สุดวิญญาณขอบฟ้ากว้าง เพียงใด สุดหัวใจถวิลหา เวลารัก สุดจะพัก สุดจะหวัง ดังที่คิด สุดชีวิตสุดล้าฟ้า ห่างไกล ไม่มีเส้นอันใดกั้น ปันเขตแดน เธอไกลแสนห่างสุดฟ้า จะตามพบ ให้มาคบประสบรัก กันอีกหน แม้ไม่รักไม่ใส่ใจ ใช่ว่าคน ฉันจะทนบากหน้าอยู่ ให้ดูใจ
22 มีนาคม 2547 15:15 น. - comment id 234964
*-* เขียนได้โดนใจมาก ๆ เลยค่ะ กำลังเป็นอย่างนี้เลยละ มาขอกำลังใจนะค่ะ
22 มีนาคม 2547 15:44 น. - comment id 235001
สู้ต่อไปนะครับคุณ Nuch อยู่ที่เราทั้งนั้นหละครับไม่ว่าจะทำอะไร
22 มีนาคม 2547 17:06 น. - comment id 235047
ตามหาคนมาชนท้ายรถเหรอ...อิอิ.....
22 มีนาคม 2547 18:49 น. - comment id 235081
พยายามเข้าใจอยู่
22 มีนาคม 2547 20:38 น. - comment id 235136
เธออยู่ห่างแสนไกลเพียงใดนั้น ฉันจะไม่หวาดหวั่นหรือผวา จะตามหาเธอให้พบจบโลกา ไปจนกว่าจะพบเธอคนแสนดี *-*แต่งได้ดีค่ะ*-*
22 มีนาคม 2547 23:25 น. - comment id 235244
ฉันอยู่นี่ ที่รัก ฉันอยู่นี่ รอเป็นปี รอคนดี ที่คิดถึงคนึงหา ตีสามสี่ รอไปถึง ตอนตีห้า สามโมงกว่า ก็ไม่เห็น เงาคนดี เอ๊ะ หรือว่ารถเธอเสีย กลางสี่แยก เรื่องแปลกๆ มักจะเกิด อยู่เสมอ ทั้งเบรคแตก ตังค์หมด ทุกทีเออ ฉันรอเธอ อยู่เสมอ ไอว็อนยู....
5 เมษายน 2547 21:08 น. - comment id 241974
ตามหาใครอยู่นะ แปลกจัง กลอนที่แต่ง ถ้าจะว่ามั่วก็มั่วนะ ถ้าจะชมว่าดี ก็ดีนะ แต่ก็โดนใจใช่เล่น แวะมาทักทายค่ะ