เคยมั่นใจว่าจากนี้จะมั่นรักเพียงเธอ จะเคียงข้างเผธอเสมอแม้เจอใครที่ดีกว่า แต่ทำไมวันนี้ใจกลับไม่เหมือนที่ผ่านมา ดูโลเลยากรักษาให้เหมือนเดิม เกลียดตัวเองที่เป็นคนสองใจ เอาใจไปฝากไว้ที่ใครๆนอกจากเธอคนนี้ คำสัญญาที่เคยมั่นฉันกลับทำลายมันไม่เหลือดี รักที่เคยมีนับวันยิ่งจางไป ขอโทษเธอกี่ล้านครั้งคงไม่พอ คงไม่ร้องขอให้เธอยกโทษให้คนหลายใจคนนี้ แค่((คนที่ใฝ่ฝัน))เข้ามากลับเอาใจออกห่างคนที่แสนดี ทำไมถึงเลวได้ขนาดนี้ไม่เข้าใจ เสียใจเหลือเกินที่ทำกับเธอ ทั้งที่รู้เสมอว่าการถูกปันใจเจ็บปวดขนาดไหน ฉันไม่รักดีที่แอบเอาใจให้ใครๆ ขอไถ่โทษโดยการอยู่คนเดียวเรื่อยไป..จนกว่าเธอจะเจอคนใหม่ ...............ฉันเสียใจจริงๆ...............
28 กุมภาพันธ์ 2547 00:28 น. - comment id 222447
:) อย่าเกลียดตัวเองนะคะ
28 กุมภาพันธ์ 2547 00:29 น. - comment id 222449
เฝ้าพร่ำเพ้อละเมอเหมือนคนบ้า แล้วมันน่าให้อภัยไหมนั่นหนอ ที่แล้วมาให้แล้วไปบอกใจพอ อย่าได้เที่ยวก่อความทุกข์ให้... ใครอีกเลย
28 กุมภาพันธ์ 2547 00:53 น. - comment id 222467
เกลียดความอ่อนไหว..ที่มันอยู่ในตัวเหมือนกัน เพราะว่าเราไม่มั่นคง..หรือรักเราไม่แน่นอนกันแน่ ว่าต่อย่าไปโทษใจตัวเองเลยนะครับ.. ใจคน..มันไม่ใช่กุญแจล๊อกแน่นหนานี่นา มันก็เนื้อความรุ้สึกดีดีนี่เอง... อาจไม่มีความแข็งแรง.. ในวันที่เราอ่อนไหวก็ได้นะครับ *-* เนอะ ...อิอิ.. ก็ว่ากันไปนะครับ *-*
28 กุมภาพันธ์ 2547 16:07 น. - comment id 222679
อย่าเกลียดตัวเองเลย มันก็ต้องมีบ้างค่ะ ที่เรามักจะหวั่นไหวอยุ่เสมอ เราก็ชอบเป็นบ่อยๆ ****เป็นกำลังใจให้นะ*****
29 กุมภาพันธ์ 2547 15:42 น. - comment id 223048
ถ้าเธออยากให้ฉันให้อภัย ก็มาเป็นแฟนกันใหม่ดีไหมจ๋า เพราะทุกวันเวลาที่ผ่านมา ฉันมีเธอทุกอุราในดวงใจ *-*อย่าเกลียดตัวเองเลยค่ะ เพราะขนาดคนอื่นเรายังไม่เกลียดแล้วเราจะเกลียดตัวเองทำไมหละค่ะ ในเมื่อทุกคนก็ย่อมผิดพลาดได้เหมือนกัน กลอนแต่งได้ดีค่ะ*-*