..กาลครั้งหนึ่งของความรัก.. ที่มีเธอ มีฉัน เคียงชิดใกล้ เรารักกัน มั่นคง จริงใจ สัญญาว่า รักต่อไป รักกันนานนาน ..กาลครั้งต่อมา... เมื่อกาลเวลาเดินพ้นผ่าน ความรักที่เคยมีค่อยๆเจือจาง แล้วความรัก คำหวาน ก็ถึงกาลจะจบลง ..กาลครั้งสุดท้าย.. ความรักที่เคยมี คงขื่นขม คำหวานที่เคยมีคงจะช้ำตรม เมื่อสิ่งหลง เหลือไว้คือน้ำตา
16 มีนาคม 2547 15:38 น. - comment id 231689
กาลครั้งหนึ่งในวันวาน รักช่างหวานช่างชื่นรื่นสดใส แต่ครั้งนี้รักมาเปลี่ยนเวียนผันไป จากสดใสเป็นหมองเศร้าเคล้าน้ำตา *-*กลอนน่ารักดีค่ะ*-*
16 มีนาคม 2547 15:48 น. - comment id 231698
กาลครั้งหนึ่ง... เคยซึ้ง เคยรัก เคยหวั่นไหว แต่กาลครั้งมันเปลี่ยนไป อะไร-อะไร ก้อไม่เหมือนเดิม
16 มีนาคม 2547 16:04 น. - comment id 231715
ถึง..ผู้หญิงไร้เงา ..ไม่รู้สรรหาคำไหน.. จะบอกว่ารักไป ใจก็เขิน จะบอกว่าห่วงก็กลัวเธอหมางเมิน เอาเป็นว่าฉันเลย แค่ขอบคุณ แหม รวดเร็วจริงๆเลย นึกว่าผู้หญิงไร้เงาจะไม่อ่านซะแล้ว เนี่ยดีใจจริงๆ ขอบคุณนะค่ะ ถึง...ใยแมงมุม อบอุ่น อาทร อ่อนหวาน อยากอยู่กลับเธอนานๆรู้ไหม ห่วงใย สำคัญ จริงใจ และดีใจ เมื่อเมื่อเธอรักกัน รักเราอ่ะเปล่า ใยเเมงมุม
16 มีนาคม 2547 16:07 น. - comment id 231719
ถึง..ผู้หญิงไร้เงา ..ไม่รู้สรรหาคำไหน.. จะบอกว่ารักไป ใจก็เขิน จะบอกว่าห่วงก็กลัวเธอหมางเมิน เอาเป็นว่าฉันเลย แค่ขอบคุณ แหม รวดเร็วจริงๆเลย นึกว่าผู้หญิงไร้เงาจะไม่อ่านซะแล้ว เนี่ยดีใจจริงๆ ขอบคุณนะค่ะ ถึง...ใยแมงมุม อบอุ่น อาทร อ่อนหวาน อยากอยู่กลับเธอนานๆรู้ไหม ห่วงใย สำคัญ จริงใจ และดีใจ เมื่อเมื่อเธอรักกัน รักเราอ่ะเปล่า ใยเเมงมุม
16 มีนาคม 2547 16:08 น. - comment id 231720
ถึง..ผู้หญิงไร้เงา ..ไม่รู้สรรหาคำไหน.. จะบอกว่ารักไป ใจก็เขิน จะบอกว่าห่วงก็กลัวเธอหมางเมิน เอาเป็นว่าฉันเลย แค่ขอบคุณ แหม รวดเร็วจริงๆเลย นึกว่าผู้หญิงไร้เงาจะไม่อ่านซะแล้ว เนี่ยดีใจจริงๆ ขอบคุณนะค่ะ ถึง...ใยแมงมุม อบอุ่น อาทร อ่อนหวาน อยากอยู่กลับเธอนานๆรู้ไหม ห่วงใย สำคัญ จริงใจ และดีใจ เมื่อเมื่อเธอรักกัน รักเราอ่ะเปล่า ใยเเมงมุม
16 มีนาคม 2547 16:42 น. - comment id 231763
เศร้าจัง
16 มีนาคม 2547 17:02 น. - comment id 231790
กาลครั้งต่อไป.. จะมีเธอและมีฉัน เคียงข้างกันตลอดไป *-*
16 มีนาคม 2547 17:10 น. - comment id 231793
เป็นนิทานของความรัก ขึ้นต้นว่ากาลครั้งหนึ่งในความอกหักของฉัน มีคำสัญญา...และความห่วงหาผูกพัน แต่ไม่รู้ว่า...มากมายกี่พันครั้ง..ถึงจะจบลง ***เขียนได้ดีค่ะ