รักเธอไม่ได้...ไม่ใช่ไม่รักเธอ

ฉันมันคนต่ำต้อยด้อยค่า
เป็นแค่เพียงดอกหญ้าข้างถนน
เธอนั้นสูงเลิศล้น
ส่วนฉันเป็นคนไม่มีอะไร
ห่างกันดังตะวันกับภูผา
โน้มกิ่งฟ้ามิหาญกล้าจะทำได้
เจียมตนว่าต่ำต้อยและเจียมใจ
ฉันรักเธอไม่ได้........ไม่ใช่ไม่รักเธอ

ให้ดาว 0 ดาว

1 2 3 4 5

0 ดาวจาก 0 คน

เสียงเรียกจากสายลม 23 ก.พ. 2547 21:57 น. - ID 47326

916

URL แบบสั้น https://www.thaipoem.com/poem/47326 ที่มา: - , เสียงเรียกจากสายลม

comments powered by Disqus

ผู้หญิงไร้เงา

23 กุมภาพันธ์ 2547 23:34 น. - comment id 220385

เราห่างกันเกินไป
ทำให้ใจฉันไม่กล้า
ที่เอื้อมขว้าเธอมา
คู่ชีวาของตัวเอง

แต่อยากบอกให้รับรู้
สิ่งที่เป็นอยู่ใช่ข่มเหง
รักเธอเหมือนรักตัวเอง
แต่ต้องทำเป็นไม่รักตัวเธอ

*-*แต่งได้ดีมากเลยค่ะ ชอบจัง*-*

มันส์ฝรั่ง

24 กุมภาพันธ์ 2547 00:08 น. - comment id 220407

เข้าไปอ่านของเราบ้างนะคุณเสียงเรียกฯ
มาทักทายครับ

หนู ซารีน่า

24 กุมภาพันธ์ 2547 02:44 น. - comment id 220464
```
เพราะมากค่ะ ไปทักทายกันบ้างน่ะค่ะ
```

พู่กันของหูกวาง

24 กุมภาพันธ์ 2547 13:23 น. - comment id 220598

เยี่ยม....สมเป็นจิ๊กโกะ...อิอิ *-*
กลอนกินเข้าไปในใจเลยครับ...*-*
ตั้งใจอ่านหนังสือนะจ๊ะ....*-*

เสียงเรียกจากสายลม

24 กุมภาพันธ์ 2547 14:36 น. - comment id 220648
```
คิดถึงเพือ่น ๆ จังเลย
```
เด็กหญิงสานฝัน

24 กุมภาพันธ์ 2547 22:21 น. - comment id 220914
```
เพราะจังเลยค่ะ
```