อาจเป็นแค่บทกลอนน้ำเน่า มีแต่เรื่องเศร้าๆที่วนเวียนอยู่ตรงนี้ พยายามแต่งกลอนรักแต่ต้องฝึนใจตัวเองทุกที ทำไมถึงเป็นอย่างนี้ไม่เข้าใจ ในชีวิตจริงของผู้หญิงคนหนึ่ง ภายนอกอาจดูหวานซึ้งแต่มันปวดร้าวข้างใน คอยบอกตัวเองว่าอยู่คนเดียวก็ได้ไม่เห็นเป็นไร ขาดเค้าไปก็คงไม่ตาย รับรู้แล้วถึงคำว่าความเหงา มันช่างว่างเปล่าเหมือนเดินทางอย่างไร้จุดหมาย เดินทางบนถนนสายเก่าอย่างเดียวดาย ไม่มีปลายทางที่ทอดยาวไม่มีใครสักคน........
21 มีนาคม 2547 01:51 น. - comment id 234125
แน่ะ....มาแอบเดินบนตัวพี่ได้ไง----->เดินทางบนถนนสายเก่าอย่างเดียวดาย
21 มีนาคม 2547 03:56 น. - comment id 234142
อืม เราว่ามันก็โดนใจเราดีนะ
21 มีนาคม 2547 06:04 น. - comment id 234150
ทำไม..มันเหงา..มากมาย... รอบกาย.. เวิ้งว้าง... ทางฝัน.. ..เหม่อ..มอง..แสงจันทร์.... ยืนอยู่..ตรงนั้น..กับฝัน.. ที่ห่างไกล... ใจหาย...เหว่ว้า.. ไร้..คนมา.. ห่วงใย.. คิดถึงคุณ.. ทุกนาที.. ที่หายใจ... หวั่นไหว... ในคืน..ยืนดาย..เดียว...อิอิอิ... ..แบบ..เรนหัดแต่ง..นะคะ... บทกวี...ไพเราะ...มากเลยคะ...
21 มีนาคม 2547 11:56 น. - comment id 234209
จะหงอยเหงา เศร้าใจ ทำไมเล่า ด้วยโลกเรา เหมือนละครโรงใหญ่ หาเรื่องสุข ทำให้ สบายใจ ร้องเพลงไป หาดูหนัง หรือฟังเพลง
21 มีนาคม 2547 13:21 น. - comment id 234247
เศร้าจังเลยค่ะ เป็นกำลังใจให้นะค่ะ
21 มีนาคม 2547 13:57 น. - comment id 234261
***************************************************** มาเหงาเป็นเพื่อนน้องตั๊กครับ ^_____^ *****************************************************
21 มีนาคม 2547 14:23 น. - comment id 234269
ตลอดการเดินทางของเธอจะไม่เหงา แม้ขาดเค้าแต่ยังมีฉันที่เป็นเพื่อน อย่าเลย อย่าเสียใจ กับสิ่งที่ลางเลือน พี่มาอยู่เป็นเพื่อนแล้วนะน้องสาวคนดี ความเหงาอยู่กับเราได้ไม่นานเท่าไรหรอกจ๊ะ มันชอบไปไปมามาอย่างนี้แหละ แต่ก็ทำให้เราได้เรียนรู้อะไรบางอย่าง ที่ไม่อาจหาได้ในเวลามีความสุขจ๊ะ พี่มาให้กำลังใจนะ
21 มีนาคม 2547 19:16 น. - comment id 234462
นี่คือเหงา นี่แหละเหงา นี่คือความจริงที่ได้เจอ เจ็บปวดทรมาน ลึกลงข้างในใจ... อิอิ เศร้าคับ
21 มีนาคม 2547 23:48 น. - comment id 234647
วันนี้ต้องมีสิ่งดีกว่าเก่า ไม่มีเขาแล้วเราก็อยู่ได้ ต้องเข็มแข็งบอกตัวเองไม่เป็นไร วาดฝันใหม่แล้วก้าวไป เพื่อตัวเอง ************* เป็นกำลังใจให้ คิดว่าถนนสายใหม่ ฝันใหม่ๆ กำลังเปิดทางให้กับกระดานโต้คลื่น นะ
22 มีนาคม 2547 02:06 น. - comment id 234732
มีพี่อยู่ทั้งคนนะ มีเรื่องฮา ๆ เยอะ
22 มีนาคม 2547 09:47 น. - comment id 234775
เศร้าจังเลยค่ะ
22 มีนาคม 2547 22:31 น. - comment id 235216
ถนนสายเก่าที่เดียวดาย ใบไม้หนึ่งร่วงอย่างมีความหมาย เส้นทางเป็นหมื่นวาที่ไม่มีเธออยู่ข้างกาย ฉัยเลยเดินบนถนนสายเก่าอย่างไร้จุดหมาย... ทางโรยด้วยใบไม้ที่ทอดยาวเป็นวา ...........ภาคเสียงภาษาไทยโดยกระดานโต้คลื่น........... พี่วาที่เดียวดาย พี่วาที่มีความหมาย เส้นทางเป็นพี่วาแต่ไม่มีใครอยู่ข้างกาย ฉันเลยเดินตามหาพี่ว่า...โรยหัวใจใส่พี่วา...แล้วก็เอาพี่วาไปทอดกิน (ทอดยาว)...................... พี่วาไม่ต้องอมยิ้มเดี๋ยวฟันผุนะ....อิอิ...
22 มีนาคม 2547 22:35 น. - comment id 235217
ถึงเจลใส............... โดนส่วนไหนของหัวใจหละค่ะ............ ระวังเป็นโรคกระเพาะนะเจ้าค่ะ (กะเพราะรักเธอ).............อิอิ
22 มีนาคม 2547 22:39 น. - comment id 235218
ถึงพี่เรน................. ยืนอยู่ภายใต้แสงจันทร์ คิดถึงวันที่มีกันอยู่ตรงนี้ ข้างกายฉันไม่มีแล้วเธอคนดี มีแต่ฉันที่ร้องไห้ตรงนี้กับแสงจันทร์....... อิอิ แบว่ากระดานหัดแต่งเจ้าค่ะ...... ขอบคุณนะเจ้าที่แวะมาชม..........
22 มีนาคม 2547 22:42 น. - comment id 235219
ถึงพี่ชัยชนะ......... ความเหงาก็เหมือนในที่ว่างเปล่า ไม่ต้องมีเรื่องให้ปวดร้าวในหัวใจ มีความคิดที่เป็นอิสระของหัวใจ ไม่ต้องมีใครใส่กุญแจหัวใจแล้วล็อค(กลอน) ....................................................................... ขอบคุณค่ะพี่ที่แวะมา
22 มีนาคม 2547 22:45 น. - comment id 235221
ถึง.......Nuchและปลาวาฬสีน้ำเงิน......... ขอบคุณที่แวะมาเจ้าค่ะ........เชิญทานน้ำทานท่าก่อนนะเจ้าค่ะ...........
22 มีนาคม 2547 22:51 น. - comment id 235222
ถึงพี่หนึ่ง........... พี่ทานอะไรก่อนอะเปล่า.......เจ้าค่ะ........ สั่งเลยเดี๋ยวให้พี่วาจ่าย.............อิอิ แหะๆๆ มาเหงาเป็นเพื่อนเราทำไม....อิอิ
22 มีนาคม 2547 22:54 น. - comment id 235223
พี่แอ็ปเปิ๊ล................. ..............รับรู้ถึงความสุขบางอย่าง ภายใต้ความอ่อนบางของผู้หญิงอ่อนไหว ภายใต้ความเรียกร้องจากหัวใจ ที่ได้แต่เก็บเหงาไว้ในใจไม่กล้าให้เธอรับฟัง......... พี่แอ็ปเปิ๊ล.......คิดถึงจังค่ะ........ขอบคุณนะที่มาหากระดานถึงที่เลย
22 มีนาคม 2547 22:58 น. - comment id 235227
11.................... นี่แหละที่เค้าเรียกว่าความเหงา... .................................................................... เหอะๆๆความเหงาไม่มีตัวตน........... ไม่มีเหตุผลที่จะทำให้เราเข้าใจ อยู่ดีๆๆมาๆๆแล้วก็ไปๆๆ งงๆๆอยู่กับความเหงาที่เข้ามาครอบคลุมในจิตใจไปวันๆๆ ขอบคุณนะจ๊ะ........มาเยี่ยมชมบทกลอนน้ำเน่ากระดาน............. เชิญทานน้ำก่อน.............น้ำใจไม่เน่านะ...........อิอิ
22 มีนาคม 2547 23:04 น. - comment id 235230
ถึงพี่พันดาว............ โลกแห่งความจริงเองนะ.... เราต้องอยู่กับความจริง........... แม้มันจะโหดร้ายเพียงใด.......แต่นั้นก็คือความจริง............... นาฬิกายังคงเดินต่อไปอย่างเงียบเชียบ ชีวิตที่ราบเรียบแต่ตอนนี้มีแต่ขวากหนาม ยึดหลักคำว่าอดทนพยายาม เพราะให้ทุกคำถามในใจฉันคลี่คลาย............ ขอบคุณนะค่ะพี่ที่แวะมาให้กำลังใจ ชื่นชมบทกลอนพี่เสมอ...
22 มีนาคม 2547 23:06 น. - comment id 235233
ถึงพี่ยศ............... 55555555555555555 ยิ้มไว้ก่อน.......โลกจะแตกก็ยิ้มไว้.............
23 มีนาคม 2547 00:20 น. - comment id 235285
เศร้าจังเลย .................แต่ว่าช็อกแล็ตอยามาทำให้หายเศร้า.......เอ้า 123......^___________^ ยิ้มเจ้าค่ะ แล้วชอกจะเศร้าเอง ToT
23 มีนาคม 2547 01:25 น. - comment id 235318
อ้าวช็อกอย่าเศร้าดิ........ กระดานไม่เศร้าแล้วมีช็อกอยู่ทั้งคน.....................................................
24 มีนาคม 2547 00:13 น. - comment id 235868
จ้า....พี่แวะมาอ่านแล้วนะ แหมๆๆ....ให้งง+ตามหาตั้งนาน ตกลง จะจับพี่ไปทอดกินเลยเหรอ เดี๋ยวให้หวานใจพี่ตามมาจัดการซะหรอก อิอิ
24 มีนาคม 2547 00:18 น. - comment id 235871
เจ้าตั๊ก... ใคร..จะทอดพี่วากิน.... เด๋ว ๆๆๆๆ..เด๋วโดน... มาเดินบนถนนสายเก่าน่ะ.... ได้ไง... เด๋วนี้ถนนตัดใหม่มีเยอะแยะ... ของเก่า ๆ เก็บไว้มั่งเหอะ.. เหอ-เหอ-แบบ..แวะมา...แหย่เล่น
24 มีนาคม 2547 00:32 น. - comment id 235877
พี่วา ฟ้องพี่ภูเลยหรือ พี่ภูค่ะ........อย่าทำกระดานเลย กระดานกลัวแล้วเจ้าค่ะ........................... อนุรักษ์ของเก่า