ประกาศลาแต่ทว่าตัดไม่ขาด ฉันขี้ขลาดเพราะรักในงานเขียน รักในกลอนคำครูสั่งยังวนเวียน จงพากเพียรวันหน้าจะมีชัย เฝ้าฝึกฝนทนสู้ไม่รู้เหนื่อย ไม่ช้าเฉื่อยเอื่อยอ้อยถอยไปไหน เฝ้าขีดเขียนเรียนกลอนไม่อ่อนใจ จึงตัดได้ไม่ง่ายที่จักลา ...ในที่สุดเราก็แพ้ใจตัวเองต้องหวนกลับมาอีกครั้ง อภัยให้ด้วยที่เคยเอ่ยร่ำลา...เจลใส
เจลใส 10 มี.ค. 2547 00:39 น. - ID 48391 
667
5
0
10 มีนาคม 2547 01:14 น. - comment id 228077
หน้าส่วนตัว
มาให้อภัย..เป็นคนแรก...
และมารับ..กลับบ้านหลังเก่า...
ที่ตรงนี้..จะมีเรา...คอยเฝ้า..
สร้างสรรค์..งานกวี...
พี่ตะวัน..แสนดีใจ...
ที่เจลใส...กลับมาบ้าน..
ต่อไปนี้..คงไม่เหงา..อ้างว้าง..
จะมีเราเคียงข้าง..ตลอดไป..
***********มารับคนดี..กลับบ้าน..
ไทยโพเอ็ม*****
10 มีนาคม 2547 10:30 น. - comment id 228206
.. งงนิดหน่อยไม่เป็นไรฉันหายแล้ว เพียงได้ยินเสียงแจ้วแว่วคำใส *ขออภัย* คำคำนี้จากหัวใจ ก็เต็มใจให้อภัยน่ะคนดี.. กำลังใจมีให้กันเสมอ รับเป็นเกลอแล้วหนาแม่โฉมศรี ไม่ไปก็ไม่ไปไม่เซ้าซี้ มาอยู่ที่ไทยโพเอม..เติมเต็มกัน.. ...อย่าคิดมากเลยหนา กลับมาแต่งกลอนกันต่อ..
10 มีนาคม 2547 10:38 น. - comment id 228210
อืม... เห็นด้วยว่า อย่าคิดมาก แต่งกลอนกันต่อ ยินดีกับการกลับมาบ้าน บ้านยังไงก็คือบ้าน เห็นมั้ยบ้านยังไงก็อบอุ่น...
10 มีนาคม 2547 11:05 น. - comment id 228220
ขอบพระคุณค่ะที่ให้อภัยกันซาบซึ้งๆ
10 มีนาคม 2547 12:56 น. - comment id 228319
บ้านหลังนี้อบอุ่นเกินกว่า จะตัดใจได้ เนอะ
10 มีนาคม 2547 13:06 น. - comment id 228333
ความคิดทุกอย่างเปลี่ยนกันได้ ไม่ต้องขออภัยหรอกเธอจ๋า เพราะทุกคนก็รักในอักษรา จึงได้แวะกันมาเติมชีวาในไทยโพเอ็ม *-*เราพี่น้องกันไม่ต้องขออภัยหรอกค่ะ เข้าใจความรู้สึกน้องเสมอจ๊ะ*-*
10 มีนาคม 2547 14:55 น. - comment id 228421
ขอบคุณทุกๆคนค่ะที่เข้าใจ ซาบซึ้งค่ะขอบอก
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
