สวัสดีจ๊ะความเหงา ทำไมเจ้ามาที่นี่ มาหาใครหรือคนดี หรือหาฉันคนนี้ที่เดียวดาย ความเหงาเจ้ารู้ไหม ว่าทำไมเธอห่างหาย ใยปล่อยฉันให้เดียวดาย ไม่เคียงกายอย่างที่เคย ความเหงาเจ้ารู้ไหม ว่าทำไมเธอเมินเฉย ไม่มองมาบ้างเลย ไม่เหมือนเคยที่รักกัน อ้าว!ดีจ๊ะความอ้างว้าง เจ้าเดินทางมาหาฉัน เจ้าคงมาด้วยกัน เป็นเพื่อนฉันที่หวั่นใจ เอ๊ะ!นั่นเจ้าความเศร้า มาหาเราอีกใช่ไหม เอ้า!เชิญมาข้างใน อยู่ในใจเป็นเพื่อนกัน ขอบคุณพวกเธอนะ ที่ยังมาเป็นเพื่อนฉัน ต่อไปคงไม่ต้องเดียวดายเหมือนทุกวัน จากใจหวั่นๆของฉัน...ขอบคุณจริงๆ
17 กุมภาพันธ์ 2547 21:44 น. - comment id 217670
ความเหงา เดินมาหาเรา ผู้เดียวดาย ความเศร้า ทักเราแต่ไหน ไม่รีรอ
17 กุมภาพันธ์ 2547 22:23 น. - comment id 217684
สวัสดีจ๊ะเจ้าความเหงา ที่เป็นเพื่อนตัวเราอยู่ตรงนี้ และอยู่มานานหลายหลายปี จนฉันนี้รู้สึกคุ้นเคย *-*กลอนโดนใจมากเลยค่ะ ชอบค่ะ มาอยู่เป็นเพื่อนเจ้าความเหงาอีกคนแล้วกันนะค่ะ*-*
18 กุมภาพันธ์ 2547 12:37 น. - comment id 217825
ขอบคุณพี่ๆนะคะที่เข้ามาแวะดูบ่อยๆ หนูขอโทษด้วยนะคะที่ไม่ค่อยได้โพสท์ขอบคุณซักเท่าไหร่ หนูไม่ค่อยมีเวลาน่ะค่ะ เข้ามาลงกลอนไว้แล้วก็ออก หนูขอบคุณพี่ๆมากๆนะคะ =^_^= ...
18 กุมภาพันธ์ 2547 21:36 น. - comment id 218056
อิอิ..แต่งน่ารักดีจัง..^_^
21 มีนาคม 2547 00:54 น. - comment id 234099
อ่านแล้วคิดถึงความเหงาเพราะตอนนี้ไม่มาหาเลย อิอิ มีคนมาแทนความเหงาแย้วเย้ๆ ราอูล