ยอมปิดกั้นความเหงาให้เปล่าเปลี่ยว ไม่เฉลียวจิตใจให้ใฝ่หา ขอปิดกั้นทุกอย่างอำพรางตา ไม่โหยหาคำรักจากปากเธอ ขอยอมอยู่ยอมหม่นยอมทนฝืน อย่างกลำกลืนขืนข่มระทมเผลอ ขอฉันอยู่คนเดียวอย่างเปลี่ยวเบลอ ไม่เพ้อเจ้อเพ้อพร่ำให้คร่ำครวญ
16 กุมภาพันธ์ 2547 17:11 น. - comment id 217156
กว่าจะออกมาได้แต่ละบท กลอนบทนี้ก็มาเป็นคู่อีกแล้ว เมื่อไหร่จะฉายเดี่ยวบ้างเนี่ยเรา รอไปซักพักแล้วกันนะคะ แล้วฟ่างจะบินเดี่ยวอีกครั้ง
16 กุมภาพันธ์ 2547 17:22 น. - comment id 217163
ฟ่างกลอนที่แต่งด้วยกันเพราะดีหน้อ คนเหงามาเจอกัน ก็เพ้อๆๆกันงี้แหละ หน้อน้องชาย
16 กุมภาพันธ์ 2547 17:24 น. - comment id 217165
อย่าเศร้าเลยคนดี ที่ตรงนี้ยังมีฉัน รับไปซิ ห่วงใยกัน ที่ฉันนั้น มอบให้เธอ ยื่นมือให้จับหน่อย จะเฝ้าคอยปลอบเสมอ ทุกเรื่องราวที่เธอเจอ จะมีฉัน คอยห่วงใย มาทักทายครับ......หายไปนานเลย คิดถึงจัง
16 กุมภาพันธ์ 2547 17:28 น. - comment id 217170
ไม่ใช่น้องชายดิน้องสาว อ้าวเบลอไปเรื่อยอารมณ์กลอนค้าง
16 กุมภาพันธ์ 2547 17:29 น. - comment id 217172
ยอมปิดกั้นความเหงาที่เปล่าเปลียว ยอมเป็นอยู่คนเดียวไม่เกี่ยวฝัน ยอมอยู่กับตรงนี้ไม่มีใครทุกวัน ยอมอยู่กับความฝันลำพังทั้งเดียวดาย *-*กลอนไพเราะมากเลยค่ะ แต่งกันเก่ง ๆ จัง ชื่นชมเสมอนะค่ะ รักและคิดถึงด้วยค่ะ*-*
16 กุมภาพันธ์ 2547 18:05 น. - comment id 217190
แล้วทุกอย่างจะผ่านพ้นไปด้วยดีนะค่ะ ^-^
16 กุมภาพันธ์ 2547 19:02 น. - comment id 217205
เปิดดวงตา ทั้งสอง มองรอบข้าง อย่าอ้างว้าง ปล่อยใจ ไยเงียบเหงา คนเคียงใกล้ เต็มใจด้วย ช่วยบรรเทา ปล่อยความเศร้า ทอดทิ้งถม ฝังจมดิน
16 กุมภาพันธ์ 2547 19:03 น. - comment id 217206
ขอยอมเจ็บยอมปวดยอมรวดร้าว ขอยอมกร้าวยอมแกร่งแข็งต่อหน้า ขอยอมยิ้มยอมแอบซ่อนทั้งน้ำตา ขอยอมกล้ายอมกร่างอำพรางตน
17 กุมภาพันธ์ 2547 00:03 น. - comment id 217275
ขอจับมือ...เปิดตา..เธอได้ไหม... ขอเปิดใจ...ของเธอ...อีกสักหน... ขอเป็นผู้อยู่..ดูแล...เธออีกคน.... ขอสักหน...ให้ฉัน..ได้ดูแล.... ใย...น้องพี่..คนดี..ถึงเศร้านัก.. ทั้งที่มี..คนรัก...เป็นหนักหนา... แล้ว..ทำไม...ใยเจ้า..ไม่เปิดตา... เพียงมองมา...แล้วจะเห็น..คนรักจริง.. (พี่ภูฯ..อยู่นี่จ้า...อย่าปิดตา..ปิดใจ..ปิดกั้น..ได้ไหม..//// คิดถึงน่ะฟ่าง..... เขียนเศร้าจัง.........ยังเศร้าเหมือนเดิมน่ะเรา... เลิกเศร้า....แล้วยิ้มหวาน ๆ ..ให้ดูหน่อยซิ :) )
17 กุมภาพันธ์ 2547 02:55 น. - comment id 217307
น่ารักดีนะคะ
17 กุมภาพันธ์ 2547 04:48 น. - comment id 217316
ฟ่างกลอนที่แต่งด้วยกันเพราะดีหน้อ คนเหงามาเจอกัน ก็เพ้อๆๆกันงี้แหละ หน้อน้องชาย จาก : ปันหยี คนดีแต่ไม่ใช่คนรัก รหัส - วัน เวลา : 220829 - 16 ก.พ. 47 - 17:22 --- เหอะๆๆๆ เป็นผู้ชายตั้งแต่เมื่อไหร่อ่ะเรา -- ---------------------------------------------------------- อย่าเศร้าเลยคนดี ที่ตรงนี้ยังมีฉัน รับไปซิ ห่วงใยกัน ที่ฉันนั้น มอบให้เธอ ยื่นมือให้จับหน่อย จะเฝ้าคอยปลอบเสมอ ทุกเรื่องราวที่เธอเจอ จะมีฉัน คอยห่วงใย มาทักทายครับ......หายไปนานเลย คิดถึงจัง จาก : รหัสสมาชิก : 6077 - แทนคุณแทนไท รหัส - วัน เวลา : 220832 - 16 ก.พ. 47 - 17:24 ขอบคุณค่ะพี่ ---------------------------------------------------------- ยอมปิดกั้นความเหงาที่เปล่าเปลียว ยอมเป็นอยู่คนเดียวไม่เกี่ยวฝัน ยอมอยู่กับตรงนี้ไม่มีใครทุกวัน ยอมอยู่กับความฝันลำพังทั้งเดียวดาย *-*กลอนไพเราะมากเลยค่ะ แต่งกันเก่ง ๆ จัง ชื่นชมเสมอนะค่ะ รักและคิดถึงด้วยค่ะ*-* จาก : รหัสสมาชิก : 4521 - ผู้หญิงไร้เงา รหัส - วัน เวลา : 220839 - 16 ก.พ. 47 - 17:29 ยอมอยู่เดียวเปลี่ยวเปล่าแม้เหงาจิต ไม่ขอคิดขอฝันแม้มันล้า ขอยอมอยู่แม้จะต้องมีน้ำตา จะไม่ขอให้กลับมา มาหากัน ----------------------------------------------------------- แล้วทุกอย่างจะผ่านพ้นไปด้วยดีนะค่ะ ^-^ จาก : รหัสสมาชิก : 50 - ข้าวปล้อง รหัส - วัน เวลา : 220859 - 16 ก.พ. 47 - 18:05 ขอบคุณค่ะ ----------------------------------------------------------- เปิดดวงตา ทั้งสอง มองรอบข้าง อย่าอ้างว้าง ปล่อยใจ ไยเงียบเหงา คนเคียงใกล้ เต็มใจด้วย ช่วยบรรเทา ปล่อยความเศร้า ทอดทิ้งถม ฝังจมดิน จาก : รหัสสมาชิก : 5053 - ชัยชนะ รหัส - วัน เวลา : 220875 - 16 ก.พ. 47 - 19:02 คงเป็นความ เคยชิน แม้สิ้นทุกข์ ใจมีสุขกับ ความเหงา ที่เผาผลาญ ชอบอยู่กับ ความเศร้า ที่ยาวนาน ขอบคุณการ ปลอบใจ ที่ให้มา ----------------------------------------------------------- ขอยอมเจ็บยอมปวดยอมรวดร้าว ขอยอมกร้าวยอมแกร่งแข็งต่อหน้า ขอยอมยิ้มยอมแอบซ่อนทั้งน้ำตา ขอยอมกล้ายอมกร่างอำพรางตน จาก : รหัสสมาชิก : 4364 - น้ำตาอาบแก้ม รหัส - วัน เวลา : 220876 - 16 ก.พ. 47 - 19:03 สิ่งที่ผ่าน แผ่ซ่าน ให้เจ็บลึก ให้รู้สึก ถึงความเหงา ที่เผาผลาญ ให้รู้สึก ถึงความเศร้า ที่ร้าวราน รู้สึกถึง รักแห้งกร้าน ที่ด้านชา ----------------------------------------------------------- ขอจับมือ...เปิดตา..เธอได้ไหม... ขอเปิดใจ...ของเธอ...อีกสักหน... ขอเป็นผู้อยู่..ดูแล...เธออีกคน.... ขอสักหน...ให้ฉัน..ได้ดูแล.... ใย...น้องพี่..คนดี..ถึงเศร้านัก.. ทั้งที่มี..คนรัก...เป็นหนักหนา... แล้ว..ทำไม...ใยเจ้า..ไม่เปิดตา... เพียงมองมา...แล้วจะเห็น..คนรักจริง.. (พี่ภูฯ..อยู่นี่จ้า...อย่าปิดตา..ปิดใจ..ปิดกั้น..ได้ไหม..//// คิดถึงน่ะฟ่าง..... เขียนเศร้าจัง.........ยังเศร้าเหมือนเดิมน่ะเรา... เลิกเศร้า....แล้วยิ้มหวาน ๆ ..ให้ดูหน่อยซิ :) ) จาก : ภูตะวัน ตะวันรอน 6421 รหัส - วัน เวลา : 220945 - 17 ก.พ. 47 - 00:03 ยิ้มๆๆๆ ไม่ออก เหอะๆๆ ต้องไปฝึกยิ้มก่อนอ่ะพี่ แล้ววันหลังจะยิ้มแฉ่ง ให้พี่ดูนะคะ ----------------------------------------------------------- น่ารักดีนะคะ จาก : tiki unregisterd รหัส - วัน เวลา : 220977 - 17 ก.พ. 47 - 02:55 ขอบคุณก๊า พี่ ----------------------------------------------------------- แม้ต้องอยู่อย่างไร้ใจ ใครสงสาร แม้ต้องอยู่อย่างร้าวราน ใครผ่านเห็น แม้ต้องอยู่ลำบาก ใครยากเย็น แม้ต้องอยู่อย่างทุกข์เข็ญ ใครเห็นใจ แม้ต้องอยู่อย่างลำพัง ใครฟังพร่ำ แม้ต้องอยู่กับรอยช้ำ ใครทำไหม แม้ต้องอยู่เปล่าเปลี่ยว ไม่เกี่ยวใคร แม้ต้องอยู่อย่างหม่นไหม้ ใครต้องการ -- ขอบคุณสำหรับคอมเมนท์ดีๆ ของเพื่อนๆและพี่ๆทุกๆท่านค่ะ -- (ขอตอบแทนพี่หยีด้วยเลยแล้วกันนะคะ)
17 กุมภาพันธ์ 2547 14:00 น. - comment id 217410
ยอมปิดกั้นความรักให้เปลี่ยวเหงา ยอมปิดบังความเศร้าไว้ข้างใน ไม่ให้เธอเข้ามาอยู่ในใจ ยอมปวดร้าวเรื่อยไปดีกว่าเศร้าเพราะรักเธอ
17 กุมภาพันธ์ 2547 15:51 น. - comment id 217465
ยอมสู้ทนไม่กังวลแม้ปวดร้าว ยอมเหน็บหนาวว่างเปล่าแม้เศร้าฝืน ยอมระทมตรมกล้ำแม้ช้ำกลืน ยอมขมขื่นแม้ต้องชื่นกับน้ำตา