พริ้วพริ้วทิวไม้ไกวสะบัด สายลมพัดพะแผ่วแว่วไหวไหว บรรยากาศอึมครึมครึ้มทั่วไป เสียงหวีดใสวู่วู่ใบลู่ลม ไร้เสียงนกผกผินบินยามค่ำ คงกลับรังพร่ำพรอดอยู่คู่สุขสม เหลือแต่เราลำพังอยู่ไร้คู่ชม ต้องนั่งจมบ่มความเศร้าเหงาผู้เดียว
น้ำตาอาบแก้ม 23 ก.พ. 2547 19:28 น. - ID 47317 
628
6
0
23 กุมภาพันธ์ 2547 23:19 น. - comment id 220374
ไร้เสียงนกผกผินบินยามค่ำ รวมทั้งใจของเราที่เศร้าหนา เมื่อความรักที่เคยพักในอุรา มาร้างลาหนีหน้าลาร้างไกล *-*กลอนไพเราะมากเลยค่ะ*-*
24 กุมภาพันธ์ 2547 01:37 น. - comment id 220456
คงมีเพียงค้างคาวผีดูดเลือด บินมาเชือดกัดคอคนรอเหงา ตอนเย็นย่ำทำมานั่งแฝงบังเงา จะยิ่งเศร้าหากเจอภัยในค่ำคืน... อิอิ ที่มืด ๆ น่ากลัว อย่าไปนั่งเศร้าล่ะ อิอิ
24 กุมภาพันธ์ 2547 09:42 น. - comment id 220501
จะเหงาใจไปใยเล่าเธอจ๋า พวกผองเพื่อนร่วมกันมานี่ไงเล่า มาเป็นเกลอนักกลอนของพวกเรา รับรองว่าเธอไม่มีเเหงาเพราะมีพวกเราคอยปลอบใจ
24 กุมภาพันธ์ 2547 12:53 น. - comment id 220580
ยินเพียงเสียงลมหายใจในยามนี้ เสียงทีวีเปิดดังลั่นสนั่นห้อง เสียงกระดิ่งมือถือดังหยั่งกับกลอง ได้แต่จ้องปล่อยมันร้องก้องต่อไป **** กะลังตกอยู่ในภวังค์อ่ะ....
26 กุมภาพันธ์ 2547 15:32 น. - comment id 221896
ไร้เสียงนกผกผินบินยามไหน หรือไร้ใจจะรับฟังสัตว์ส่งเสียง เพราะสองหูมีไว้เพียงสำเนียง รับฟังเพียงเสียงเสนาะเพราะรักเธอ ***ขอบคุณค่ะ ผู้หญิงไร้เงา
26 กุมภาพันธ์ 2547 15:36 น. - comment id 221900
***นั่งเศร้าอยู่บ้านสิคะ ครายจะไปนั่งตามที่มืด ๆ หล่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
