จำได้ไหมเหตุการณ์ในวันนั้น วันที่ฉันอดทนต่อไปไม่ไหว วันที่ฉันขอบอกเลิกเธอไป จำได้ไหมกับสิ่งที่เธอทำ วันที่บอกเธอกลับไม่ใส่ใจ ยังสดใสแสนเฮฮาไม่มีช้ำ ฉันก็ต้องปล่อยมันไปตามเวรกรรม เธอนั่งขำแต่ฉันน้ำตาตกใน ที่บอกเลิกก็แค่อยากให้เธอรู้ อยากลองดูว่าจะง้อหรือผลักไส สิ่งที่รอกลับได้แค่เป็นคนไกล พอฉันไปเธอก็ไม่คิดกลับมา มาวันนี้กลับมาร้องขอให้กลับ ฉันขอบอกสายไปแล้วที่รักจ๋า ตอนฉันไปเธอไม่มีแม้น้ำตา ตอนนี้มาร้องหาเพื่ออะไร เวลาของเธอจบแล้ว ฉันทำใจได้แล้ว อย่ามารื้อฟื้นมันอีกเลย ตอนคบกันก็ไม่เห็นเธอจะแคร์ ตอนเลิกก็รอให้เธอโทรมาง้อ แต่สุดท้ายก็ไม่ได้อะไรนอกจากความว่างเปล่า พอฉันทำใจได้เธอกลับมาเรียกร้อง ขอถามหน่อย เพื่ออะไร
18 กุมภาพันธ์ 2547 21:26 น. - comment id 218045
สมควรแล้วที่ต้องเขียนกลอนนี้นะ เธอจะมาทวงถามอะไรกะฉัน รักเธอบอกเธออยู่ทุกวัน ไม่เห็นหันมาสนใจใยกลับคืน ??
18 กุมภาพันธ์ 2547 21:32 น. - comment id 218051
ขอร้องเธอ ฉันขออัด ไอ้บ้านั้น เพราะดูมัน ทำตัว ชั่วฉิบหาย มันทำเธอ ร้องไห้ เสียมากมาย แล้วสุดท้าย มันกลับ ขอคืนดี ถ้าเธอสั่ง มาว่า ให้ฉันทำ ฉันจะยำ มันติด ปฐพี ฉันจะเอา ให้มัน สิ้นชีวี ไม่ให้มี คำว่า จะRETURN เฮอะๆ บทนี่ รุนแรงไปหน่อย คือ กะลังเดือด อะ
19 กุมภาพันธ์ 2547 02:40 น. - comment id 218170
จะมาเรียกร้องอะไรในวันนี้ เมื่อแต่ก่อนเธอคนดีไม่เห็นฉัน มีคุณค่าในสายตาให้ผูกพัน เธอทิ้งฉันไปไกลสุดสายตา แต่พอมาถึงวันนี้ เธอคนดีกับบอกว่าเธอห่วงหา เธอจะให้ฉันเชื่อในวาจา หรือที่ว่ามาเธอพูดจริง ในเมื่อในวันก่อน เธอทำให้ฉันร้าวรอนตอนโดนทิ้ง แล้ววันนี้กลับมาหาเพื่อประวิง ขอถามเธอจริงจริงเธอต้องการในสิ่งใด ซึ่งก็ต้องบอกเธอตรงตรง ไม่ให้เธองวยงงหรือสงสัย ขอให้เราจบอย่าพบกันต่อไป เมื่อเธอไม่เคยมีฉันในใจก็จากกันไกลอย่ามาชิดใกล้กันอีกเลย *-*กลอนไพเราะดีค่ะ*-*