ผ่านห้องร้องเพลงมาหน่อยหนึ่ง ยืนคำนึงถึงใครใจสะท้าน ถ้อยคำขานขับกล่อมมีมานั้น ทำเราฝันไม่อยากตื่นขึ้นมาเลย แล้วตัดใจละจากห้องดังกล่าว ใจรวดร้าวแสนว้าเหว่หากก็เฉย เข้าห้องรักเพื่อดูเขาเอื้อนเอ่ย คำเปรียบเปรยในความรักสู่กันฟัง นั่งฟังเขาพรอดรักกันใจหวั่นไหว เราทำไมไม่มีใครมารักมั่ง คงจะสุข อิ่มใจ หากได้ฟัง หวานประดังสู่จิตใจหาใดปาน พี่เสือจ๋านั่งพักตรงนี้ซักพักนะ ด้วยมัทจะตั้งใจฟังเขาขับขาน เรื่องรักใคร่ให้ใจได้เบิกบาน แสนสำราญเมื่อท่องไปในยาฮู หวนคิดถึงอาจารย์ติงเป็นยิ่งนัก ป่านนี้จักทำไรก็ไม่รู้ ทราบหรือเปล่ากระต่ายน้อยออกจากรู ไปเที่ยวดูคนอื่นเขาพร่ำรักกัน หากอยู่ด้วย คงได้ ไต่ถามบ้าง ถามหาทาง ที่จะแปล อิงริชนั้น เพราะบางคำ บางตอน ที่คุยกัน แสนอัดอั้น แปลไม่ออก บอกไม่ทัน จะโต้กล่าวกับเขาก็ไม่ได้ ทั้งที่ใจอยากพูดกับเพื่อนเหล่านั้น ได้แต่ฟัง คนอื่น เขาคุยกัน ก็ตัวฉันแปลไม่ออกนอกจากฟัง ...อิอิฝรั่งคุยกันอ่า เสียงร้องเพลงผ่านมาจากห้องรัก ให้ประจักษ์ว่ารักนี้หวานเสียจัง อิ่มเอิบ ปลาบปลื้มเปรียบเหมือนดั่ง ได้ร้อยชั่ง มานั่งเคียง แล้วเมียงมอง เป็นค่ำคืน ที่สุขสม อารมณ์หมาย ด้วยพี่ชาย คนดี คอยสนอง หาเพื่อน ๆ หาห้อง ให้ได้ลอง ส่งเสียงก้อง แบบหวานๆ หว่านออกไป เอ๋...เจอใครคนหนึ่งเข้ามาทักแล้ว ดูเหมือนแก้ว มาประทาน บันดาลให้ สุขเสียจริง สุขจัง ที่จิตใจ หวังจะได้ ใครซักคน เป็นเพื่อนกัน น้องมัทครับวันนี้พอแค่นี้นะ ด้วยว่ามัน ดึกเกินไป เลยไก่ขัน วันหลังค่อยมาก็แล้วกัน ตื่นให้ทันไปทำงานนะแก้วตา เป็นคืนหนึ่ง ที่เข้าไป ใจอยากฝัน เป็นคืนวัน ที่อิ่มใจ แค่ไหนนั้น ก็เรียบเรียง มาให้เพื่อน ได้อ่านกัน หากไม่มัน ขออภัยมา...ณ ..ตรงนี้เอย
19 กุมภาพันธ์ 2547 12:18 น. - comment id 218262
อยากจะอ่านจะแปลให้ แต่ก็ติดที่ใจจะสื่อสาร อังกฤษเขียนอ่านมานมนาน แต่ทำไม่เรานั้นอ่านไม่ออกสักที *-*ผู้หญิงไร้เงาก็ไม่เก่งเลยค่ะกับภาษาอังกฤษเหมือนกันเลยค่ะ เนียถ้าไปด้วยกันคงได้เป็นงูเป็นปลาด้วยกันแน่เลยค่ะ อิอิ*-*
21 กุมภาพันธ์ 2547 00:48 น. - comment id 218919
เหมือนกันเลยจ๊ะ....ภาษาอังกฤษไม่แข็งแรง... ภาษาไทย....ก็ไม่เข้ม... มีแต่..ภาษาใจ...กับภาษารัก..ที่เก่ง....(ยิ้ม....) แฮ่ ๆ ..ใครบอกไม่มัน..อ่านแล้วมันดี..น่ะ... เด๋วจาตามตอน 3 น่ะ