แล้วสักวัน ฉันจะเป็นคนเดิม

แว่นหนา

     ขอนั่งใช้ ความคิด กับตัวเอง
ปล่อยอารมย์ บรรเลง ความร้าวไหว
ฉันอ่อนล้า เกินกว่า จะรักใคร
รวมถึงคน ใจร้าย ที่บอกลา
     ณ ตอนนี้ ความอ่อนแอ รังแกอยู่
แต่คอยดู ฉันจะสู้ และแกร่งกล้า
แล้วสักวัน ที่สมควร แก่เวลา
เมื่อนั้นฉัน จะกลับมา เป็นคนเดิม				
comments powered by Disqus
  • **พาฝัน**

    2 กุมภาพันธ์ 2547 19:11 น. - comment id 211030

     . .โย่วๆ แว่นหนาสู้ๆ...
    
    .กลอนเพราะนะคะ ^______^
    
    
  • ผู้หญิงไร้เงา

    3 กุมภาพันธ์ 2547 02:58 น. - comment id 211223

    ขอเวลาพักความล้าสักระยะ
    เพื่อที่จะชนะความอ่อนล้า
    ขอเวลาพักความโศกวิโยคมา
    เพื่อที่จะได้สุขอุราเหมือนดั่งเดิม
    
    *-*กลอนไพเราะมากเลยค่ะ แต่งได้ดีมาก  ชอบค่ะชอบ*-*
  • แทนคุณแทนไท

    3 กุมภาพันธ์ 2547 09:37 น. - comment id 211291

    มาทักทายครับ ไพเราะครับ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน