ในห้วงของความรู้สึก จากใจลึก ๆ ของคนขี้เหงา ท่ามกลางเมฆหมอกบางเบา ที่กางกั้นความเป็นเราให้เลือนไป ไหว - ไหว - สั่น - สั่น หากจะจากร้างความผูกพันคงสั่นไหว ขาดเจาก็เหลือเพียงเรา คนขี้เหงา กับ หนึ่งหัวใจ ขอร้องได้ไหมอย่าทิ้งฉันไป ท่ามกลางความหนาวใจที่ทรมาน
16 มีนาคม 2547 13:58 น. - comment id 231647
ในห้วงของความรู้สึก อารมณ์ที่ไหวลึกและรู้สึกสั่นไหว เมื่อเธอนั้นกำลังจะจากไป ทิ้งเราไว้ให้ช้ำใจในทุกวัน อย่าจากอย่าพรากจะได้ไหม ด้วยหัวใจสุดทนไหวให้ไหวสั่น เมื่อเธอนั้นจะจากลาพาจาบัณย์ เหลือเพียงฉันที่ต้องเศร้าและเหงาใจ *-*กลอนน่ารักมากๆๆเลยค่ะ*-*
16 มีนาคม 2547 15:54 น. - comment id 231704
หัวใจมันเริ่มสั่นไหว เมื่อเธอบอกจะไปจากฉัน ขอได้ไหมอย่าเอ่ยคำนั้น อย่าเอ่ยว่าจะไปจากฉันนะคนดี *-* เพราะมาก ๆ เลยค่ะ *-* แวะมาทักทาย ยินดีได้รู้จักค่ะ
16 มีนาคม 2547 16:41 น. - comment id 231757
อย่าเพิ่งทิ้งไปไหน ฉันอยากให้คุณชิดใกล้อยู่ข้างข้าง อย่างน้อยช่วยป้องกันมิให้ฉันอ้างว้าง มีเธอก็เหมือนมีทุกอย่างของชีวิต ทิกิ
16 มีนาคม 2547 16:55 น. - comment id 231784
อย่าเพิ่งทิ้งฉันไปไหน แค่รู้ว่าจะต้องไกลแทบเป็นบ้า ในหัวใจเจ็บแปลบแสบอุรา ขอร้องนะ...อย่า...ทรมานเลย ^___^ แวะมาให้กำลังใจจ่ะ
16 มีนาคม 2547 22:27 น. - comment id 231908
ที่บ้านผมเดี๋ยวนี้อากาศชักเริ่มร้อนอบอ้าวแล้วนะครับ
17 มีนาคม 2547 11:04 น. - comment id 232138
ขอบคุณมากนะคะที่มาให้กำลังใจ
17 มีนาคม 2547 18:46 น. - comment id 232462
จบแบบอ้อนวอนกันขนาดนี้ ใครจะทิ้งไหวคะเนี่ยะ กลอนเพราะมากค่ะ แวะมาเยี่ยม