บ อ ก ใ ห้ เ ธ อ ก ล้ า ห า ญ ใ จ ฉั น ก้ อ ร้ า ว ร า น แ ล ะ ไ ห ว สั่ น บ อ ก ใ ห้ เ ธ อ ค ง มั่ น ใ จ ฉั น ก้ อ ห ว า ด ห วั่ น จ น เ ต็ ม ที บ อ ก ใ ห้ เ ธ อ ก ล้ า รั ก ใ จ ฉั น ก้ อ ทุ ก ห นั ก แ ล้ ว ต อ น นี้ บ อ ก เ ธ อ ใ ห้ สู้ เ ต็ ม ที่ ใ จ ฉั น ก้ อ ไ ม่ มี แ ร ง ที่ จ ะ ห า ย ใ จ บ อ ก ใ ห้ เ ธ อ ไ ป ห า เ ข า ใ จ ฉั น ด ว ง เ ก่ า ก้ อ ร้ อ ง ไ ห้ บ อ ก แ ส ด ง ค ว า ม ยิ น ดี / - / -/ - / ที่ เ ธ อ มี ค น รั ก อ ยู่ ข้ า ง ก า ย ใ จ ฉั น ไ ม่ เ ป็ น ไ ร - + - + - + - + - ก้ อ แ ค่ ข า ด ใ จ ไ ป พ ร้ อ ม กั น
5 เมษายน 2547 18:12 น. - comment id 241867
เฮ้อ..พูดไม่ออกบอกมะถูก
5 เมษายน 2547 18:35 น. - comment id 241884
ชื่นชมคับ.. กล้าที่จะเสียสละอย่างงี๊ เนี่ยแหละคับ..รักแท้.. ^_^
5 เมษายน 2547 19:07 น. - comment id 241910
กินมะเข้าคายมะออก
5 เมษายน 2547 22:28 น. - comment id 242043
เห้อนี่หรือเมืองพุทธ (เกี่ยวกันใหมเนี้ย)
6 เมษายน 2547 14:24 น. - comment id 242302
ถ้าเหลือใจไว้จากวันที่เจ็บปวด แม้มันเหลือเพียงเม็ดกรวดจงเก็บมันไว้ เผื่อว่าสักวัน..เวลาจะรักษามันให้หายไป หัวใจเธอคงพร้อมที่จะรักใหม่..โดยไม่ออ่อนแอ*-* มาให้กำลังใจนะครับ กลอนเศร้ามากเลยนะครับ *-*