ใต้น้ำที่แสงแดดต้องขี้แดด ลูกแวดล้อมแม่ทั้งหลังหน้า มีเงาคนนั่งคู่มองดูปลา ด้วยท่วงทีเสน่หาเต็มอารมณ์ น้ำตื้นตื้นถูกแดดเผาจึงเร่าร้อน แม่ลูกอ่อนจึงพาลูกหาร่ม ไผ่ริมฝั่งบังแดดที่แผดตม ใบไผ่จมลมพลิ้วผิวน้ำเย็น แมลงปอล้อปลาเสืออยู่เหนือน้ำ ผีเสือลายร่ายระบำให้คู่เห็น ปลาเสือพ่นน้ำลอยฝอยกระเซ็น แมลงปอกระเด็นไปตามแรง สัตว์ใหญ่กว่าก็กินสัตว์ที่เล็กกว่า สืบทอดมาทุกยุคทุกหนแห่ง สัตว์เล็กกว่าไม่อาจหวาดระแวง ยกเว้นแร้งไม่ฆ่าสัตว์...สัตว์ไม่ฆ่ามัน คนเป็นสัตว์ชนิดหนึ่งซึ่งดุร้าย เขม้นหมายมองเหยื่อดุจเนื้อสมัน แล้วแม่ปลาที่ประมาทถึงฆาตพลัน ลูกคอกนั้นจึงพลัดกระจัดกระจาย ใต้น้ำที่ขี้แดดถูกแดดส่อง เดี๋ยวนี้มองไม่เห็นปลาน่าใจหาย เห็นแต่เงาคนผิดหวังนั่งเดียวดาย คิดอยากตายตามปลาเพราะนารี
8 เมษายน 2547 01:51 น. - comment id 243238
ทำไมต้องตายเพราะนารีล่ะนี่ **เพราะมากเลยค่ะ อ่านแล้วเหมือนไปนั่งดูปลา สูดลมเย็นๆ** อยากกลับบ้านนนน แล้วจะรออ่านผลงานคุณน้องนะคะ
8 เมษายน 2547 01:58 น. - comment id 243245
เพราะอกหักไงครับ ถึงอยากตาย ขอบคุณสำหรับที่บอกว่าจะรอผลงานนะครับ
8 เมษายน 2547 02:07 น. - comment id 243253
เป็นงี้กันทุกคน ความรักมันเป็นยังงี้หรอครับ ผู้หญิงเศร้าเพราะชาย ชายก็เศร้าเพราะหญิง วุ่นนะไอ้ความรักนะ ฮุ้
8 เมษายน 2547 02:15 น. - comment id 243256
ถึงคุณวิจิตร ครับ ใช่ครับ เป็นงี้กันทุกคนหล่ะครับ เพราะความรักเหมือนดอกกุหลาบ มีทั้งความสวยและหนามอันแหลมคมครับ
8 เมษายน 2547 09:23 น. - comment id 243308
พูดอีกก็ถูกอีกค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะ
8 เมษายน 2547 09:54 น. - comment id 243332
มาอ่านงานงามๆเช่นนี้ สบายใจจริงค่ะ มาให้กำลังใจงานคุณไพเราะค่ะ ทิกิ_tiki
8 เมษายน 2547 15:58 น. - comment id 243551
ด้วยนารีมากมายหากอยากหา ให้ดูคนที่อุราคราสุงสิง แล้วจะเจอกับผู้หญิงที่รักจริง มาเป็นมิ่งสง่าศรีนี้ให้ตน *-*กลอนแต่งได้ดีค่ะ ชอบจัง*-*
8 เมษายน 2547 22:34 น. - comment id 243803
โอ๋ๆหมงไม่ต้องเสียใจนะ ขนาดมลายเพราะนารีนี่เลยอ่ะ รุนแรงๆ อยากถามจังว่าอยู่โรงเรียนเป็นนักแต่งกลอนเปล่าอ่ะ?? แต่งเพราะจังภาษาไทยต้องอาศัยหน่อยแล้วว?? อิๆ **มาเป็นกำลังใจและทักทายด้วยรอยยิ้ม** ** ^______________^ **
8 เมษายน 2547 23:20 น. - comment id 243839
คุณตฤณ มันก็ใช่อ่ะครับชีวิตเรานี้เรานี้จะดูอะไรให้ดีไปหมดก็ไม่ได้ มันต้องมีด้านลบบ้างหล่ะครับ คุณtiki อย่าคิดมากครับ แคอ่านแล้วก็สบายใจเป็นใช้ได้ครับ ขอบคุณสำหรับกำลังใจครับ คุณผู้หญิงไร้เงา หายไปนานเลยนะครับ เลยแทบจะไม่มีใครเขียนกลอนเพราะตอบกลับมาเลยครับ ขอบคุณครับสำหรับกลอนเพราะๆ คุณช็อกโกแล็ต ครับยังไงก็ทำใจได้อยู่แล้วครับ ประมาณว่า ผู้ชายถูกสอนให้มีความอดทน ผู้ชายไม่ควรกล้ำบ่น ลำบากลำบนต้องทนเข้าไว้ อกหักผิดหวังก็ไม่ควรเสียใจ ยืดอกสามศอกเข้าไว้ อะไรประมาณนั้นอ่ะครับ คนอย่างผมนี่เป็นพวก บูชารัก(รึเปล่า)ถึงคิดอยากตายขนาดนั้น ส่วนเรื่องอยู่โรงเรียนแล้วเป็นนักแต่งกลอน... ก็ใช่ครับ แต่งกลอนเป็นตอนม.2แล้ว ก็ลองลงแข่งดูกับเพื่อนแบบทีมอ่ะครับ แล้วได้ที่3ส่วนที่1-2เป็นม.3อ่ะครับ อาจารย์เลยจับมาฝึกแต่งอ่ะครับ ผมพล่ามไปป่าวเนี่ย ขอบคุณสำหรับกำลังใจและรอยยิ้มครับ
8 เมษายน 2547 23:42 น. - comment id 243851
แวบมาตอบอีกรอบ*-* ทราบแล้วคร้าบบบบผม อิๆ ไม่พล่ามหรอก^o^ ไปละพรุ่งนี้ต้องไปรายงานตัวที่โรงเรียนค่า
9 เมษายน 2547 01:24 น. - comment id 243914
ถึงคุณช็อกโกแล็ต ขอบคุณครับที่กลับมาโพสท์อีกรอบ พรุ่งนี้ต้องไปรายงานตัวที่โรงเรียนเหมือนกัน ไปนอนละครับ