เดินไปบนทางที่ว่างเปล่า เป็นคนขี้เหงาเหมือนเดิมอยู่อย่างนี้ มองรอบๆตัวหาคนจริงใจไม่ได้ซักที หรือเพราะว่าตัวฉันไม่ดีพอสำหรับทุกคน นั่งรออยู่อย่างนี้ จะมีบ้างไหมใคร..ช่วยให้หายสับสน ตะโกนถามฟ้า..เมื่อไรจะเจอคนจริงใจสักคน เหนื่อยใจจนไม่อยากตื่นมาพบความจริง อยากลืมรักจอมปลอมที่เธอเคยให้ แต่ทำใจให้ลืมไม่ได้ในหลายๆสิ่ง อยากจะหาใครสักที่รักจริง เป็นที่พักพิง..ใครสักคน....ที่ไม่ใช่คนอย่างเธอ
29 กุมภาพันธ์ 2547 12:13 น. - comment id 222890
เหอๆ ก็โดนปลาวาฬตัวนี้เต็มๆเลยอ่า กลอนเพราะค่ะ
1 มีนาคม 2547 00:08 น. - comment id 223265
**เป็นคนขี้เหงาเหมือนกันเลย....อิอิ**
2 มีนาคม 2547 22:02 น. - comment id 224032
เดินอยู่กับความว่างเปล่า และความเหน็บหนาวในความรู้สึก มีบ้างไหมใครที่คอยห่วงใยลึกลึก และคอยใส่ใจคิดนึกรู้สึกถึงกัน *-*กลอนน่ารักมากเลยค่ะ*-*