อนาคต ไม่แน่นอน ท่านสอนไว้ ให้ทำใจ ให้แน่วแน่ พร้อมแก้ไข หากมีเหตุ เปลี่ยนแปลง ขึ้นเมื่อใด ถ้าเสียใจ ต้องพร้อมสู้ อยู่ด้วยดี เข้าทำงาน ในสถาบัน อันสูงส่ง อย่างทรนง ในเกียรติ และศักดิ์ศรี แม้เสียใจ ในเหตุการณ์ ช้ำฤดี จดสุดที่ จะทานทน หม่นหมองใจ ใจส่วนลึก ยังนึกถึง เหตุการณ์นั้น ไม่มีวัน จะลืมมัน ไปหนไหน ยังติดตรา เจ็บแปร๊บ ๆ ขึ้นในใจ นึกคราใด มันอัดแน่น ให้เจ็บทรวง คนที่รัก เราไว้ใจ ยังเป็นได้ แล้วทำไม มาเปลี่ยน หรือว่าหวง เราไม่เคย ทำเรื่องไร ให้เจ็บทรวง ไม่เคยควง คนอื่น ให้ช้ำใจ คบกันมา ตั้งหลายปี ทำงี้ได้ แค่ทนไว้ ซักหนึ่งปี จะได้ไหม รอให้พร้อม แต่งกัน เสียก่อนงัย จะทำไร เราไม่ขัด น่าเข้าใจ เป็นผู้หญิง หากพรมจรรย์ นั้นสุญสิ้น ก็เหมือนดิน ขาดต้นหญ้า มาอาศัย มันว่างเปล่า ไร้คุณค่า น่าหนีไกล สุดช้ำใจ เขามองเรา แค่ก้อนดิน เลยเป็นจุด ให้ชีวิต นั้นผกผัน ต่างก็หัน หลังให้กัน พลันหมดสิ้น ชีวิตเรา เคว้งคว้าง มันมืดมิด โอ้....ชีวิต หมดหาทาง จะก้าวไป
sun strom 10 ก.พ. 2547 07:12 น. - ID 46440 
864
3
0
10 กุมภาพันธ์ 2547 09:44 น. - comment id 214375
หน้าส่วนตัว
... ถนน ของ ชีวิต ไม่ได้โรยด้วย กลีบกุหลาบ เสมอไป มีทั้งทุกข์และสุข ปนกันไป ขอให้มีความตั้งใจที่จะสู้ต่อไปข้างหน้า อดีตที่ผ่านมา เสมือนเป็นตำราให้เราเปิดอ่าน ได้เรียนรู้ ศึกษา เพื่อนำมาทำให้ปัจจุบันและอนาคตที่ดี ...
พายุ สุริยะ
10 กุมภาพันธ์ 2547 10:40 น. - comment id 214394
ได้อ่านงาน ของเขา เศร้าจับจิต ใครหนอใคร ช่างคิด อย่างนี้ได้ ใครหนอใคร มาหักอก พกลมชาย กลอนของคุณ แสนร้าย ด้านอารมณ์ ได้อารมร์ และไพเราะครับ
10 กุมภาพันธ์ 2547 20:14 น. - comment id 214649
คบกันมานานวันกลับผันเปลี่ยน เธอไม่ว่าวนเวียนกลับเปลี่ยนผัน มีใครใหม่ทิ้งเราได้ในทุกวัน และลืมสิ้นความสัมพันธ์ที่เคยรักหมดลง *-*กลอนไพเราะมากเลยค่ะ*-*
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
