ตอนนี้หัวใจฉันยังเจ็บ ยังเก็บความร้าวรานเอาไว้ อยากหาทางระบายมันออกไป แต่ดวงตาช่างร้างไร้หนทาง ได้แต่นิ่งจมในความคิด ยังยึดติดแต่คำรักที่ชักเลือนลาง เพราะคำเดียวจริงๆ ที่คอยขัดขวาง ไม่ยอมให้ฉันเลือกทางที่ร้างลา อยากเดินออกไปเสียที เผื่อจะพบที่ที่ดีกว่า แต่ทำไมใจยังอยากจะพบพา อยากถามเธออีกคำว่า เพราะอะไร
13 กุมภาพันธ์ 2547 23:16 น. - comment id 215957
ถ้าจะถามถึงเหตุผล กับที่กมลนั้นถามหา ฉันตอบได้เลยทุกครา ก็เพราะรักปักชีวาไงคนดี *-*กลอนน่ารักดีค่ะ แต่ถ้าให้ตอบคงเพราะรักยังไม่จางหายมั้งค่ะ ไม่รู้ซิค่ะ ไม่แน่ใจแต่น่าจะใช่ค่ะ อิอิ*-*
14 กุมภาพันธ์ 2547 01:41 น. - comment id 216010
แวะมาอ่าน และมาเป็นกำลังใจให้ขอรับ ^^
14 กุมภาพันธ์ 2547 10:23 น. - comment id 216078
บางเวลาอาจสับสน บางคำตอบก็ยากจนจะค้นหา บางเหตุผลก็อัดแน่นใจใจเต็มประดา เหตุผลข้อเดียวนั้นหนา...คือรักนั่นเอง เอากำลังใจดวงน้อย ๆ มาฝากพี่สาว สวัสดีวันแห่งความรักคะ คิดถึงนะคะ
14 กุมภาพันธ์ 2547 14:31 น. - comment id 216150
ถ้าคิดจะยังรักเขาต่อไป เธอคงต้องทำใจล่วงหน้าเอาไว้ก่อน หากวันใดเขาคนนั้น อยากตัดรอน เธอจะได้ถอนหัวใจคืนมาได้ทันการ ก็รู้ว่ามันทำใจลำบาก แต่ก้อยังเอาใจช่วยเพื่อนอยู่เสมอนะ เข้มแข็งไว้นะ
14 กุมภาพันธ์ 2547 15:54 น. - comment id 216210
อย่าเศร้านะคับ.. ยิ้มรับวาเลนไทน์ดีกว่า.. เป็นกำลังใจให้นะ..^_^
15 กุมภาพันธ์ 2547 00:22 น. - comment id 216448
^J^ .............. สงสัยพากันไปเที่ยว บางปะกง...ก็เลย..รักจางที่บางปะกง...ฯ