ตั้งแต่วันแรกที่ฉันเข้ามาที่นี่ (โรงเรียนคุณหนูแห่งหนึ่ง) อยากจะหอบเอาเรื่องดีๆใส่ใจเท่านั้น หวังไว้..ว่าจะมีเพื่อนดีๆมาผูกพัน ใครซักคนที่เชื่อฉัน.และจริงใจ แต่เมื่อก้าวเข้ามาความรู้สึกเหงาเข้าแทนที่ ทุกวันอย่างดีได้แต่นั่งร้องไห้ คิดถึงเพื่อนเก่าๆที่เข้าใจ แล้ววันนี้ทำไมหายไปไม่เหลือสักคน ฉันดูกลายเป็นส่วนเกิน นั่นคือความคิดที่เป็นจุดเริ่มของความสับสน อยากออกไปเหลือเกินไม่อยากเจอใครสักคน อ้างว้างจน..สิ่งเดียวที่ทำคือเฝ้ารอคอยให้ได้ออกไป และในที่สุดฉันก็หลุดพ้นจากที่นี่ (เข้าสู่โรงเรียนรัฐบาล) ได้พบกับเพื่อนที่พร้อมจะมอบความจริงใจให้ ปลอบใจฉันยามเหว่ว้าทุกข์ท้อใจ อยากตะโกนบอกใครๆว่านี่ไงสิ่งที่ฉันรอมานาน ขอบคุณมากนะ ที่พวกเธอทำให้ฉันหลุดจากวันอันเหว่ว้า ขอบคุณที่ยื่นมือมาช่วย..รองรับซับน้ำตา และอยากบอกว่ารักพวกนายเหลือเกิน..จริงๆ ขอบคุณจริงๆที่ทำให้หนึ่งปีที่ผ่านมารู้สึกว่ามีค่า.....ในสายตาของพวกนาย7คน
11 มีนาคม 2547 01:28 น. - comment id 228854
เพื่อนทำให้เราเป็นสุข มีค่าจริงๆค่ะ .. เพราะเราไม่มานั่งควานหาความด้อย ความผิดความไม่ดีของอีกฝ่าย เพราะเพื่อนจะคอยดูว่า เพื่อนอีกคนมีอะไรดีๆมาให้ดู และตื่นเต้นสนุกสนานน่าสนใจ ต่อกัน เพื่อนจึงมีความหมายแก่ชีวิตมากค่ะ ทิกิ_tiki
11 มีนาคม 2547 11:25 น. - comment id 228948
เพื่อนกันก้องี้แหละช็อกโก.... ^__^
11 มีนาคม 2547 11:42 น. - comment id 228968
ขอบใจพวกนายเสมอ ที่เป็นกำลังใจเมื่อฉันเจอความหมองหม่น และขอบคุณกับสิ่งดีดีที่ให้กับเพื่อนคนนี้หนึ่งคน รับประกันในทุกหนเราทุกคนจะเป็นเพื่อนกัน *-*กลอนซึ้งดีค่ะ*-*
11 มีนาคม 2547 11:55 น. - comment id 228978
รักเพื่อนเนอะ
11 มีนาคม 2547 14:11 น. - comment id 229083
ทิกิ........ใช่ค่ะ..........เพื่อนดีๆน่ะหาได้ง่ายๆเมื่อไรล่ะ...แต่ตอนนี้ช็อกก็คิดว่าน่าจะเจอแล้วล่ะ ^_^ กระดาษกาว.....อืมๆ..ใช่จ้ะ ช็อกรักเพื่อนทุกคนเลย!! ผู้หญิงไร้เงา.......ขอบคุณคร่าพี่ตูนกลอนเพราะจังเลย... ปลาวาฬสีน้ำเงิน........ช่าย...ช็อกแล็ตรักเพื่อนทั้ง6+1มากเลยล่ะ
11 มีนาคม 2547 22:02 น. - comment id 229322
จะคอยเป็นกำลังใจให้นะค่ะ ช็อก สู้ต่อไป
12 มีนาคม 2547 13:00 น. - comment id 229526
ขอบคุณมากๆเลยนะค๊า......เด็กหญิงสานฝัน...^___^