ฉันไม่ใช่กวี เพราะไม่มีหัวใจอ่อนไหวหวาน ไม่อาจสื่อชีวิตจิตวิญญาณ ถ่ายทอดจินตนาการผ่านถ้อยคำ ฉันไม่ใช่กวี ไร้สรรพ์สีของอารมณ์รอบ่มร่ำ ไม่อาจสื่อวิสัยทัศน์สัจธรรม สะกดจนคนจำประทับใจ ไม่อาจเขียนชีวิตด้วยชีวิต ขาดข้อคิดคำคมสมสมัย จนผู้อ่านก็แค่อ่านผ่านเลยไป เพราะยังไร้ประสบการณ์การฝ่าฟัน มิอาจกล่อมนกน้อยให้คล้อยหลับ สุดคว้าดาวมาประดับกับความฝัน ไม่อาจนับเม็ดทรายใต้เงาจันทร์ มาหลอมแก้วแววสวรรค์พรรณราย และไม่อาจแต้มสีให้ผีเสื้อ ให้สดใสทุกเมื่อเพื่อฟ้อนส่าย เคล้ากลิ่นเกสรขจรขจาย ที่เย้าหยอกดอกไม้ใต้หมอกบาง แม้ฉันไม่ใช่กวี ไร้ศักดิ์ศรีสับสนคนถากถาง ถึงชีวิตอาภัพฝันอับปาง ไม่มีทางกราบเท้าขอข้าวใคร!
เชษฐภัทร วิสัยจร 7 มี.ค. 2547 20:53 น. - ID 48199 
1837
12
0
7 มีนาคม 2547 21:12 น. - comment id 226594
เพราะดีครับพี่
7 มีนาคม 2547 21:20 น. - comment id 226598
ถึงเธอจะไม่ใช่กวี แต่ฉันมาอ่านทุกทีกลับประทับใจ
7 มีนาคม 2547 21:20 น. - comment id 226599
ฉันไม่ใช่กวี เพียงคนที่ชื่นชมในอักษร และติดตามโคลงฉันท์อีกบทกลอน แต่ฟังก่อนฉันก็ยังไม่ใช่กวี แม้ขีดเขียนได้บ้างอย่างผิวเผิน อ่านเพลินเพลินพอได้ไม่บัดสี ยังอีกนานกว่าจะรับนับเป็นกวี ตัวฉันนี้รู้ตัวดี ..มิคู่ควร...
7 มีนาคม 2547 22:06 น. - comment id 226623
เยี่ยมครับ
7 มีนาคม 2547 23:03 น. - comment id 226655
เป็นคนที่อยากเขียน เขียนอะไรก็ได้ที่อยากสื่อ สื่อสิ่งที่อยู่ในใจ ใจที่มองโลกแล้วอาจจะตรงหรือขัดแย้งกับเขา กวีคืออิสระ ไร้สาระ มีสาระบ้าง อย่างที่เลือกเอา กวีคือสุข สนุก ทุกข์ เศร้า กวีคือหลายๆสิ่งเคล้าหล่อหลอมอยู่ในคน กวีคือชีวิต กวีคือสิ่งที่ลิขิต กวีคืออักษร กวีคือพรสวรรค์ กวีคือเธอ จะใช่หรือเปล่า กวีคือฉัน ก็ไม่อาจจะรู้ได้ แต่รับรู้อย่างเดียวในใจ อยากขีดเขียน อยากบรรยาย อยากจะทำอะไรก็ทำไป .. แม้มิใช่..กวี
8 มีนาคม 2547 01:39 น. - comment id 226690
เขียนได้งามค่ะ
8 มีนาคม 2547 13:23 น. - comment id 226896
อิอิ ไม่ต้องถึงนกหลับ เอาแค่ลิงหลับ ก็พอแล้วง่ะ อิอิ
8 มีนาคม 2547 14:36 น. - comment id 226944
สะท้อนแก้วแววกลอนอันอ่อนช้อย กวีร้อยเรียงรสบทคำหวาน สนิทเสนาะสนานซึ้งซึ่งสื่อกานท์ เพียงผันผ่านภาพพจน์ไว้จดจำ อักษราภาษาศิลป์สิ้นสืบสาย หากห่างหายกวีกลอนอักษรขำ เชษฐภัทร วิสัยจร กลอนกล่าวนำ ช่างเลิศล้ำเลอพจน์บทกวี.. หมึกมรกต
8 มีนาคม 2547 15:20 น. - comment id 226972
เขียนดีจังเลยนะค่ะ
8 มีนาคม 2547 16:00 น. - comment id 227007
ฉันไม่ใช่กวี แต่ฉันรู้ดีกับสิ่งที่ฉันเขียน เป็นความรู้สึกที่ขยันหมั่นเพียร และสร้างงานเขียนคล้ายหลักกวี *-*แต่งเก่งมากๆๆๆๆๆเลยค่ะ ชอบจัง*-*
8 มีนาคม 2547 16:28 น. - comment id 227042
งดงามมากมายค่ะ
8 มีนาคม 2547 16:31 น. - comment id 227048
มาชื่นชม และนิยมเชิงกลอนอีกคนครับ เขียนได้ดีจริงครับ... ด้วยใจ...จากใจ
9 มีนาคม 2547 23:01 น. - comment id 228014
ทำไมอ่านแล้วรู้สึกหดหู่ล่ะคะ พี่เจ กำลังตัดพ้ออะไรอยู่รึเปล่า เป็นห่วงค่ะ แต่ แต่งออกมาได้เยี่ยมมากเลย มีนกน้อยกับผีเสื้อด้วย
10 มีนาคม 2547 10:30 น. - comment id 228207
ขอบคุณนะน้องพิม พี่ไม่กล้าพ้อใครหรอก กลัวเธอโกรธเอานะ อิๆๆ ขอบคุณครับ คุณแทนไทย มีคนบอกว่าตอนจบกลอนบทนี้ ยังไม่คมพอ ซึ่งคงต้องปรับปรุงต่อไปครับ ขอบคุณครับคุณปลาวาฬสีน้ำเงินและคุณข้าวปล้อง ขอบคุณคุณหมึกมรกตสำหรับบทกลอนครับ ขอบคุณคุณผู้หญิงไร้เงา ยังเจอะเจอกันเสมอนะครับ ขอบคุณ คุณฤกษ์ คุณทิกิและอัลมิตรา ขอบคุณคุณภีม แล้วก็น้องก้องครับ
10 มีนาคม 2547 19:04 น. - comment id 228627
ไม่ใช่กวี แล้วเรียกว่าอะไร?
17 มีนาคม 2547 11:54 น. - comment id 232169
เธอคือกวี โคลงกลอนเพราะเพียงนี้ฤๅไม่ใช่ แม้มิอาจกล่อมคนดลใด หากแต่มีค่าทางจิตใจ...มากมายด้วยสุนทรีย์ พี่เจแต่งกลอนเพราะนะคะ สู้ต่อไปนะ......ไม่ได้เขียนถึงนานมากๆแต่อยากบอกว่าอ่านทุกบทนะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
