ฟ้ากว้างเกินไปที่จะมองคนเดียว ถนนสายเก่ามันก็คดเคี้ยวจนฉันจำทางกลับไม่ได้ รถเมล์สายไหนบ้างจะแล่นไปสุดสายที่ใด คล้ายๆว่าฉันลืมไปแล้วหมดหัวใจ....เมื่อเธอจากลา คล้ายฟ้ายามกลางคืนที่มืดมิด รอตะวันกลับมาส่องแสงคืนชีวิต...อย่างอ่อนล้า คนเหงา...ฟ้าเหงา.....นั่งจับเจ่า ...รอเวลา ไม่รู้แสงตะวันจะคืนความอบอุ่นมา....เมื่อไร อยากนั่งรถเมล์ไปเรื่อยๆจนสุดสายถนน จำไม่ได้แล้วว่าทางกลับบ้านมันวกวน หรือใช้ถนนสายไหน ดาวดวงไหน...ยิ้มมา หรือกระพริบน้ำตา บาดหัวใจ หัวใจฉันก็ยิ่งร้องไห้...จนไม่อาจหลับตา จำไม่ได้แล้ว ว่าครั้งนี้เป็นครั้งที่เท่าไหร่ที่คิดถึง ที่กลับมานั่งร้านเก่า....มองหาใครคนหนึ่ง...ที่ไม่เคยพบหน้า ที่นั่งรถเมล์เลยป้าย...ที่หัวใจไม่เคยรับรู้เวลา เนิ่นนานในการรอ...ที่ฉันนั่งนับดาวนับน้ำตา... .........นับค่ำคืนเหว่ว้า....คิดถึงเธอ Note......คืนนี้อยู่จนดึก รอใครบางคน.....อารมณ์เศร้าเลยเข้าครอบงำ จิตใต้สำนึกอีกแล้ว......แต่...ไม่มีอะไรหรอกนะ....แค่กลอนพาไป
17 มีนาคม 2547 02:41 น. - comment id 232024
ถนนสายเก่า ที่ดูเงียบเหงาและแสนเหว่ว้า รอคอยให้ใครสักคนเข้ามาเยี่ยมเยียนเหมือนวันไหนๆ คงรอตะวันคืนแสง ก็เหมือนเรี่ยวแรงจะได้คืนใจ ตอนนี้ตะวันเจ้าอยู่ไหนช่วยมาส่องที่ใจให้ถนนสายเก่าที นอนดึกเช่นกันค่ะ เลยเข้ามาเยี่ยมเยียนทักทาย
17 มีนาคม 2547 03:08 น. - comment id 232033
มาแล้วจ๊ะ..... โธ่ส์..ตะวันที่ไหน..จะมาส่องแสงยามค่ำคืนได้..นอกจาก.. ภูตะวัน ตะวันรอน ที่ไทยโพเอ็มนี่หล่ะ... อิ ๆ.. ปล. รอจริงง่ะ...
17 มีนาคม 2547 03:18 น. - comment id 232036
ไม่ได้รอม้างง..... อยู่จนดึกขนาดนี้ นั่งถ่างตาตัวเองเล่นๆ
17 มีนาคม 2547 03:35 น. - comment id 232040
5555 มานั่งดูคู่รักเค้าง้อกันมั่งดีกว่าอิๆๆๆ
17 มีนาคม 2547 10:03 น. - comment id 232081
..น่ารักจังเลย... กลอนเพราะมากเลยค่ะ..
17 มีนาคม 2547 10:14 น. - comment id 232091
ฟ้ากว้างเกินไปที่จะมองคนเดียว ---- ขึ้นต้นได้เพราะจิงๆ ร่วมเหงาด้วยนะ...
17 มีนาคม 2547 11:05 น. - comment id 232140
แบบว่ากลอนเศร้าถึงใจเลยค่ะ อ่านแล้วเพราะแต่ซึ้ง มาทักทายนะคะ
17 มีนาคม 2547 12:55 น. - comment id 232212
จะมาเป็นคนนำทางยามอ่อนล้า จะเป็นคนนำพายามหวั่นไหว จะเป็นคนพาจูงขึ้นรถเมล์ไว ยามที่เธอเหงาใจและในทุกเวลา จะคอยเป็นแสงแดดที่อบอุ่น ให้กับคุณเวลาที่อ่อนล้า จะเป็นสายลมยามพัดพา ให้คุณสุขอุราและกายใจ *-*รู้นะว่ารอเรา แต่เมื่อคืนเราเข้าเน็ตแล้วมันตัดมากเลยหละ ขอบอก อิอิ เอ แล้วเราเป็นให้ขนาดนี้แล้ว คนที่รอจะยิ้มออกหรือยังหละ หรือยังหลงทางอยู่หละ อิอิ*-*
17 มีนาคม 2547 13:00 น. - comment id 232218
ตั้งแต่เธอจากลา รู้ไหมว่ามีคนเจ็บช้ำ แผลในใจ ที่เธอเปงคนทำ มันยังอยู่ในความทรงจำตลอดเวลา ---- กลอนเพราะจังเลยค่ะ ----
17 มีนาคม 2547 13:50 น. - comment id 232280
อิอิ เขาดูอะไรกัน แหวกทางหน่อย ขอส่องมั่งฮี่
17 มีนาคม 2547 14:37 น. - comment id 232326
เหงาจังเลยนะค่ะ
17 มีนาคม 2547 15:58 น. - comment id 232388
****************************************************** ฉัน กับร้านเดิม เดิม ชั่วโมงที่แล้ว กาแฟในแก้วเคยอุ่น กลิ่นกรุ่นที่เคยคุ้น ก็เริ่มจางหาย นั่งรอใครบางคน จนแววตาสีหม่นมาทักทาย ไม่ได้นัดใครแต่ก็มารอจนแสงตะวันสุดท้าย รํ่าลาไป ชั่วโมงที่แล้ว ฟ้าเคยแต้มด้วยสีฟ้า แต่ตอนนี้ไม่รู้ว่า ผืนฟ้าที่อยู่ตรงหน้าแต้มสีไหน เพราะความเหว่ว้าแต้มสีนํ้าตาในดวงใจ จนมองไม่เห็นความอ่อนหวานใดๆ ของคํ่าคืน ชั่วโมงที่แล้ว ไม่รู้ว่ามีรถราผ่านไปกี่คัน ในร้านเก่าที่เราเคยมาด้วยกัน วันนี้มีแค่ฉันที่นั่งสะอื้น การใช้เวลาคนเดียวมันเปล่าเปลี่ยวไม่อาจทวงหัวใจคืน ทุกครั้งที่ลืมตาตื่น ได้ยินเพียงความข่มขื่นนั่งอยู่ในใจ ชั่วโมงที่แล้ว คิดหวังว่าเธออาจแวะมา รอคอยทั้งที่ไม่รู้ว่า หัวใจเธอจะเรียกหากันบ้างไหม ความทรงจำเก่าๆ ร้านเก่า ฟ้าสีเทาไม้ได้ทำให้เปลี่ยนไป ยังมีฉันที่ฝันลมๆ แล้งไป ว่าจะได้พบใคร ที่ฉันรอ ************************************************** แล้ว เธอ ก็ไม่มา........ ****************************************************
17 มีนาคม 2547 16:55 น. - comment id 232419
..สวัสดีค่ะ..... ..อ่านแล้ว...เหงาจัง.... ..~-~..
17 มีนาคม 2547 19:51 น. - comment id 232491
..ไพเราะ.. มากเลยคะ..พี่วา... แบบ..วันนี้ ... เรน..มาแบบ เรียบร้อย ยย ... ..ก็ ..เรน.. ถูกดุมา ..นิดโหน่ยย..นะคะ.. ...
17 มีนาคม 2547 20:29 น. - comment id 232508
นั่งรถเมล์...สายไหน..ไปสุดทาง เมล..มาบอกพี่บ้าง..จะไปหา หลงทางกลับ...พี่ไปรับ..คืนกลับมา. พี่เป็นห่วง...แก้วตา...ไปคนเดียว.... * --- *
18 มีนาคม 2547 05:31 น. - comment id 232674
นัดคราวหน้า หาร้านใหม่ ที่ตรงกับป้ายรถเมล์พอดีนะครับ