++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ ฉันกอดตัวเองอยู่ใต้เงาพระจันทร์ เหว่ว้าไหวสั่น ซุกตัวอยู่กับความฝันที่คว้างเคว้ง เอื้อมมือขึ้นไปบนฟ้า สุดท้ายก็ต้องเอื้อมกลับมาโอบตัวเอง แล้วหลับตาลงด้วยเสียงบรรเลง...แห่งนํ้าตา ถนนสายนั้นที่เธอหมายใจไปสู่... อยากให้เธอรับรู้ ว่าฉันก็หมายใจจะเดินทางไปหา แต่พอยํ่าเท้า ก็ล้มลงที่เก่าคลุกนํ้าตา แล้วก็รู้ตัวเองว่า ไม่คู่ควรกับคนบนฟ้า เราก็แค่มาจากก้อนดิน .................... อารมณ์ คนนอนดึก เอามาให้อ่านกันเล่นๆ ครับ ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
8 เมษายน 2547 01:45 น. - comment id 243230
ไพเราะด้วยคำ ความหมายซาบซึ้งกินใจ ชื่นชมๆค่ะ
8 เมษายน 2547 01:45 น. - comment id 243231
ไพเราะด้วยคำ ความหมายซาบซึ้งกินใจ ชื่นชมๆค่ะ
8 เมษายน 2547 10:54 น. - comment id 243357
เศร้าจังเลยค่ะ
8 เมษายน 2547 14:58 น. - comment id 243487
กลอนเศร้ามากนะครับ นี่ถ้าอ่านตอนกลางคืน คงเหงาแย่น่ะครับ *-*
8 เมษายน 2547 15:06 น. - comment id 243489
+++++++++++++++++++++++++++++ หวัดดีครับ ทุกคนที่มาทักทายกัน ............................ นางฟ้าซาตาน ดีใจที่ชอบครับ เพียงคนเดียว ความเศร้าอยู่กับเราเสมอ ความสุขก้เหมือนกัน พู่กันของหูกวาง คนเหงา อ่านเมื่อไรก้เศร้าครับ ................... ปลื้มพวกคุณจัง ^_____^ +++++++++++++++++++++++++++++++++
8 เมษายน 2547 15:31 น. - comment id 243519
ต่อไปนี้เธอจะมีฉัน อยู่เคียงกันไม่หวั่นไหว หนทางข้างหน้าแม้จะไกล อาจมีอุปสรรคกั้นไว้นานาประการ แต่ให้รู้เธอจะมีฉัน เดินเคียงกันไม่หวั่นต่อขวางหนาม ทุกอย่างต่อจากนี้ไปในความพยายาม เราจะอยู่เคียงข้างมิร้างไกล เชื่อซิจ๊ะฉันสัญญา เธอจะไม่มีน้ำตาคราเราชิดใกล้ สัญญานะต่อจากเธอนี้และตลอดไป ฉันจะไม่ให้เธอทุกข์ใจฉันสัญญา *-*กลอนไพเราะจังเลยค่ะ มาอยู่เป็นเพื่อนนะค่ะ*-*
8 เมษายน 2547 15:34 น. - comment id 243523
+++++++++++++++++++++++++++ หวัดดีครับ ตูน ดีใจจังที่แวะมา ขอบคุณสำหรับกลอนเพราะๆ ครับ ^_______^ ++++++++++++++++++++++++++++
8 เมษายน 2547 22:43 น. - comment id 243811
อ้าว??รีบเหนื่อยไปไหนล่ะคะพี่หนึ่ง แล้วใครจามาแต่งกลอนเพราะๆล่ะคะ มาเป็นกำลังใจและมาแวบๆแอบดูค่า กลอนเพราะมากๆๆๆ
10 เมษายน 2547 15:54 น. - comment id 244756
ถึงเธอจะเป็นแค่ก้อนดินไร้ค่า แต่ฉันก็ไม่เคยมองข้ามคุณค่า...สักคราหน ฉันหมั่นพรวน หมั่นรด...ใส่ปุ๋ย...อย่างอดทน เพราะมีรักอย่างมากล้นให้ผืนดิน ................ ฉันเป็นแค่คนที่รักต้นไม้ ที่ยังคงมีความห่วงใยให้....ผืนดินกว้างใหญ่..ไม่หมดสิ้น หากโลกนี้ขาดความชุ่มฉ่ำแห่งผืนดิน รู้ไว้เถอะนะ ลมหายใจของฉันคงสิ้น..ไปพร้อมกัน ......... มาต่อกลอนให้ช้าไปหน่อย.....แต่ก็มาแล้วนะ
10 เมษายน 2547 17:30 น. - comment id 244802
*************************** ขอบคุณครับที่แวะมา น้องนัส ที่น่ารัก และ คุณวา ที่น่า... น่ารักเหมือนกันครับ ขอบคุณกลอนเพราะๆ นะครับ ^_____^ *************************************