.......เซ็งกับชีวิต ทำไมต้องถูกลิขิตให้เป็นอย่างงี้ อะไร อะไร ก็ดูไม่ถูกใจซักกะที เอ๊ะ!! ทำไมพาลอย่างนี้นะตัวเรา.. ...เบื่อทุกสิ่ง เบื่อทุกอย่าง อยู่ว่างๆก็คิดถึงแค่ตัวเขา แต่เขาสิ..ไม่สักนิดไม่คิดถึงเรา ทิ้ง..ทิ้ง..ให้เหงาเหงา..ไม่เคยเข้าใจกันเลย ...อะไรก็ขวางหูขวางตา ดูแล้วเหมือนคนบ้า..ไม่ยอมอยู่เฉยๆ ป้วนเปี้ยนอยู่แถวโทรศัพท์..พอดังปั๊บก็รับเลย อ้าวว...โถ่เอ๊ยย!! ก็ไม่เคยเป็นเสียงเธอ ...เดินไปก็เดินมา ตาจ้องดูเวลาเสมอๆ 4 ทุ่มเท่านั้นนะ..ฉันจะเลิกรอแล้วเธอ ได้แต่ร้องเฮ้อ!!...เที่ยงคืนแล้วเธอก็ยังไม่โทร
2 เมษายน 2547 17:46 น. - comment id 240419
บ่นเข้าไป..อยากบ่น ก็บ่นเข้าไปเถิด.. (ทำนองเพลง..ตุ่ม นะ) ..แวะมาเซ็งด้วยคน..^_^
2 เมษายน 2547 23:25 น. - comment id 240544
vอย่าเครียดมากน๊า.................เหอๆ อ๊ะดังแล้วดังแล้วไปรับสิ อิๆ มาทักทายนะจ๊า
3 เมษายน 2547 00:22 น. - comment id 240597
บ่นก็เพราะรัก จิตใจมันปักแน่นอย่างนี้ รู้ไหมการรอคอยมันทรมานสิ้นดี แต่ทุกทีที่บ่นก็ยังรอ ชอบจังเลยอ่า.........
3 เมษายน 2547 12:41 น. - comment id 240732
เฮียแพ็ค - บ่นๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ไม่มีใครยอมมาฟังฝันบ่นเลยอ่ะเฮ๊ย อยากคุยกะไอ้คุณเพื่อนทำไมสายไม่ว๊างงงงงงง!!!!!!!!!! นัส - วิ่งรับโทรศัพท์จนขาขวิดแล้วอ้ะนัส แต่ไม่ใช่ -เค้า- ซักกาที พิม - ขอบใจจ้า ดีใจนะที่พิมชอบ ^___^
3 เมษายน 2547 12:54 น. - comment id 240741
น่ารักจังเลย...ชอบมากๆๆๆ
3 เมษายน 2547 13:15 น. - comment id 240762
น้องไมนด์ - หูย...ขอบใจจ้า...นี่ขนาดพี่ฝันบ่นน้องไมนด์ยังชมว่าน่ารักเลยอ้ะ ดีใจจัง ^___^
3 เมษายน 2547 17:57 น. - comment id 240863
นั่งมองโทรศัพท์ตรงหน้า เพื่อจะได้รอท่าตั้งรับมั่น แต่รอเท่าไหร่คนสำคัญ ก็ไม่เคยโทรหาฉันสักที *-*กลอนแต่งได้ดีมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลยคะ ชอบมากๆๆๆๆๆๆเลย*-*
4 เมษายน 2547 14:40 น. - comment id 241258
ขอบคุณมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆค่ะพี่ตูน ดีใจมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลย อิอิ ^___^