โอ้อนิจา ความรัก เหมือนน้ำไหล เร่งรี่งัย ไม่เคยทัน มันซักหน สุดแสนเซ็ง ตามหารัก เฮ้อ..เหนื่อยกมล นี่เราคน อาภัพ มากหรือไร วันนี้มา ต่อกลอนว อนเรื่องรัก ที่เรามัก ถูกมัน ทำหวั่นไหว ถูกเจ้ารัก มันเตะ จนจุกไง เราจึงได้ แต่งกลอน วอนมันดูอะ นี่เจ้าความรัก มามะ มานั่งข้าง ๆ เราจะอ้าง บอกเจ้า เล่าเรื่องหละ ทั้งจะถาม เจ้าดู ไมร้ายนัก ทำเรารัก แล้วทิ้งไป ไม่ใยดี ไหนลองเล่า เรื่องเราว ที่ทิ้งข้า ไปซิว่า ไมใจดำ ทำลงนี่ บอกเหตุผล มาหน่อย ให้ดีดี ไม่งั้นมี ของแถม เป็นค้อนปอนด์
23 กุมภาพันธ์ 2547 14:45 น. - comment id 220119
ขอถามหน่อยเจ้าความรักที่ทักถาม ทุกโมงยามมาใกล้ฉันนั้นเสมอ พอนานไปใยเจ้านั้นเผลอเลอ เปลี่ยนจากฉันไปเสนอให้เขาไป *-*กลอนน่ารักมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ ชอบจัง*-*
23 กุมภาพันธ์ 2547 15:15 น. - comment id 220135
ตอบคุณหญิงไร้เงานะคะ แสนดีใจได้เพื่อนดีเหมือนได้แก้ว แสงวับแววส่องเป็นทางให้มองเห็น มาช่วยเคลียร์เจ้าความรักกับเราเล่น หากไม่เป็นดั่งใจ ช่วยกันรุม....จริงป่าวจ๊ะคุณหญิงไร้เงา ขอบคุณนะคะพี่แวะมาเยี่ยมค่ะ