คนอย่างฉันเปรียบได้คนไร้ค่า คิดจะมารักเธอดั่งเพ้อฝัน คนอย่างเธอต้องเจอคนอีกหมื่นพัน ดีกว่าฉันคนไร้ค่าน่าละอาย เป็นตัวการกั้นขวางรักเธอนั้น เธอมีฝันอันดีมีค่าหลาย ทำให้เธอไร้สุขทุกข์ใจกาย ที่มีชายอย่างฉันมาพันพัว จะหลีกทางให้เธอเจอคนรัก ให้ประจักษ์รักดีไม่มีชั่ว จะไม่ทำรักของเธอต้องหมองมัว เลิกพันพัวคิดชั่วเป็นตัวการ....
14 กุมภาพันธ์ 2547 10:25 น. - comment id 216079
ขออภัยที่โพสต์ลงไปหลายบทกลอน
14 กุมภาพันธ์ 2547 14:12 น. - comment id 216134
เป็นตัวการทำร้ายให้เธอเจ็บ เป็นคนเก็บเธอไว้ในห้วงหาว ทำให้เธอเป็นได้คล้ายดวงดาว ไม่มีใครสอยได้ทุกคราวเธอหนาวทรวง ฉะนั้นต่อแต่นี้ไม่มีทาง ที่จะขัดขวางหรือห่วงหวง จะปล่อยเธอไปไม่คู่ควง และจะไม่หวงเธอกับใคร *-*ยิ่งแต่งผู้หญิงไร้เงาก็ยิ่งมั่วค่ะ มาสรุปแล้วกัน ตัวการไพเราะมากๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ ชอบจัง*-*
14 กุมภาพันธ์ 2547 15:01 น. - comment id 216176
เหตุใดหรือ จึงว่าตน ว่าไร้ค่า เหตุใดหนา บอกผมหน่อย จะได้ไหม แม้คนหนึ่ง ไม่เห็นค่า ไม่เป็นไร อีกมายมาย ยังเห็นค่า คนอย่างคุณ.... กลอนเศร้าๆจังเลยครับ คุณต๋องแต๋ง มีความสุขมากๆนะครับ ในวาเลนไทน์นี้
14 กุมภาพันธ์ 2547 16:04 น. - comment id 216215
เศร้าคับงานนี้.. แต่เนี่ยแหละคับ..รักแท้คือการเสียสละ ชื่นชมคุณจริงๆ..^_^
14 กุมภาพันธ์ 2547 17:52 น. - comment id 216254
อย่าเศร้า เลยน้อง ต๋องแต๋ง พี่เตรียม มาแต่ง...บทกลอนต่อ กวี ซีม่า บ้าบ้า บอบอ หยอกล้อ เธอเล่น เย็นเย็นใจ เอาทุกข์ ทั้งหลาย ให้พี่เถิด จะเปิด ทุกข์ส่ง ลงก้นไห จะผสม ยาดอง ยองใย ดื่มทุกข์ ยิ่งใหญ่ ให้มีแรง ไก่ย่าง กับแกล้ม แทนกุหลาบ มีลาบ กับปลาร้า มาแบ่ง มีรัก จากอุรา มาสำแดง มอบน้อง ต๋องแต๋ง อย่างเต็มใจ
15 กุมภาพันธ์ 2547 01:23 น. - comment id 216490
ไม่มีใครไร้ค่าสำหรับความรักหรอกค่ะ ...
16 กุมภาพันธ์ 2547 06:30 น. - comment id 216877
เป็นตัวการ ก่อการร้าย ด้วยใจรัก หวังจะหัก สัมพันธ์ เธอกับเขา ต้องยอมแพ้ ด้วยน้อง ไม่มองเรา เลิกโง่เง่า ปล่อยให้เป็น เช่นใจเธอ