ยังจำวันนั้นได้ดี วันที่เธอทิ้งฉัน ก็เจ็บช้ำในใจอยู่เหมือนกัน และหวังว่าสักวันจะลืมเธอจากใจ วันเวลาที่เลยผ่าน ทำให้ความทุกข์กลายเป็นสีจางๆจนเกือบลืมได้ ไม่มีเธอฉันก็ไม่เดียวดาย เพราะเวลาและผู้คนมากมาย ทำให้เธอหมดความสำคัญ วันนี้เธอโทรมาทำฉันเปลี่ยนไป ทุกสิ่งที่ฉันพยายามลืมจากใจทำให้ไหวหวั่น ยังไม่สาสมแก่ใจอีกหรอจึงย้อนมากระทำ หรือเธอกลัวว่าฉันจะเจ็บช้ำไม่พอจำหรือยังไง ทำให้นึกถึงวันเก่าๆ ที่มีแต่ความเศร้าแล้วนั่งร้องไห้ ฉันต้องนับหนึ่งอีกครั้งเพื่อลืมภาพเธอจากหัวใจ แต่ถ้าเธอกลับมาเมื่อไหร่ ฉันคงนึกขึ้นได้ เพราะภาพเธอยังฝังอยู่ข้างใน..ในความทรงจำ
ปลาวาฬสีน้ำเงิน 9 ก.พ. 2547 18:03 น. - ID 46413 
850
14
0
9 กุมภาพันธ์ 2547 18:54 น. - comment id 214021
เขียนได้ดีครับ มาเป็นกำลังใจให้ครับ
9 กุมภาพันธ์ 2547 22:02 น. - comment id 214148
หายเศร้าไวๆนะครับ คุณปลาวาฬสีน้ำเงิน
9 กุมภาพันธ์ 2547 22:08 น. - comment id 214156
...สวัสดีค่ะ... ...กำลังใจ... นำมามอบให้ที่นี่ อย่าเศร้าเลยนะคะคนดี พรุ่งนี้....ยังมี..คนดีๆ ถมไป ....ทักทายค่ะ..~-~...
10 กุมภาพันธ์ 2547 00:46 น. - comment id 214299
นับหนึ่ง นับร้อย นับพัน นับเท่าไรเท่ากัน หากจะลืมเขาได้ จะนับแสน นับล้าน ฉันจะนับต่อไป แปลกที่...นับเท่าไร หัวใจไม่ลืมเสียที
10 กุมภาพันธ์ 2547 07:14 น. - comment id 214336
ทรงจำแบบเจ็บก็ทิ้งมันไปซะ.... หากเธอยิ่งคิดแล้วยิ่งต้อวเสียใจต้องร้องไห้... ติดกับความคิดที่เคยปวดร้าวยิ่งช้ำใจ... หากเป็นอย่างนั้นไม่คิด ๆ ถึงมันจะดีกว่าไหม... ...*-*
10 กุมภาพันธ์ 2547 10:23 น. - comment id 214380
เอาใจช่วย รู้ว่ายาก แต่พยายามต่อไปนะ ถึงแม้ว่าต้องเริ่มนับหนึ่งอีกกี่ครั้งก็ตาม
10 กุมภาพันธ์ 2547 12:47 น. - comment id 214425
แวะมาค่ะ
10 กุมภาพันธ์ 2547 19:05 น. - comment id 214578
**คุณแทนคุณแทนไท** ขอบคุณมากนะคะที่มาเป็นกำลังให้ปลาวาฬตัวนี้ ขอบคุณที่มาทักทายด้วยค่ะ **คุณกระบี่รับใช้** ปลาวาฬสีน้ำเงินจาหายเศร้าไวๆนะคะ ขอบคุณที่มาทักทายค่ะ **คุณซอมพลอ** สาหวัดดีคร่า ขอบคุณนะคะที่มาทักทาย **คุณwaynar** ไม่รู้ต้องนับถึงเมื่อไหร่นะคะ ยังไงขอบคุณที่ มาทักทายนะคะ **คุณพู่กันของหูกวาง** งั้นปลาวาฬสีน้ำเงินก็ต้องไม่คิดถึงมันช่ายป่าวอ่า ขอบคุณที่มาทักทายนะคะ **คุณคีตะ** ขอบคุณนะคะ แล้วปลาวาฬสีน้ำเงินจะพยายาม ต่อไปค่ะ ขอบคุณที่มาทักทายค่ะ **คุณโลกแห่งความฝัน** ขอบคุณที่แวะมาค่ะ
10 กุมภาพันธ์ 2547 19:14 น. - comment id 214587
แอ่ะ ! ได้เพลงนับหนึ่งเป็นแรงบันดาลรึเปล่าน่ะ แต่ก็ยังเพราะเหมือนเดิมอยู่ดีแหละ ขอบคุณนะที่แวะไปอ่านกลอนของน้องกาญ
10 กุมภาพันธ์ 2547 19:16 น. - comment id 214590
ยังจำวันนั้นได้ดี วันที่เธอนี้ห่างหาย วันที่เธอมีคนใหม่เคียงกาย วันที่หัวใจแหกสลายในพริบตา *-*กลอนโดนใจจังเลยค่ะ ชอบค่ะชอบ*-*
10 กุมภาพันธ์ 2547 22:42 น. - comment id 214789
หน้าส่วนตัว
..สื่อความรู้สึก ..ได้ไพเราะ มากนะคะ..
เรน แวะมา ..ชื่นชม ...
..ขอบคุณ ..มากมาย..
ที่แวะไป ..บ้านเรน ..นะคะ..
13 กุมภาพันธ์ 2547 12:10 น. - comment id 215597
อะโหปลาวาฬโดนเหมือนช็อกแล็ตเลยล่ะ เฮ้อเข้าใจค่ะเป็นกำลังใจให้นะ พักนี้ช็อกไม่ค่อยได้เข้ามาเล่นเลย เลยเข่ามาช้าไปหน่อย
13 กุมภาพันธ์ 2547 17:33 น. - comment id 215733
**คุณน้องกาญ** เหอๆ ก็ได้เพลงนี้อ่าค่ะสร้างอารมณ์ ขอบคุณคุณน้องกาญนะคะที่มาทักทาย **คุณผู้หญิงไร้เงา** ขอบคุณมากนะคะ ที่มาทักทายปลาวาฬสีน้ำเงิน อยู่เสมอ กลอนเพราะมากค่ะ **คุณเรน** ขอบคุณค่ะ ขอบคุณที่มาทักทายด้วยนะคะ **คุณช็อกโกแล็ต** ขอบคุณสำหรับกำลังใจนะคร่า แล้วก็ขอบคุณ ที่มาทักทายด้วยค่ะ
13 กุมภาพันธ์ 2547 19:40 น. - comment id 215803
. . ทักทายค่า ^___________^ ..
15 กุมภาพันธ์ 2547 13:34 น. - comment id 216588
**คุณพาฝัน** ขอบคุณที่มาทักทายนะคะ
16 กุมภาพันธ์ 2547 16:51 น. - comment id 217146
ถ้าไม่ลืมก็ไม่จำเป็นต้องไปลืมมันหรอก ใช่มั้ยคะ
16 กุมภาพันธ์ 2547 17:51 น. - comment id 217182
**คุณardin** ก็คงต้องเป็นอย่างนั้นอ่าค่ะ ขอบคุณที่มาทักทายนะคะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
