อย่าพบกันดีกว่าถ้าไม่รัก อย่ามาทักกันดีกว่าถ้าต้องฝืน ทุกทุกอย่างฉันเต็มใจจะให้คืน ถึงขมขื่นใจบ้างก็ช่างใจ ดีกว่าการเสแสร้งแสดงออก ดีกว่าหลอกลวงกันเชื่อฉันไหม ทุกทุกสิ่งนับวันจะผ่านไป ถึงห้ามไว้ก็ไม่อยู่ฉันรู้ดี ถ้าไม่ลืมก็อย่าให้ใจคิดถึง สักวันหนึ่งคงลืมได้เชื่อไหมนี่ ถ้าจะเมินก็อย่ามองขอร้องที ฉันศักดิ์ศรีเธอศักดิ์สาวค่าเท่ากัน คิดว่าเห็นเสาไฟหรือไม้ประดับ ใช้สำหรับตอนเผลอเดินเจอฉัน คิดว่าเปลี่ยนรองเท้าคู่นั้น สำหรับวันสายสวาทตัดขาดลง สอนเธอทำฉันก็ทำเหมือนคำสอน ทิ้งมนต์กลอนทอนมนต์รักไว้ศักดิ์หงส์ ช้ำใจบ้างก็ช่างใจไม่พะวง หวังว่าคงไม่ฆ่ากันด้วยการเมิน ไม่พบกันดีกว่าถ้าไม่รัก ไม่ต้องทักดีกว่าถ้าต้องเขิน เมื่อต่างใจก็ต่างเส้นทางเดิน หากบังเอิญพบกันก็เพียงมองตา
1 เมษายน 2547 00:23 น. - comment id 239532
ไม่พบกันดีกว่าถ้าไม่รัก ไม่ต้องทักกันดีกว่าจะหลีกเร้น ไม่ต้องมาทำสายตาให้ชาเย็น ฉันไม่เห็นเธอดีกว่าค่าไม่มี *-*กลอนไพเราะดีค่ะ ชอบค่ะชอบ*-*
1 เมษายน 2547 00:25 น. - comment id 239534
เก็บรักไว้ถ้ามันยังดีอยู่แต่ถ้าไม่ดีก้อตัดมันทิ้ง
1 เมษายน 2547 00:36 น. - comment id 239543
แต่งได้ไงเนี้ยยย......อยากบอกว่าโดนใจ!!ค่า เพราะมากเลย มาทักทายน๊า ไปนอนละ อิๆ
1 เมษายน 2547 01:15 น. - comment id 239565
ขอขอบคุณ คุณผู้หญิงไร้เงา กับบทกลอนเพราะๆที่มีให้นะครับ คุณjapanและคุณช็อกโกแล็ตกับความคิดเห็นนะครับ
1 เมษายน 2547 01:42 น. - comment id 239577
เขียนได้ดี หนุ่มน้อย..เราก็โตมาจากบางขุนเทียนเหมือนกัน..สมัยเด็กเรียนวัดหนัง..
1 เมษายน 2547 12:28 น. - comment id 239660
เพราะค่ะ ความหมายดีด้วย มาทักทายนนะคะ
1 เมษายน 2547 22:56 น. - comment id 239991
ขอบคุณคุณ คนฝั่งธน และคุณปลาวาฬสีน้ำเงินมากๆนะครับที่มาเยี่ยมชม