ไม่อาจจบลบเลือนใจให้หายเศร้า รักเป็นเงาตามจิตคิดหลอกหลอน ยังคอยตามเช้าค่ำซ้ำก่อนนอน อยากลงกลอนปิดประตูเข้าสู่ใจ ก่ายหน้าผากอยากหลับขับตาข่ม มัวโง่งมใจสดก็หมดใส ด้วยรักมั่นจริงจังพังหมดใจ ให้รักไปแก่คนไม่รักจริง
2 เมษายน 2547 00:09 น. - comment id 240064
จะขอปิดประตูใจในวันนี้ เพื่อต้องเจอความรักมีที่ถูกทิ้ง จะขอจบไม่พบแล้วกับความจริง จะขอทิ้งคำว่ารักไม่พักจำ *-*กลอนน่ารักดีค่ะ*-*
2 เมษายน 2547 00:10 น. - comment id 240070
จะขอปิดประตูใจในวันนี้ เพื่อต้องเจอความรักมีที่ถูกทิ้ง จะขอจบไม่พบแล้วกับความจริง จะขอทิ้งคำว่ารักไม่พักจำ *-*กลอนน่ารักดีค่ะ*-*
2 เมษายน 2547 00:13 น. - comment id 240073
เหนื่อยนักพักใจไว้ตรงนี้ ณ.ที่ที่มีคนเห็นคุณค่า ใครทำช้ำเจ็บให้จากลา เช็ดน้ำตาซบหน้าลงที่ตรงนี้...
2 เมษายน 2547 00:37 น. - comment id 240089
เก็ยใจไว้เจอคนที่จริง แล้วทุกสิ่งนั้นจะเฉลย ว่าคุณรักใครหล่ะทรามเชย เผยไปเลยกับคนที่รักจริง ขอให้เจอคนที่ดีนะครับ
2 เมษายน 2547 03:31 น. - comment id 240141
แม้นประตูยังมิอาจปิด ใส่คนที่คิดอยากหนีหน้า เป็นเช่นนี้เพราะรักเธอตลอดเวลา จนเหนื่อยล้ากับการหนีใจตนเอง
2 เมษายน 2547 09:53 น. - comment id 240179
เหนื่อหนักก็พักน่ะ... อย่าให้ความรักที่งดงามเป็นนิรันดร์ แต่เมื่อยามไม่สุขสมดั่งใจหวัง ทำให้ใจต้องพังน่ะคนดี มาเป็นกำลังใจให้ครับ... ยิ้มซิ *-* มาด้วยหัวใจ