ได้พบเธอครั้งแรกก็แอบรัก สุดจะหักห้ามจิตให้คิดหลง อันไฟรักร้อนแรงแทรกแซงลง ให้พะวงหลงเธออยู่เรื่อยมา ต่อเอารถมาลากกระชากฉุด หวังให้หลุดสายใยรักนั้นหนา ต่อเอาเรือทั้งโลกมาโยกพา ไม่อาจหลุดฉุดขึ้นมาดั่งใจจง จะหักห้ามสิ่งใดทั้งในโลก คงไม่โศกเท่าห้ามรักจิตประสงค์ ห้ามศึกทัพยังง่ายห้ามได้ลง แต่ห้ามรักนี้คงยากลำบากเกิน........
5 กุมภาพันธ์ 2547 16:40 น. - comment id 212253
ขอ post ลงอีกครั้งนะครับ เพราะครั้งที่แล้วลืมล็อกอิน ***สวัสดีครับ***
5 กุมภาพันธ์ 2547 20:49 น. - comment id 212366
อืม จริงค่ะ ความรักมันห้ามกันได้ยากเหลือเกิน ทักทายด้วย
6 กุมภาพันธ์ 2547 06:44 น. - comment id 212561
หลายสิ่งอย่าง สามารถ ตัดขาดได้ แต่หักใจ จากน้อง ต้องฉงน ให้คนึง ครวญหา น้องหน้ามล ตัดไม่พ้น คนดี ที่รักเอย
9 กุมภาพันธ์ 2547 16:13 น. - comment id 213889
นี่หละหนอคือความรัก ยากจะหักจิตใจไม่ใฝ่หา อยากจะลืมเธอลงตรงเวลา ไม่อยากห่วงหาเธอเหมือนเคย ก็เพราะรักเธอนั่นหละทำไม่ได้ เพราะหัวใจดวงนี้ที่เฉลย มีเธอเท่านั้นที่คุ้นเคย และเป็นคนที่ไม่เคยจะผ่านเลยจากสายตา *-*กลอนไพเราะมากเลยค่ะ*-*
10 กุมภาพันธ์ 2547 08:56 น. - comment id 214361
ชมผม ก็ต้องขอบคุณนะครับ