เขาคนนั้น คนที่ต่อเติมฝันให้สดใส เขาที่คอยจับจูงมือเดินก้าวไป ลมหายใจของฉันยังเฝ้ารอ เขาคนนั้น คนที่อยู่เคียงกันยามเหนื่อยท้อ เพียงเราสองหนึ่งชีวิตก็เพียงพอ ฉันยังคงเฝ้ารอเขาเรื่อยไป เขาคนนั้น ฉันอยากรู้คนของฉันอยู่ที่ไหน ให้ความรักเดินทางตามหัวใจ ปลายฟ้า ... แม้แสนไกลคงได้เจอ แสงสว่างท่ามกลางความมืดมิด พระอาทิตย์เคียงค่ำคืนอยู่เสมอ ราตรีผ่าน ... อาทิตย์จันทร์คงได้เจอ ถึงกาลนั้นคงไม่เพ้ออีกต่อไป
1 มีนาคม 2547 20:25 น. - comment id 223493
ซึ้งดี เหมือนตามหารักแท้อยู่เลย
1 มีนาคม 2547 20:37 น. - comment id 223500
ดีจัง อ่านแล้วรู้สึกคิดถึงคนที่เรารักยังไงไม่รู้ดิ สู้เขาต่อไปไอ้น้อง เอาใจช่วยครับผม
1 มีนาคม 2547 23:57 น. - comment id 223577
ภาวนาขอให้เป็นอย่างที่คิด ด้วยดวงจิตศรัทธาแห่งรักมั่น เธอคงได้พบเจอในสักวัน ในกาลนั้นเธอคงจะอุ่นใจ .................................... มาเป็นกำลังใจจ้ะ ....เป็นความรู้สึกที่ดีจ้ะ
3 มีนาคม 2547 16:03 น. - comment id 224335
เขาคนนั้นของฉันอยู่แห่งไหน แล้วเมื่อไหร่จะได้พอเสียทีหนอ รู้ไหมหละว่าฉันรอร๊อรอ รอให้เขามาพะนอเคล้าคลอใจ *-*กลอนน่ารักดีค่ะ*-*