258
แม้วันนี้เธอรักเขา..แต่..ฉันยังไม่อาจรักใคร ก็ไม่ใช่เหตุผลที่ฉันจะรักเธอน้อยลงไป...อย่างแน่นอน พี่วา กี้ชอบกลอนวรรคนี้มากเลย แอบส่งให้เพื่อนๆ อ่าน.... โห อ่านแล้ว เศร้า อ่านแล้วซึ้ง ปลื้ม จังเลย!
11 เมษายน 2547 12:57 น. - comment id 245270
ตอบ พี่ ชัยชนะ ค่ะ เราเอง ย่อมรู้ว่าเรารักใคร แต่วาคิดว่า พี่ชัยก็น่าจะรู้นะ ว่าตอนนี้ วารักใคร...อิอิ ************* ตอบ แก้ม...ป่อง ถึงขั้นอ่านแล้วขนลุก.... อนุญาตให้เอาไปเก็บในหน้าส่วนตัวได้ค่ะ...อิอิ ด้วยความยินดี **************** ตอบ ผู้ชายคนเดิม ไม่ใช่แค่บทกลอนหรอกค่ะ ที่อ่อนไหว คนเขียนก็อ่อนไหวด้วย ****************** ตอบ เจ้าสาวแห่งโลกวิญญาณ นอกจากอ่านเองแล้ว ยังส่งให้เพื่อนต่อด้วยเหรอ งี้..พี่คิดราคาสองเท่า แหะๆๆๆ ล้อเล่นจ้า ปลื้มนะเนี่ยะ ได้รับคำชมขนาดนี้...........
11 เมษายน 2547 14:35 น. - comment id 245348
หน้าม้ามาแระน้องวา มาอ่านที่ไรก็ยังเพราะไม่สร่าง มาทักทายนะคะ เที่ยวสงกรานต์ที่ไหนหรือนี่ ขับรถดีๆนะ
11 เมษายน 2547 15:07 น. - comment id 245377
สงกรานต์ไม่เที่ยวค่ะ..... เพื่อนชวนสาดเหล้าเข้าปากน่ะค่ะ อิอิ
11 เมษายน 2547 15:46 น. - comment id 245419
ในวันที่หัวใจตกงาน มาเล่าขานเป็นบทกลอน บอกให้รู้ว่าหัวใจอ่อนอ่อน รักแน่นอน....แม้ร้างลา ....................................... มาทักทายค่ะ .......................................
11 เมษายน 2547 21:26 น. - comment id 245545
วันเวลาที่เรานั้นห่างกัน เธอมีใครเคียงข้างฉันแทนที่ แต่เธอรู้ไหมความรู้สึกในใจที่ฉันมี ยังคงรักเธอล้นปรี่ไม่เคยลดลี่ลงไป ทุกวันและเวลาหรือนาที ฉันคนนี้ยังมีหัวใจมอบให้ เธอคนเดียวคนดีที่ฉันมอบใจ รักและห่วงใยก็คนคนนี้ไงคนที่ใจผูกพัน *-*กลอนไพเราะจังเลยค่ะ หัวใจผู้หญิงไร้เงาก็ตกงานเหมือนกันค่ะ อิอิ แต่ไม่ตกคานนะค่ะ อยู่ได้ตลอดเลย อิอิ*-*
12 เมษายน 2547 00:30 น. - comment id 245683
เพราะมากเลยค่ะ.. แต่งได้ดีจริง ๆ อ่า...วันที่หัวใจยังตกงาน..ฮะฮะ คิดได้ไงคะเนี่ยยย แหม ... ........... ช่วงนี้เจอกันบ่อยนะคะ ^_^
12 เมษายน 2547 00:34 น. - comment id 245687
กลอนเพราะมากเลยค่ะ.. แต่งได้ดีจริง ๆ ชื่นชมจากใจ.. อ่า..หัวใจตกงาน..คิดได้ไงคะเนี่ยยย แหม... ............. ช่วงนี้เจอกันบ่อยนะคะ ดีจัง ^_^
12 เมษายน 2547 03:29 น. - comment id 245766
**ถนนสายเก่า รองเท้าคู่เดิม** เสริมส่งไกล เพราะบรรจงเขียนงานให้ใครทุกคน
12 เมษายน 2547 18:15 น. - comment id 245995
โทษทีน่ะ ที่มาช้ามากๆ งานเยอะจัง ----- เพราะมากๆๆ แม้แต่งมานานแล้ว ผลงานที่แต่งด้วยความรู้สึก ยังไงก็ซาบซึ้ง ได้อรรถรสกลอนมากครับ และขอให้หัวใจไม่มีวันตกงานนะ... อิอิ
12 เมษายน 2547 22:38 น. - comment id 246147
ตอบ เมจิค ค่ะ ..รับทราบ... กลอนเพราะค่ะ ****** ตอบ ผู้หญิงไร้เงา ถ้างั้นวาก็ประเภทเดียวกันอ่ะค่ะ ไม่ตกคาน ******** ตอบ ผูหญิงสีม่วง ค่ะ พักนี้เจออกันบ่อย แต่ก็ดีหว่าไม่เจอตั้งเยอะนะ ********* ตอบ tiki ค่ะ...ถือว่าเป็นคำชมนะคะ ขอบคุณค่า... ******** ตอบ พันดาว มิน่าล่ะ ว่าทำไมถึงมาช้า.... ที่แท้งานเยอะนี่เอง รออยู่นะ..รู้ป่าว... **************