ยังคงเป็นที่หนึ่งอยู่เสมอ... หลังจากเธอเฝ้าเพียรถามกันหลายหน ยังเป็นคนแสนดีที่ฉันอุทิศตน เติมหัวใจให้เปี่ยมล้นจนเต็มใจ หากแต่เพียงในวันนี้... คนดีหาใช่ที่หนึ่งอีกต่อไปไม่ อย่าถามฉันด้วยเพราะเหตุผลอันใด ลองถามใจตัวเธอเองแล้วทบทวน เก็บคำถามในใจมาก็นาน ไม่เคยเอ่ยวาจาถามแกล้งเสสรวล เธอเองเป็นฝ่ายเริ่ม...ใจเรรวน รับไปซะคำตอบห้วน ห้วน จากหัวใจ พูดไปสองไพ่เบี้ย..นิ่งเสียตำลึงทอง เธอมาสะกิดแผลกัน...ลองของ?รับไม่ได้ โกหก ลวงหลอก กลิ้งกลอกทำไม หรือเห็นฉันโง่งมงาย ง่ายจึงลวง แล้วคนนั้นน่ะใครกันคะ ฉันเพียงพอแล้วกับการเฝ้าหึงหวง อย่าได้ริเอ่ยปากถามความกำกวม จากปากชายหลอกลวง..เฉกเช่นเธอ
7 เมษายน 2547 14:29 น. - comment id 242803
++++++++++++++++++++++++++++++++++ ใจเย็นๆ นะครับ เป็นห่วง ^____^ ++++++++++++++++++++++++++++++++++
7 เมษายน 2547 15:01 น. - comment id 242821
ทามมายม่ายพูด พุดดิ ก็อยากรู้
7 เมษายน 2547 15:19 น. - comment id 242840
มาเยี่ยมครับ คุณตฤณ...*-*
7 เมษายน 2547 16:09 น. - comment id 242910
โอ้ยย เจ็บ สะใจจังค่ะ ชอบค่ะ
7 เมษายน 2547 16:17 น. - comment id 242918
โอ. . . ใจเย็นๆนะจ๊ะที่รัก แหะๆ ^____^
7 เมษายน 2547 16:50 น. - comment id 242945
คริๆๆ ใจเย็น เย็นใจ ขอบคุณค่ะทุกคนที่มาเยี่ยม ซื้อผลไม้มาฝากป่ะน่ะ หิวๆๆ อิอิ
7 เมษายน 2547 17:10 น. - comment id 242956
เขียนดีจริงๆ ได้หมดใจ
8 เมษายน 2547 01:48 น. - comment id 243233
คำคมพูดไปสองไพเบี้ยละเหี่ยจิต คนที่คิดฟังบางคนยังสั่นหน้า การนิ่งเสียตำลึงทองเป็นเวลา หากถ้าช้าอาจเสียหายทำลายตน. แก้วประเสริฐ.