..๏ ขอบคุณที่มีใจให้ได้พบ เพราะก่อนจบเรื่องราวเราเคยหวัง ขอทำใจไว้หน่อยบนรอยชัง อาจเป็นครั้งสุดท้ายที่ได้เจอ ใต้แสงเทียนเปลี่ยนไปไม่เหมือนเก่า ระหว่างเราเปลี่ยนไปได้เสมอ คงไม่มีค่าดีพอต่อใจเธอ ถึงได้เหม่อมองออกนอกสายตา ช่อดอกไม้รับไว้จากใจนี้ แทนไมตรีสัมพันธ์หมั่นรักษา ยิ่งใจหายได้รู้อยู่เพื่อลา ขอมองหน้าเธอไว้อีกไม่นาน คงคล้ายนะละครใกล้ตอนจบ เมื่อเล่นครบแล้วจะอวสาน ถึงฉันเพรียกเรียกร้องไม่ต้องการ แต่คงต้านเอาไว้ไม่ได้เลย หมดเวลานาทีที่เรียกร้อง ทุกอย่างต้องเปลี่ยนไปใช่อยู่เฉย ฉันยอมรับกับผลคนคุ้นเคย ถึงอยากเอ่ยเรื่องเราฉันเข้าใจ เก็บเรื่องราวคราวนี้ที่มีค่า ก่อนอำลากอดฉันนั้นได้ไหม ขอเพียงชิดนิดหนึ่งถึงค่อยไป กอดฉันไว้อีกสักหน..คนคุ้นเคย ๚ะ๛
14 มีนาคม 2547 18:24 น. - comment id 230737
กอดฉันไว้อีกสักหน..คนคุ้นเคย ๚ะ๛ ชอบจัง.....เป็นการร้องขอ..ที่เศร้า.. มาทักทายจ้า
14 มีนาคม 2547 20:12 น. - comment id 230817
กอดฉันไว้อีกนิดด้วยคิดถึง แทนลึกซึ้งมีกันมั่นเสมอ ต่อไปนี้ไม่สิทธิ์ได้พบเจอ ฉันขอเธอกอดฉันก่อนวันลา *-*กลอนไพเราะมากๆๆๆๆเลยค่ะ แต่งเก่งจัง ชื่นชมในฝีมือเสมอนะค่ะ*-*
14 มีนาคม 2547 20:41 น. - comment id 230827
มาเก็บรอยอาลัยในวันจาก แสนลำบากในจิตคิดหวั่นไหว ก่อนเคยรักถักสานทอก่อฝันไกล ไม่ทันไรฝันสลายมลายพลัน ใต้แสงเทียนเปลี่ยนไหวใจก็เปลี่ยน ความร้อนเพียรเทียนถูกเผาใจเรานั่น มันร้อนรนปนน้ำตาสารพัน ไม่อยากลั่นวาจา..ว่าลาที.... กอดฉันหน่อยได้ใหม่ให้ไออุ่น เคยละมุนอุ่นใจในอกนี่ แล้วจะยอมจากไปแต่โดยดี ประทับนี้ไว้ในใจ..แม้ไกลเธอ..
14 มีนาคม 2547 21:19 น. - comment id 230848
คำสุดท้าย กอดฉัน ซักครั้งได้ไหม?... เราอยากบอกจางเรยอ่ะ...
14 มีนาคม 2547 21:31 น. - comment id 230858
เมื่อรู้ว่าจะอย่างไรคงต้องจากกัน จากกันวันนี้ดีกว่า เพราะวันพรุ่งนี้ก็ต้องจากกันอยู่ดี (ช้ำวันนี้ดีกว่าช้ำวันพรุ่งนี้) การจากกันด้วยดี มีความประทับใจ มอบให้กัน ไต้แสงเทียน ให้ความอบอุ่นแก่กัน มีไมตรีจิตดีงามมอบให้กัน น่าจะเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นได้ยากในคู่รัก ที่รู้ว่าจะต้องจากกัน เก็บสิ่งดีงามไว้เพี่อระลึกถึงกันในทางที่ดีนะครับ
15 มีนาคม 2547 07:38 น. - comment id 231061
มาครับจะกอดดดดดดดดดดดดด พอหรือยังครับ มาครับกอดดดดดดดดอีกที อิอิอิ
15 มีนาคม 2547 13:51 น. - comment id 231184
คุณภูตะวัน.. ขอบคุณค่ะ คุณผู้หญิงไร้เงา.. ขอไออุ่นจุนเจือเผื่อแผ่ฉัน ก่อนถึงวันเราพรากลาจากหนี ฝากจุมพิตริมฝีปากนะคนดี ก่อนราตรีจะข้าม..ยามฟ้าสาง คุณกุ้งหนามแดง .. ๕๕๕ แบบว่า ยาวจัง อัลมิตราเพิ่งจะฟื้นไข้มา เอาเป็นว่าไว้เรากระซิบกันสองคนในยามสงัดดีไหมจ๊ะ ยัยไหม.. อยากบอกคราย บอกพ่อกวางทองเหรอ ระวังน๊า คุณชัยชนะ.. บางทีการตัดสินใจของใครสักคน เรายังวัดผลไม่ได้หรอกว่า ดีที่สุด.. แต่การที่จะทำให้ใครสักคนต้องทรมานเพราะการตัดสินใจของเรา ตรงนี้ทุกข์นัก คุณผลิใบสู่วัยกล้า .. อื้อ ..เห็นยัยไหม อยากบอกใครสักคน คุณก็พอดีพร้อม .. เอาล่ะ อะแฮ่ม ..! // ขอบคุณมากค่ะ ทุกๆท่าน อัลมิตราเขียนกลอนตอบได้ไม่หมด ต้องขออภัยด้วยค่ะ ไม่ค่อยสบายมาหลายวัน ทานยาแล้วมึน ง่วงนอน แต่ก็ดีใจนะคะ ที่ยังระลึกถึงกันอยู่เสมอ มิตรภาพตราบสิ้นฟ้า ..
15 มีนาคม 2547 14:30 น. - comment id 231233
เพราะมากเลย โนใจมากเพราะกำลังอกหักอยากมีคนชิดใกล้เหมือนกัน
15 มีนาคม 2547 14:38 น. - comment id 231235
เก็บความอุ่นอุ่นที่ได้จากการกอด ไว้เป็นแรงใจ หรือ แรงทรมาน เมื่อจากกันดี คิดหนักหน่อยครับสำหรับการกอดครั้งสุดท้าย เพราะมันจะทำให้ตัดใจได้ยาก สำหรับผมนะ เศร้าจังเลยครับอัลมิตราระยะหลังนี้ ราวกับโดนพิษดอกรักเลยครับ
15 มีนาคม 2547 14:52 น. - comment id 231240
ขอบคุณค่ะ คุณติกกี้ ลำน้ำน่าน .. โอย .. รัก รู้จักแต่เขียนเป็นอักษร แต่สัมผัสรัก ไม่ค่อยจะรู้จักหรอกจ๊ะ
16 มีนาคม 2547 12:48 น. - comment id 231598
ดวงวิญญานจะลอยจากโลกเก่า หวนมาเก็บรอยเท้าแต่หนหลัง รักจะล้างเคยรักกลับมาชัง อยากแข็งใจกอดสักครั้งเพื่อฝังรอย..... คนคุ้นเคยไม่ต้องอ้อนวอนร๊อก...
16 มีนาคม 2547 13:27 น. - comment id 231622
หากสักครั้งได้กอดพลอดอย่างเก่า คงไม่เหงาโศกตรมระทมหงอย ขอเถอะนะอย่ากล่าวเพียงเยี่ยงให้คอย แล้วลาคล้อยไม่กระทำ..ย้ำอย่างเดิม แน่นะ .. คุณฤกษ์
16 มีนาคม 2547 21:52 น. - comment id 231892
พี่อัลคะ มาบอกความคิดถึงไว้ก่อนนะคะ วันนี้ ดินสอเข้าเนตไม่มีเวลาได้อ่านงานพี่เลย พอดีเข้าเวบไว้แล้ว แล้วดินสอดูผลสอบไปด้วยน่ะค่ะ แล้วจะมาตอบกลอนนะคะ รักษาสุขภาพด้วยนะคะพี่อัล
16 มีนาคม 2547 22:53 น. - comment id 231922
อ้อมอกที่ได้เคยพักรับไออุ่น ที่คุกรุ่นกลิ่นไอรักจับใจสาว แต่บัดนี้ต้องห่างไกลไร้ข่างคราว หัวใจหนาวเย็นยะเยียบเสียบหัวใจ
17 มีนาคม 2547 08:58 น. - comment id 232058
น้องดินสอ ..ขอให้โชคดีในการเรียนนะจ๊ะ เอาใจช่วยเสมอจ๊ะ คุณมังกรนิทรา.. ฤๅจะไร้ไออุ่นจุนเจือแผ่ หมดทางแก้คืนเคียงเยี่ยงชิดใกล้ ขอเถอะนะ สักครั้ง..ก่อนจากไป กอดฉันไวัเพื่อตราตรึง..ความซึ้งเดิม
17 มีนาคม 2547 23:11 น. - comment id 232579
......ขออภัยในผลคนคุ้นหน้า เคยคุ้นตาใกล้ชิดทำผิดหวัง ปล่อยฉันไว้ให้ช้ำตามลำพัง คงเป็นครั้งสุดท้ายได้ใกล้เธอ... ................สวัสดีครับ..............
17 มีนาคม 2547 23:24 น. - comment id 232585
หากเป็นครั้งสุดท้ายที่หมายพบ อย่าเลี่ยงหลบสายตาท่าเมินเฉย กอดฉันไว้สักครั้งอย่างที่เคย ก่อนละเลยเหมือนคนไกล...ไม่รักกัน สวัสดีค่ะ คุณใบบอนแก้ว
21 มีนาคม 2547 02:24 น. - comment id 234131
กลอนซึ้งภาคนี้อุ่นใจแท้พี่อัล.. ในอ้อมกอดตะวันฉันพบรัก หมายฟูมฟักหม่เจ้าด้วยเมฆขาว เพชรเกล็ดประดับยิ้มแวววาว จำจากคราวคครั้งนี้มิลืมเลือน อิอิ..มาตูรับอารมย์กลอนพี่นะครับ
22 มีนาคม 2547 23:09 น. - comment id 235236
ขอบคุณจ๊ะ คุณน้ำ