เพิ่งรู้สึกตัว..ว่าใจหายเมื่อถึงวันลา อยากบอกว่า..ให้เราพูดกันดีๆบ้างได้ไหม ก่อนจะไม่ได้เจอกันต่อจากนี้ไป... คุยกับฉันดีๆสักคำได้ไหม..ยังไงเราก็เพื่อนกัน กวนประสาทกันก็มานานเป็นปี มาวันนี้..แค่อยากให้พูดด้วยดีๆเท่านั้น ยื่นเฟรนชิพให้พอได้ข่าวว่าเธอไม่เรียนต่อที่เดียวกัน รู้ไหมดีใจแค่ไหน..ที่เธอคงเห็นความสำคัญจึงยอมเซ็น รัก....รักมากจริงๆนะ เธอคงเขินไม่ยอมให้ฉันเปิดดูตรงนั้น..ให้เห็น พอมาเปิดอ่าน..ซึ้งเป็นบ้าน้ำตาแทบกระเด็น ที่ไล่เตะกันเหมือนที่เคยเป็นจากนี้คงไม่มี ดีกันนะดีกันได้ไหม ขอร้องจากใจเพื่อนไร้ค่าตรงนี้..... เธอคือหนึ่งคนสำคัญแต่ไม่รู้จะบอกยังไงดี ช่วยทำให้ห้องมีสีสรรค์มาหลายปีวันนี้ต้องจากไกล อย่าเกเร..นะได้ไหมขอแค่นี้ ประพฤติตัวดีๆจากนี้คงไม่มีใครคอยทำงานให้ บางครั้งเธอเอามายื่นให้ฉันทำใช่ว่าไม่เต็มใจ เพียงแต่อยากให้เธอเรียนรู้อะไรๆเอาไว้ต่อไปจะได้ทำได้เอง คงแต่งได้ไม่ยาวกว่านี้เพราะสำหรับเพื่อนคนนี้กี่บทๆก็ไม่จบ.....ไล่เตะกันทุกวัน วันปัจฉิมก็ไม่ดีกันแต่อุตส่าห์เขียนเฟรนชิพให้ อยากให้เรียนต่อด้วยกันไม่รู้ทำไม ขาดนายสักคนคงเหงา.....เปรมยศ ขอโทษสำหรับทุกอย่างนะ
30 มีนาคม 2547 22:26 น. - comment id 238900
อยากร้องไห้คงสายไป...........รักจริงๆ
31 มีนาคม 2547 00:38 น. - comment id 238994
ถึงรู้สึกตัวว่าต้องจากไกล ทั้งที่จิตใจยังไม่อยากจากไปหรอกหนา แต่เพื่อหน้าที่และอนาคตที่มีมา จำเป็นต้องจากลาแล้วหนาเพื่อนเกลอ *-*แต่งได้ดีมากเลยค่ะ*-*
31 มีนาคม 2547 02:23 น. - comment id 239055
ความเป็นเพื่อนไม่ได้หายไปไหนเลยค่ะน้องช็อคแลต มันจะหยุดเวลาอยู่กับเราในกล่องของความทรงจำในวันนี้เท่านั้น ไม่ว่าเวลาจะเดินผ่านไปกี่คืนกี่วัน ทุกครั้งที่เราได้มีโอกาสกลับมาเจอกัน เราก็จะกลับไปในช่วงเวลานั้นทุกทีไป อ่านแล้วพี่นางฟ้าคิดถึงเพื่อนๆมากเลยค่ะ
31 มีนาคม 2547 11:45 น. - comment id 239166
อ่ะน่า นัส . . เฮ้อ...มีพบย่อมมีพรากอ่ะน๊า.. ทำใจอย่างเดียว..เฮ้อ... แต่มันก้อแย่จริงๆอ่ะเน๊อะ ที่ต้องจากเพื่อน ก้อเล่นด้วยกันมาตั้งนานนี่นา เน๊อะ...
31 มีนาคม 2547 12:25 น. - comment id 239177
แง๋ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ พี่กระดานมาอ่านแล้วคิดถึงตอนสาวๆๆๆ เฮ้ยไม่ใช่....ตอนเด็กๆๆๆๆ ไม่มีคนคอยแกล้งช็อกแล้ว............. แต่เหงาเนอะ............... เหมือนกระดานเลย...... แอบแวะมาวนเวียน................
31 มีนาคม 2547 12:33 น. - comment id 239181
ซึ้งใจกับความเป็นเพื่อนจริง ๆ นะครับ วักคิดถึงเพื่อนซะแล้วสิ..
1 เมษายน 2547 00:15 น. - comment id 239526
*ขอเปิดฉากด้วยน้ำตาและปิดท้ายด้วยเสียงหัวเราะและรอยยิ้ม.... ผู้หญิงไร้เงา........ขอบคุณมากๆเลยค่ะพี่ตูนที่แวะเข้ามาพร้อมๆกับกลอนเพราะๆขอบคุณค่า พี่นางฟ้าซาตาน.........ค่ะ จะอยู่ในนี้..ในนี้ตลอดไปจะไม่ลืมมันเลยกวนโอ๊ยจริงๆเพื่อนคนนี้จริงๆนะพี่นางฟ้า.....ขอบคุณมากๆเลยค่ะที่มาให้ข้อคิดดีๆกับช็อกแล็ต พาฝัน........ช่ายแย่จริงๆ แต่ต่างคนก็ต่างมีความฝัน ช็อกก็จะคิดถึงมันตลอดไป ขอบคุณมากนะพาฝัน พี่กระดานโต้คลื่น........ค่ะคนคอยแกล้งไม่อยู่ห้องของช็อกแล็ตก็เลยรกร้างไม่มีเสียงหัวเราะ..เฮ่อ แต่จะอยู่ที่นี่ค่ะ ขอบคุณมากๆนะคะพี่กระดาน พี่พู่กันของหูกวาง........ช่ายค่ะพี่กวาง พี่กวางก็จบแล้วนิ.......เฮ่อ วันนี้วันสุดท้ายแล้วที่มาพร้อมหน้าพร้อมตา.....ขอบคุณมากนะค๊าที่เข้ามา..
1 เมษายน 2547 01:10 น. - comment id 239560
แม้จำจากพรากไปในครานี้ คงจะมีวันหน้าพบกันใหม่ เก็บเวลาที่ผ่านสู่หัวใจ ถึงห่างไกลก็คิดถึงเธอผู้เดียว แวะมาทักทายครับ แต่งเน่าไม่ว่ากันนะครับ อ่านแล้วน้ำตาจะร่วงจะจากเพื่อนสนิทเหมือนกัน
1 เมษายน 2547 14:37 น. - comment id 239727
เด็กบางขุนเทียน...........ขอบคุณค่าที่แวะมาทักทายช็อกโก เราใจเดียวกันเนอะ...ToT กลอนเพราะดีค่ะ
1 เมษายน 2547 20:04 น. - comment id 239885
เศร้าเนอะ
1 เมษายน 2547 23:33 น. - comment id 240030
maya...........ช่ายค่ะเศร้ามากๆเลย ดีใจค่ะที่เข้ามาอ่าน..ขอบคุณมากนะคะ